İtiraf etti?

Geçenlerde büyük kızının yanında, annesine sürekli söylediği fakat kendisinin ilk defa duyduğu sözü tekrarladı:"Yarın ikinci evime uğrayacağım." Kızı, biraz mahcup ifadeyle "Amaaan baba!.." dedi. Şaka yollu bir ifade kullandığını zannetti.Artık itiraf etmenin zamanı gelmişti, diyerek kararını verdi ve her şeyi açıklayacağım dedi.Eşi de yıllarca bu kelimeyi duyuyordu. Şaka yaptığını veya öyle bir şeyin olmadığını bilirdi. Hem onun da artık gerçeği öğrenmesinin zamanı gelmişti.Hava yağmurluydu? Dedi ki: Acaba öteki evimde durumlar nasıldır. Yakacakları var mı? Bugün ekmek alabildiler mi?Kızı bu sözlerden sonra iyice çileden çıkarak "Baba ne diyorsun?" diyordu.Babası da, "Benim ikinci evim İcmal Dergisi'dir" dedi ve sözüne devam etti:"Onunla tam yirmi beş yıldır beraberim. Onun bahçesinde bülbüller nazlı nazlı ötüştüler. Dinini, vatanını, milletini, bayrağını seven gül nesli ile dostluk kurdular.İcmal anadır. Şefkati ile kucaklayıcıdır. Kötülüğü kötülükle değil af ve şefkatle bağrına basar. Neslin kulağına, ruhlarını okşayan, kâmil imanın, gerçek dirilişin, hayra koşmanın ninnilerini söyler.Türk'ün cesaretini, asker karakterini kahraman adasıyla kâinatın en doruk noktasına taşıyacak kadar hedefi büyük.Kendi yararına kazanılan vatan evladının bilgisi ile zirvede, terbiyesi ile en yüksek rütbede olması için 'önce insan' serlevhasını alnına yazan ak yazıdır.İcmal'in önünden akan nehir bir milletin evlatlarının, bilgisini, edebiyatını, karalılığını, samimiyetini, edebini, sevdasını, nezaketini? Besleyen berrak, duru sudur.Evet, o benim evim.O öyle bir değirmen ki, ham fikirler olgunlaşır.O öyle bir tane ki şairin dediği gibi Hak ipine derlenen, dizilen taneler? Yolunu şaşırmayan, sapmayan, dönmeyen, ihanet etmeyen bir ipe dizilen taneler.Onun kapısı Mevlâna'nın dediği gibi ümitsizlik kapısı değildir.Onun çıkmaya başladığı yıllarda, Müslümanlık adına herkesle kavga eden, kendisi, anası, babası, kardeşi, devleti ile sürekli kavga halinde olan, kimi zaman umutsuzluk girdabında ruhi sorunlar yaşayan, sürekli gel-git dalgalarında çırpınanlar vardı. İcmal bir milletin evlatlarını sahil-i selamete çıkaran, devleti ve milleti ile anası ve babası ile barıştıran, fırtınalardan insanı koruyan sığınak, bir diriltici soluktur.İcmal? Evet o benim evim?Yirmibeş yıllık sarayım.Kendisini tanıyanlara, takip edenlere bir yerine binlerce ideal kazandıran kutlu bir misafirhane.O asrımızın yüz akı.Bir köklü medeniyetin en derin, en yüksek, en anlamlı, en barışçı, en içli pınarlarından.İcmal'le tanışanlar ne kadar bahtiyardır.İcmal bugün de mecrasından akmaya devam etmektedir.Onun için evim dedim.İşte itiraf ediyorum.Kızım da bilsin, eşim de bilsin.Onun bahçesindeki bir çiçeğe toz konmasına üzülür yüreğim.Ah!.. Onun manzarasının çekiciliği bir bilinse, her biri gönüllerinin en yüksek yerine onun resmini asarlardı. O kıskanılacak kadar güzel olmasaydı çekemeyenler onu över, anlatırlardı.Önceki sayılarından? Yıl 5.Sayı: 57Mayıs 1988Sol yanağında iki yaprağı ile ayakta duran gül, kapak sayfasında bir seher vakti karanlığın aydınlanmaya başladığı bir anda bütün heybetiyle görünüyor. Ve altında İlahi Kelam'dan, Kur'an-ı Kerim'den bir ayet meali:"Karanlığı yarıp sabahı ortaya çıkaran O'dur" (En'am: 96).Mecnun Leylası için onun kapısındaki köpeği bile severim demişti ya. O gül sevilmez mi?İşte itiraf ediyorum.Senin ay yüzünü seyre doyamıyorum.İşte evim, seni çok seviyorum.O benim biricik evim."Baba sözlerini bitirmişti?Kızı şaşkındı ama duyguluydu.O bahsettiği ev onunda eviydi.