Hz. Mehdi’yi (a.s.) inkâr edenlere yazılan reddiye ve cevaplar

Hadis, Tarih, Akaid ve Tefsir alanlarında yazılan gerek Ehl-i Beyt, gerekse Ehl-i Sünnet kaynaklarına şöyle bir göz atılırsa, "Hz. Mehdî" ve O'nun evrensel kıyamından söz eden ve sahte Mehdîlere meydan vermemek için O'nun özelliklerini en ufak ayrıntılarına kadar açıklayan ilk kişinin, Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve âlih) olduğu görülecektir.

Bu kaynaklara müracaat edildiğinde, Resûlullah'ın (sallallâhu aleyhi ve âlih), Tevhid, Nübüvvet, Mead ve kendinden sonraki İmamet ve Hilafet meselesinden sonra üzerinde en çok durduğu konunun dünyayı barış ve huzurla dolduracak son halifesi Mehdî konusu olduğu da görülecektir.

Bu nedenledir ki, Hadis, Tarih ve Akaid alanlarında yazılmış olan sayısız kaynakların bir bölümü "Mehdîlik" konusuna ayrılmış olmakla birlikte, sadece Sünnî âlim ve yazarlar tarafından bu konunun ispatı hususunda müstakil olarak kaleme alınan yüz kırkın üzerinde kitap mevcuttur.

Bu konuda geniş bilgi için şu kitaplara bakabilirsiniz:

Mehdî-i Muntazar Ra Beşinâsid, Mehdî Fakih İmam, İsfahan, Hicri 1384. Bu kitapta Hz. Mehdî hakkında yazılmış olan yaklaşık 400 kitabın ismi verilmiştir).

Kitapnâme-i İmam Mehdî, Tahran. Bu kitapta Hz. Mehdî konusuyla ilgili 355 kitabın ismi verilmiştir.

Der Costocuy-i Kâim, S. Mecid Tabatabaî, Kum, Cemkeran Mescidi Yayınları, Hicri-Şemsî 1370. Bu kitapta 429'u müstakil olarak Hz. Mehdî hakkında yazılan, geriye kalanı ise diğer konuların yanında bu konuyu da ele alan toplam 1850 kitabın ismi verilmiştir.

Kitabnâme-i Hz. Mehdî, Ali Ekber Mehdî. İki ciltten oluşan bu kitapta Hz. Mehdî konulu 2066 kitap tanıtılmıştır.

Kısacası Hicrî 3. yüzyılın ikinci yarısından günümüze dek, bu alanda iki bin cildi aşkın kitap ve risâle telif edilmiş ve yine kitap niteliğinde sayısız makaleler yazılmıştır.

Bunların yarısından fazlası da bir veya birkaç defa basılmıştır. Şiî ve Sünnî âlim ve düşünürler tarafından yazılan bu kitaplar Arapça, Farsça, Urduca, Türkçe, Tayca, İngilizce, Fransızca, Rusça ve diğer dillerde telif veya bu dillere tercüme edilmiş kitaplardan oluşmaktadır.

Gerek Mehdîlik meselesinin İslam akidesindeki yeri, gerekse Hz. Mehdî'nin yeryüzünü adaletle dolduracağı, emniyet, huzur ve refahı sağlayacağı gibi inançların doğruluğu konusunda Ehl-i Beyt ve Ehl-i Sünnet ittifak içerisindedir.

Eskilere döndüğümüzde de İbn-i Hazm-ı Zâhirî (ölm. H. 456) ve İbn-i Haldun Mağribî (ölm. H. 808) gibi bir-iki kişinin dışında hemen bütün İslam âlimlerinin Mehdîlik meselesinin tartışma götürmez bir İslamî inanç olduğunu kabul ettiklerini görürüz.

Bu nedenledir ki, bu konudaki inkârcı kitap, makale ve şahıslara karşı Ehl-i Beyt âlimlerinden daha çok Ehl-i Sünnet âlimleri reddiye yazmışlardır.

