İmam Kazım’ın şehadetinden önce bıraktığı vasiyeti -1-

İmam Mûsâ Kâzım (a.s.) bu vasiyetinde, İmam Rızâ'yı naspetmiş ve yanındakileri buna şahit tutmuştur: Yezid b. Selid anlatmış:

"Ebû İbrahim (Mûsâ b. Ca'fer aleyhisselâm) vasiyet edince bu vasiyete aşağıda isimleri bulunan şahısları şahit tuttu:

İbrahim b. Muhammed el-Ca'ferî, İshak b. Muhammed el- Ca'ferî, İshak b. Ca'fer b. Muhammed, Ca'fer b. Sâlih, Muaviye el-Ca'ferî, Yahya b. Hüseyin b. Zeyd b. Ali, Sa'd b. İmran el-Ensârî, Muhammed b. Haris el-Ensârî, Yezid b. Selit el-Ensârî ve Muhammed b. Ca'fer b. Sa'd el-Eslemî -bu zât aynı zamanda ilk vasiyeti yazan kâtiptir- isimleri geçen bu kişileri şuna şahit tuttu:

"Allah'tan başka ilâh yoktur. O, tek ve ortaksızdır. Muhammed O'nun kulu ve Resûlü'dür. Kıyâmet Günü'nün geleceğinden kuşku yoktur. Allah, kabirlerde olanları diriltecektir.

Ölümden sonra diriliş haktır. Cennet vaadi haktır. Kıyâmet Günü hesaplaşma haktır. Âhirette İlâhî yargının gerçekleşmesi haktır. Allah'ın huzurunda toplanma haktır. Muhammed'in (sallallahu aleyhi ve âlihi) getirdiği din haktır.

Emin Ruh'un indirdiği İlâhî mesaj haktır. Ben bu ikrar üzere yaşadım ve bu ikrar üzere ölüyorum, inşaallah bunun üzerine diriltileceğim.'

Onları şuna da şahit tuttu:

'Bu, benim kendi el yazımla kaleme aldığım vasiyetimdir. Bundan önce dedem Ali b. Ebû Tâlib'in (aleyhisselâm) ve Muhammed b. Ali'nin (aleyhisselâm) vasiyetini de yazmıştım.

Harfi harfine istinsah (kopya) etmiştim. Ca'fer b. Muhammed'in vasiyeti de bunun gibidir. Ben oğlum Ali'ye vasiyet ediyorum.

Diğer oğullarım da onunla beraberdir. Eğer isterse ve onlarda bir olgunluk görüp onların davranışlarını onaylarsa.

Bu, onun elindedir. Eğer onlardan hoşlanmazsa ve onları çıkarmak isterse, bu da onun elindedir. Ona rağmen diğerlerinin bir yetkisi yoktur.

Ona, çocuklarım İbrahim, Abbâs, Kâsım, İsmail ve Ahmed'e, ayrıca Ümmü Ahmed'e sadaka olarak dağıtılacak mallarımı, diğer mallarımı, kölelerimi, benden geride kalan küçüklerimi vasiyet ediyorum.

Kadınlarımı ise sadece Ali'ye vasiyet ediyorum, onlara değil.

Babamın sadaka olarak verilmesi gereken mallarını ve benim üçte birlik payımı da.

Bunları uygun gördüğü şekilde kullanabilir, bir mal sahibinin, malları üzerindeki bütün tasarruflarını gerçekleştirebilir. İsterse satar, isterse hibe eder veya terk eder yahut adlarını verdiğim kimselere veya adını vermediğim kimselere sadaka verebilir. Bu onun elindedir. Vasiyetim, malım, ailem ve çocuklarım hususunda benim bütün yetkilerime sahiptir.

İsterse bu yazıda isimlerini zikrettiğim kardeşlerini yanında tutabilir, istemezse onları çıkarabilir.

Bundan dolayı kınanamaz ve verdiği karar reddedilemez. Eğer benim onlardan ayrıldığım zamanki durumlarından farklı bir durum üzere olduklarını fark ederse ve ayrıca isterse, onları tekrar velâyeti altına alabilir. Bu, onun yetkisi dâhilindedir.

Onlardan biri kız kardeşini evlendirmek isterse, bunu yapamaz. Onun izni ve emri olmadan diğerleri kız kardeşlerini evlendiremezler. Çünkü o, ailesinin evlilik işlerini herkesten daha iyi bilir."

Şu yazımda belirttiğim hususlardan birini uygulamasına engel olan veya bunları yapmaması için çaba sarf eden bir sultan olursa eğer, o, Allah'tan ve Resûlü'nden berîdir ve Allah ve Resûlü de ondan berîdir.

Allah'ın laneti ve gazabı onun üzerine olsun. İşi lanet etmek olanların, gözde meleklerin, nebilerin, resûllerin ve mü'minler topluluğunun laneti de onun üzerine olsun.

