Cüneyd-i Bağdadi vefat edeceği gün çok korkulu ve üzgündürler. Yüzleri kül gibi olmuş rengi uçmuştur. Talebeleri bu halden çok ürkerler. Hatta içlerinden biri... - "Aman efendim der, biz sizin şefaatiniz ile kurtulmayı ümid ediyoruz. Eğer siz bu kadar sıkıntı çekerseniz bizim halimiz nice olur?Buna karşılık Cüneyd-i Bağdadi:- Ey dostlarım yetmiş yıllık ibadetimi kıldan ince bir ipe astılar. Kâh o yana, kâh bu yana sallanıyor ve ben bu esintinin kabul yeli mi, red rüzgârı mı olduğunu bilemiyorum, diye cevap verir.Naaşını yıkayan talebesi su ulaştırmak için mübarek gözlerini aralamaya çalışır. Melekler dile gelir, - Kendini yorma, derler, Cüneydin gözü Allah'ın zikri ile kapanmıştır ve Cemalullahı görmeden açılmaz.Talebelerinden biri onu rüyasında görür. Merakla sorar: - Efendim, Allahü teâlâ size nasıl muamele etti?Şu cevabı alır:- İlim ve marifet dolu sözlerimin hiçbir faydası olmadı. Sadece gece kıldığım namazlar imdadıma yetişti.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.