İmam Cafer’e (a.s) sordular

Ömer b. Yezid rivayet eder; Ebu Abdullah (İmam Cafer a.s) ile beraber akşam yemeği yiyordum. İmam, "Artık insan, kendi nefsinin şahididir. isterse özürlerini sayıp, döksün." (Kıyamet 14-15) ayetini okudu ve şöyle dedi;
 
"Ey Ebu Hafs! İnsan, Allah'ın bildiğinden farklı bir şekilde insanlara mazeret sergilemesin. Çünkü Resulullah (sav) şöyle derdi; "Kim, gizliden bir iş yaparsa Allah, o işe uygun bir rida ona giydirir. Yaptığı iş iyiyse ridası iyi, kötüyse kötü olur." (Prof. Dr. Haydar Baş, İmam Cafer eseri sh:631)
 
Zurare rivayet eder; Ebu Abdullah'a (a.s) "Kim, imanı inkar ederse onun ameli boşa gitmiştir." (Maide 5) ayetini sordum.
 
Buyurdu ki; "Bundan maksat, insanın ikrar ettiği bir ameli terk etmesidir. Bir kimsenin hastalık veya unutturucu bir meşguliyet olmaksızın namazı terk etmesi de böyledir." Sh:632  
 
Ebu Sabah el-Kinani rivayet eder; Ebu Abdullah'a (a.s) "Ey iman edenler! Samimi bir kalp ile Allah'a dönün."  (Tahrim 8) ayetini sordum.
 
Buyurdu ki; "(Bundan maksat) Kulun bir günahtan tövbe etmesi, sonra bir daha bu günahı işlemeye dönmemesidir." Sh:634
 
Misma b. Abdülmelik rivayet eder;  İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; Emir'ül müminin (Ali b. Ebu Talip a.s) "Başınıza gelen herhangi bir musibet, kendi elleriniz ile işledikleriniz yüzündendir. Allah çoğunu affeder." (Şuara 30) ayetiyle ilgili olarak buyurmuştur;
 
"Hiçbir damar kasılması, taş isabet etmesi, ayak tökezlemesi ve odun yarması yoktur ki, bir günahtan dolayı olmasın. Allah günahların çoğunu affeder. Allah kimin günahının cezasını dünyada çabucak verirse bilin ki, Allah Azze ve Celle ahirette bir daha ona ceza vermeyecek kadar uludur, kerem sahibidir ve büyüktür."  Sh:634
 
Sema'e b. Mihran rivayet eder; Ebu Abdullah'a (a.s) "Onları, hiç farkına varmayacakları şekilde yavaş yavaş helake yaklaştıracağız." (Araf 86) ayetini sordum.
 
Buyurdu ki; "Burada bir kul kastediliyor ki, günah işler. Bu esnada nimeti yenilenir. Bu nimet onu, günahtan istiğfar etmekten alıkoyar." Sh:635
 
Abdullah b. Süleyman rivayet eder; Cafer-i Sadık'a (a.s) "Kuran'ı tane tane oku" (Müzemmil 4) ayetini sordum.
 
Buyurdu ki; "Emir'ül müminin (Ali b. Ebu Talip a.s) bu ayetle ilgili olarak şöyle buyurmuştur; Onu apaçık, anlaşılacak şekilde oku. Şiir gibi hızlı okuma. Etrafa kum saçar gibi harflerini birbirinden koparırcasına heceleyerek okuma. Aksine onu okurken, katı kalplerinizi korkuyla doldurun. Hiçbiriniz sürenin sonunun bir an önce gelmesi için acele etmesin." (Prof. Dr. Haydar Baş, İmam Cafer eseri sh:636)