İmam Seccad ve Yezit’ten sonraki dönem

İmam (a.s.), kendisi isyana katılmamakla beraber, kuşatmadan kaçanlara sahip çıkmıştır.

"İmam Zeynelâbidin (a.s.), Harre Olayı'nda Abdumenafoğullarından dört yüz kadını himayesine aldı. Müslim'in ordusu Medine'yi boşaltıncaya kadar bu kadınların iaşesini üstlendi." 

Bu ayaklanma sırasında İmam Seccad (a.s.), Mervan b. Hakem'in isteği üzerine, karısını kendi evine alarak, kıyam edenlerin ona bir zarar vermelerinden korumuştur.

Medine halkı olaylar başlamadan önce Yezid'in valisi Osman b. Muhammed b. Ebu Süfyan'ı ve Ümeyyeoğullarını Medine'den sürmüşlerdir.

Bu esnada, ailesini ve varidatını korumak isteyen Mervan b. Hakem, önce Abdullah b. Ömer'den yardım istemiş kabul etmemesi üzerine Ali bin Hüseyin (a.s.)'a sığınmıştır.

Mervan'ın, bu sığınma talebi sırasında, İmam Zeynelâbidin (a.s.)'ıle aralarında geçmişe dayalı dostluk olduğunu ve akraba olduklarını dile getirdiğinden bahsedilir. 

Mervan'ın hanımı Osman bin Affan'ın kızıdır. İmam Zeynelâbidin (a.s.), Mervan'ın hanımı Aişe'yi, kendi çocukları ile beraber Yenbua'ya götürerek emniyete almıştır. Bu olaydan dolayı Mervan b. Hakem, İmam (a.s.)'a müteşekkir olmuştur. 

Hare savaşından sonra, savaşı Yezid'in ordusu kazanmasına rağmen, askerlerinin Medinelilere yaptıkları ve Medine şehrine olan hürmetsizlikleri nedeniyle, Abdullah b. Zübeyr güç kazanmıştır.

Yezid döneminde Resulûllah'ın (s.a.v.) oğlu İmam Hüseyin (a.s.) şehit edilmiş, Hz. Peygamberin (s.a.v.) mahremi Medine yağmalanmış, halkı kılıçtan geçirilmiş ve namusu kirletilmiş, Kâbe yakılmıştır.

Yezit, 3 yıllık iktidarında İslam tarihinin en büyük yanlışlarına imza atmıştır.

Bu gelişmeler, halkın Emevilerden din adına nefret etmesinin zeminini hazırlamıştır.

Bundan sonra iktidara geçen oğlu Muaviye b. Yezid'in, Ehl-i Beyt ile bir mücadelesi olmamıştır.

Muaviye b. Yezid dönemi

Allah'ın evi Kâbe kuşatma altında iken, Yezid'in ölüm haberi gelmiştir. Tarihler Hicret'in 64. yılını gösteriyordu. Yezid'den sonra, yerine oğlu Muaviye b. Yezid halifelik tahtına oturmuştur.

Ancak, Muaviye b. Yezid'in hilafeti, 40 gün veya başka bir rivayete göre 3 ay gibi kısa bir süre devam etmiştir. Kendisi tahttan feragat ettiğini açıklayarak bu makamı bırakmıştır. 

"Rivayet edilir ki, bu Yezid oğlu Muaviye çok sâlih bir kişi idi. Halifeliğinin üçüncü günü minbere çıktı. Kendisini halifelikten azleyledi. Ve "Ben, Resulûllah (s.a.v.)'in Ehl-i Beyt'ine ve evlatlarına cefa edemem" dedi. Bir tenha yere çekildi ve kırk gün sonra da vefat etti."  

ABDULLAH B. ZÜBEYR'İN VE MERVAN B. HAKEM'İN HALİFELİK İDDİALARI

Muaviye b. Yezid'in halifelikten isteği ile çekilmesinin ardından, Şam bölgesinde Mervan b. Hakem'in; Irak, Horasan, Hicaz ve Yemen çevresinde de Abdullah b. Zübeyr'in aynı anda halifelik ilanı dikkati çekmektedir.

Yezid sonrası dönemde çok başlılık vardır. Hicri 66 ve 75 yılları arasında geçen buhranlı yıllarda Şam, Hicaz ve Irak bölgelerinde huzur sağlanamamıştır.

Abdullah b. Zübeyr, hatırlanacağı gibi, Yezid kendi hilafetini ilan ettiği zaman, İmam Hüseyin (a.s.) ile beraber ona biatten çekinmişti.

Gizlice Medine'yi terk ederek Mekke'ye kaçmıştı. Burada, İmam Hüseyin (a.s.) gelinceye kadar halktan hürmet görmüş ancak onun teşrifleri ile eski önemini yitirmiştir.

Abdullah b. Zübeyr, İmam (a.s.)'ın öleceğini bildiği halde, Kerbela'ya gitmesini tavsiye eden kişilerdendir.

"Ey Resulûllah (s.a.v.)'in torunu! Eğer Irak'ta benim de sizin taraftarlarınız gibi taraftarlarım olsa idi, her bölgeden daha fazla orayı tercih ederdim ama bununla birlikte Mekke'de kalıp da Müslümanlara önderlik yapmayı sürdürmek isterseniz, biz de size biat edip, sizinle aynı fikri savunur ve sizi desteklemekten çekinmeyiz."

İmam Hüseyin, Abdullah b. Zübeyr yanından ayrıldıktan sonra onun hakkında şöyle demiştir:

"Zâhirde benim Mekke'de kalmama ilgi göstermesine rağmen, gerçekte her şeyden daha fazla benim Mekke'den çıkmamı istiyor. Çünkü burada kalacak olursam artık kimsenin ona teveccüh etmeyeceğini çok iyi biliyor." 

Kendisi, İmam (a.s.)'ın şehadetinden sonra Mekke'de hilafetini ilan etmiştir." (Prof. Dr. Haydar Baş İmam Zeynelabidin eserinden)