İbrâzu'l-Vehmi'l-Meknûn Min Kelâm-i İbn-i Haldun, Ebu'l- feyz Seyyid Ahmed b. Muhammed b. Sıddık Gimârî, eş-Şafiî, el- Ezherî, el-Mağribî (ölm. H. 1380), Terakki Matbaası, H. 1347, Di- maşk. Bu kitapta, İbn-i Haldun'un Mehdîlik ile ilgili şüphelerine cevap verilmiştir.

İbrâzu'l-Vehm Min Kelam-i İbn-i Hazm, Ebulfeyz Seyyid Ahmed b. Muhammed b. Sıddık Gimâri, Terakki Matbaası, Dimaşk, H. 1347.

el-İhticâc-u bi'l-Eser Alâ Men Enkere'l-Mehdîyye'l-Mun- tazar, Şeyh Hammud b. Abdullah Tuveycirî, Medine İslam Üniversitesi Öğretim Üyesi. İki cilt hâlinde basılan bu kitabını, Katar Kadısı İbn-i Mahmud'a cevap olarak yazmıştır. 1. cildi H. 1394'de, 2. cildiyse H. 1396'da Riyad'da basılmıştır.

İla Meşihâti'l-Ezher, Iraklı Şeyh Abdullah Sebtî, bu kitabı Sa'd Muhammed Hasan'ın el-Mehdeviyyet-u fi'l-İslam adlı eserine reddiye olarak yazmıştır ve H. 1375'te Bağdat'ta basılmıştır.

Tahdiku' n-Nazar fi Ahbari'l-İmami'l-Muntazar, Şeyh Muhammed Abdulaziz b. Mânî (H. 1385). Hz. Mehdî konulu hadislerin ispatı ve İbn-i Haldun'a reddiye olarak kaleme alınmıştır.

el-Cezm li-Fasl-ı İbn-i Hazm, Şeyh Kâzım Hillî (D. 1300). İki cilttir. İbn-i Hazm'ın el-Fasl fi'l-Milel ve'l-Ehvâ ve'n-Nihâl adlı eserinde Mehdîlik ile ilgili sözlerine reddiyedir.

er-Reddu Alâ Men Kezzebe Bi'l-Ahâdîsi's-Sahiheti'l-Vâridet-i fi'l-Mehdî, Abdu'l-Muhsin el-Abbad, Medine İslam Üniversitesi Öğretim Üyesi.

Aynı üniversitenin çıkardığı dergi, sayı: 45, s. 297-328 ve sayı: 46, s. 361-383. Şeyh İbn-i Mahmud'un La Mehdîyye Yuntazar-u Ba'de'r-Resûl adlı kitabına reddiye olarak yazılan bu makalede Mehdî ve kıyamı tarih ve hadis açısından incelenmiştir.

Yazar, Hz. Mehdî'nin doğumu konusunda hem Ehl-i Beyt, hem de çoğu Sünnî ulemasıyla farklı görüşe sahipse de, Mehdîlik inancını kabul etmiştir.

el-Mehdî ve Ahmed Emin, Muhammed Ali Züheyrî, H. 1370, M. 1950, Necef.

Maa'd-Doktor Ahmed Emin fi Hadisi'l-Mehdî ve'l-Mehdeviyye, Muhammed Emin Zeynüddin, Necef, H. 1371-M. 1951.

Bu iki kitap Ahmet Emin'in el-Mehdî ve'l-Mehdeviyye adlı eserine karşı yazılan birer reddiyedir.

Nakdu'l-Hadis Beyne'l İctihad ve't-Taklid, Seyyid Muham- med Rıza Hüseynî. Libyalı Ali Hüseyn Sâih'e reddiye olarak yazılmıştır. 2. Baskı, Kum H. 1417. Bkz. ez-Zeria, c. 5, s. 104.

el-Vehmu'l-Meknûn fi'r-Reddi Ala İbn-i Haldun, Ebu'l-Ab- bas b. Abdulmü'min Mağribî.

Hude'l-Gâfilîn İle'd-Dim'l-Mubîn, Seyyid Mehdî Sâlih Keşvân-ı Kazvinî. Bu kitap, Mehdîlik hakkında İbn-i Hazm'e yazılan reddiyelerden derlenmiş ve H. 1335'te tamamlanmıştır. (Prof. Dr. Haydar Baş Hasan el-Askeri ve İmam Mehdi eserinden)