Sultanlardan hiç kimse, onun bu şeylerden birini yapmasına engel olamaz. Benim onda bir alacağım olmadığı gibi, onu herhangi bir hususta da sorumlu tutamam. Oğullarımın da benden kalan malları onun yanında yoktur.

O, her ne söylüyorsa, doğru söylüyordur. Eğer azaltırsa kendisi daha iyi bilir ve eğer çoğaltırsa o doğrudur. Diğer oğullarımı onunla birlikte zikretmemin nedeni, onların isimlerine verdiğim değerdir ve onları onunla birlikte zikredilme onuruna eriştirmek istedim.
Çocuklarımın annelerinden kim, evinde oturup hicabının içinde kalırsa ben hayattayken kendisine uygulanan hükümler olduğu gibi geçerlidir.

-Şâyet İmam uygun görürse- onlardan kim de evlenmek üzere evimden ayrılırsa, artık benim haremime gelemez. Ali'nin başka bir görüşte olması başka. Benim kızlarım da eşlerimle aynı uygulamaya tâbidirler.

Oğullarımdan herhangi birisi kız kardeşlerini veya analarını Ali'nin görüşünü almadan, onunla danışmadan evlendiremez. Ne bir sultan ve ne de amcaları. Eğer bu vasiyetimden farklı hareket ederlerse, hiç kuşkusuz Allah'a ve Resûlü'ne muhalefet etmiş olurlar, mülkünde O'na karşı savaş açmış olurlar.

Çünkü Ali, ailesinin evlilik işlerini herkesten daha iyi bilir. Eğer evlendirmek isterse, evlendirir, şâyet evlendirmezse evlendirmez. Ben ailemin kadınlarına, burada yazdığım gibi vasiyet ettim. Allah'ı onlara şahit tuttum. Ali ve Ümmü Ahmed de buna şahittir.

Hiç kimse, bu vasiyetimi zikredip adlandırdığımın dışında açıklayamaz, yayamaz.

Kim bir kötülük yaparsa, bu, onun aleyhinedir, kim de iyilik yaparsa kendi lehine iyilik yapmış olur. Rabb'in kullarına zulmedici değildir. Allah'ın salâtı Muhammed'in ve âlinin üzerine olsun.

Hiçbir sultan, ne de bir başkası, sonunu mühürlediğim bu vasiyetimi yırtamaz. Kim böyle yaparsa, Allah'ın laneti ve gazabı onun üzerine olsun. İşi lanet etmek olanların, gözde meleklerin, resûller topluluğunun, Müslümanlar içindeki mü'minler topluluğunun laneti bu vasiyetimi yırtanların üzerine olsun."

Ebû İbrahim (Mûsâ b. Ca'fer aleyhisselâm) yazdı ve mühürledi, şahitler de... Allah'ın salât ve selâmı Muhammed'in ve O'nun soyunun üzerine olsun."

Ebû'l-Hakem der ki: "Bana Abdullah b. Âdem el-Ca'ferî, Yezid b. Selit'ten naklen anlattı ki: Ebû İmran et-Talhî Medine kadısıydı. Mûsâ b. Ca'fer vefat edince, sekizinci İmam'ın kardeşleri, onu kadı et-Talhî'nin mahkemesine götürdüler.

Abbâs b. Mûsâ dedi ki: 'Allah seni ıslah etsin, hayırlarla ödül-lendirsin. Bu vasiyetin içinde yazılanlar, bir hazine ve mücevher değerindedir. Fakat kardeşimiz bunu bizden gizlemek ve bizi, ondan yoksun bırakmak istiyor.

Babamız da -Allah rahmet etsin- her şeyi ona bırakmış, bizi yoksun bırakmış. Eğer kendimi tutmasaydım sana insanların huzurunda önemli bir şey söyleyecektim.' (İmamlığı ve İmam'ın yerine kimin geçtiğini kastediyor).

Bunun üzerine İbrahim b. Muhammed ileri atıldı ve dedi ki: 'Öyle bir durumda, Allah'a yemin ederim ki, bizim senden asla kabul etmeyeceğimiz ve kesinlikle seni doğrulamayacağımız bir şey haber vermiş olursun.

Sonra sen bizim yanımızda kınanan ve tiksinti duyulan biri olursun. Biz seni çocukluğunda da, büyüklüğünde de yalancı biri olarak tanıyoruz. Baban seni herkesten daha iyi bilirdi.

Eğer sende bir hayır olsaydı, kuşkusuz baban senin dışını da, içini de bilirdi. Nitekim sana iki tane hurmayı dahi emanet etmezdi.'

Sonra amcası İshak b. Ca'fer atıldı ve iki yakasından tutarak ona şöyle dedi: 'Sen kıt akıllının, zayıf iradelinin ve ahmağın birisin. Bugün yaptığın, dün yaptığının aynısıdır.'

Orada bulunanların hepsi bu tepkiyi onaylayıp onun karşısında birbirlerine yardımcı oldular…" Devam edecek  (Prof. Dr. Haydar Baş İmam Musa Kazım eserinden)