Futbolda iç burkan gelişmeler

Ülkemizin iki önemli kentinin adını taşıyan Eskişehirspor ve Gümüşhanespor bulundukları liglerden alt liglere düştüler.

Önce Eskişehirspor'dan kısaca bahsedelim.

Uzun yıllar sonra TFF 1. ligden 2. lige küme düştü. Bir zamanlar mazisi başarılarla dolu kulübün İstanbul takımlarına karşı Anadolu'da ilk başkaldırıyı yaptığını çoğu kimse bilir. Ancak bugün gelin görün ki hiç ait olmadığı daha doğrusu onu hiç yakıştıramadığımız 2. lige düştü. İnanılır gibi değil.

Yıllardır fırsat buldukça Atatürk Stadına Es Es'in maçlarını izlemeye giderdim. Bazen iş yerinden arkadaşlarla bazen de çocuklarımla. Hafta sonları maç gününde üzerimizdeki Es Es forması boynumuzda atkısı ile heyecanla stada koşardık.

Spor yorumcuların yere göğe sığdıramadıkları büyük(!) takımların maç sonunda sahadan boynu bükük ayırıldıklarına çok şahitliğim vardır. Her atılan golde binlerce seyircinin havalara uçup birbirine sarılması, anonsçunun "teşekkürler efsane" sözlerini unutmak ne mümkün. Güzel günlerdi…

Ya taraftarı… Sormayın. Efsaneyi bu hale düşüren yöneticilere öfkeliler. Bugünlerde ağızlarını bıçak açmıyor. Sevdaları küme düştü! Eskişehir bir futbol kenti. 1. ligde hatta süper ligde en fazla seyircisi olan takımlardan birisi. Bulunduğu hangi lig olursa olsun en az 15 bin seyirciye oynayan kaç takım var ülkemizde!

Son yıllarda futbol ülkemizde kötü yönetiliyor. Kulüpler ağır borç yükü altında yaşamlarını sürdürmeye çalışıyorlar. Dürüst yönetici bulmak zorlaşıyor. Kulübün parasını çalmayan/çaldırmayan, yemeyen/yedirmeyen yöneticilerin göreve gelmesi lazım. Eskişehirspor'u bu duruma düşüren idareciler, kendi şirketlerinde başarıdan başarıya koşarken yönettikleri kulübün başarısız olmasını akıl almıyor.

Hiç unutmam birkaç yıl önce "Eskişehirspor benim ikinci evladım" diyen bir kulüp başkanı vardı. Es Es'i bu duruma düşürenlerden birisi. Sesi soluğu çıkmıyor. Birileri evladının küme düştüğünü söylese bari!

Peki, böyle büyük camialar nasıl bu duruma düşebiliyor?

Tek bir örnek vereceğim! 10 dakika bile forma giymeyen oyuncuya 10 milyon dolar veren yöneticiler bu hazin sonun baş sorumlusudur! Es Es'in gerçek sahibi bize göre vefakâr taraftarı. Kulüp tarihinde büyük işler yaptılar. Zaten böyle olmasaydı çoktan kapısına kilit vurulmuştu.

Neler yapmadılar ki… İcra kurulu oluşturarak kulübü yönetmeye, acil borçları yaptıkları kampanyalarla ödemeye çalıştılar bir dönem. Neyse…

Gelelim doğduğum şehrin takımı Gümüşhanespor'a…

Onlarda 3. lige düştüler. Oysa ki daha üç-dört yıl öncesine kadar 1. ligin kapısından geri dönmüştüler. Final maçında Erzurumspor'a yenilmişlerdi. Tecrübesizliğin kurbanı oldular desek yeridir.

Son zamanlarda kara bulutlar dönüp durdu kulübün üzerinde. Kulüp başkanı bulmakta zorlanıldığı bir dönemde İstanbul'dan işini gücünü bırakıp başkan olan dostum Vahit Olgun Bey yükü bir süre omuzlamış ve dağılmakta olan takımı toplamıştı. Yetmedi borçlarını ödeyip transfer yasağını dahi kaldırmıştı. Yapılan iyiliği çabuk unutuyoruz.

Ancak aradan birkaç ay geçmeden uğradığı silahlı saldırı onu hem memleketinden hem de kulüp başkanlığından soğuttu. Zar zor maçlara çıkmaya çalışan kulübün imdadına Ercan Çimen yetişti. Takımı ayakta tutup başarılı sonuçlar almadı değil. Ancak Ercan Başkanın en büyük hatası, ilk kulübe sahip çıktığı zamanda Gümüşhane'nin evladı Sezgin Köprülü Hocayı takımın başına getirmemesi oldu. İşler kötüye gidince Sezgin Hocaya kulübü teslim etti ama ligin boyu çok kısalmıştı.

Elindeki malzeme ile yine iyi sonuçlar aldı Hoca. Küme düşmeme umutlarını son haftaya kadar taşıdı en azından. Gümüşhanespor'un son beş yılına baktığımızda iki başkanın döneminde başarılı olduğu kolayca görülebiliyor. Kaya Büyükbayraktar ile Kurban Karagöz.

İki kıymetli hemşerimizi dedi kodu değirmeni ile öğütüp kenara atanlar bugünün sorumlularıdır. Eğer bu bakış açısı ve anlayış devam ederse ileride böyle takımlara yönetici bulmak zor belki de imkânsız olacak.

Netice olarak ülkemizdeki ahlak sorunu her alanda görülüyor. Şeffaf yönetilmeyen içine kapanık kulüplerin turnusol kâğıdı Eskişehirspor ile Gümüşhanespor'dur. Yazdıkça içi burkuluyor insanın. Eski günlerine ne zaman dönerler bilmiyorum ama bildiğim bir gerçek var ki o da; kurtuluşları kendi özüne ve kendi gençlerine yatırım yapmaları!

Başka da çareleri yok.

Süper lige yükselen Giresunspor ve Adanademirspor'u tebrik ediyorum. Dilerim Eskişehirspor'un kaderini yaşamazlar. Hak yemeyen dürüst yöneticilerle yönetilirler.