Hicaz isyanı - II -

Sina çölünü geçerek El-Ariş'e gelip karargâh kuran İngiliz ordusunun burada iki asil amacı vardır. Birinci amaç, Şerif Hüseyin isyanını desteklemek değil baskı altında tutmaktır. Mekke ve Taif isyanlarında başarı gösteren Şerif Hüseyin, kendisini destekleyen Arap şeyh ve emirlerini toplayarak önce MELİK-ÜL-ARAP, kısa bir zaman sonrada MELLİK-ÜL- BİLAD-ÜL-ARABİYE ünvanını alır. Artık ŞERİF HÜSEYİN bütün Arapların hükümdarıdır. Onun bu siyasi emelleri hem İngilizlerin hem de Fransızların emperyalist amaçlarına aykırıydı. Bu nedenle Sina çölünü Şerif Hüseyin'i Osmanlı saldırılarına korumak için gelmelerine rağmen kendisini Melik-ül-Bilad-ül-Arabiye ünvanını alınca, onun sadece Hicaz bölgesinde egemen olmasını, Suriye ve Filistin bölgelerine yayılmasını önlemek için baskı altında tutmayı kararlaştırırlar. Bu olaylardan sonra da İngilizler Şerif Hüseyin'e sadece Hicaz bölgesindeki bedevi gücü ile Osmanlı'ya karşı varlığını koruyabilmesi için sadece silah ve cephane gönderirler. Ayrıca diğer Arap emirleri ile siyasi ilişkiler kurarak onları Şerif Hüseyin'in siyasi ideallerine karşı kışkırtırlar. Sina çölünü geçen İngiliz ordusunun ikinci amacı da, Gizli anlaşmalarda, hangi devlete verildiğine dair bir yazılı belgesi olmayan Filistin toprakları üzerine siyasi ve askeri nüfuz temin ederek, II. Abdülhamit döneminden beri orada yerleşmek isteyen Yahudilere yurt yaparak onların vasıtası ile siyasi nüfuzlarını devam ettirmektir. Bu temel amaçla Filistin saldırısı için hazırlıklara girişir. Bu olay ise Cemal Paşanın bundan böyle Hicaz isyanı ile ilgilenmeyerek Filistin savunma hattını kurmaya çalışır.  28 Kasım 1916 yenilgisinden sonra İngilizler Şerif Hüseyin'e, Medine'nin alınması için herhangi bir askeri yardım ve destekte bulunmazlar. Çünkü onlara göre Şerif Hüseyin aldığı unvanlardan da anlaşılacağı gibi bütün Arapları bir bayrak altında toplamak isteyen bir Arap militaristidir. Bu durum da İngiliz Empeyalzmin amaçlarına aykırıdır. Çünkü milliyetçilik, bir ulus için tam bağımsızlığın ifadesidir. İngiltere ise kendisine bağımlı kalsın istemektedir. İngilizlerin bu askeri ve siyasi davranışlarına karşı Hicaz bölgesindeki Fransız temsilci general Bremon farklı düşünmekte ve Hicaz konusunda düşüncelerini şöyle ifade etmektedir; "?Hicaz, emirler arasındaki önürdeşlikte zarar görüyor. Ve bu durum Şerif Hüseyin için bir sıkıntı kaynağıdır. Mekke'de önemli hükümet mevkilerini ellerine geçiren Suriye ve Iraklıların Hicaz'a dolmaları ve bu kentler halkının Bedevilere karşı besledikleri korku ayrıca iki önemli sıkıntı konusudur. Eğer Melik Hüseyin Bedeviler'e parayı keserse derhal yalnız kalır. Ve Türkler kendilerini durduracak hiçbir şeyle karşılaşmadan yürüyebilirler. Üç Türk taburu ve üç top, birkaç gülle savurduktan sonra Faysal'la, Zeydi 80 km geriye püskürttü. Arap ordusu bir sıfırdır. 54900 tüfek dağıtıldı ancak şimdi 3 kişi için bir tüfek var.Bizler için kötü olacak olan Mekke'nin düşmesini önleme çareleri şunlardır: 1- Akaba ve Hicaz demiryolunu kesmek için bir saldırı. 2- Rabi'de Mekke yolunu kapamak için bir baraj kurulması.3-  Meydan-ı Salah bölgesinde demiryoluna karşı saldırılara üs olmak üzere El-Vech'in alınması.4-Medine'nin alınması istenecek bir yöndür. Çünkü oranın alınması Arapçılığı bağlaşıklar için zararları biçimde gelişmesini mümkün kılar. Fakat Mısır ve Irak orduları 'İngiliz Kuvvetleri' birleşince bu tehlike ortadan kalkar."General Bremon yukarıdaki düşünceleriyle Şerif Hüseyin'i Arap dünyasında milli bir lider olmasını tehlike olarak görmemektedir. Zira Mısır'daki ve Bağdat'a kadar gelmiş olan Irak'taki İngiliz askerleri karşısında, Şerif Hüseyin'in bir milli lider olarak bir şey yapamayacağını ifade etmektedir. Bu nedenle Hicaz'da Fransa ve İngiliz siyasetleri farklılıklar arz etmektedir.