Erişilmez ibadet hassasiyeti O'ndaydı

Emirü'l-Müminin Ali (a.s.) buyurdu ki: "Allah'ım, ateşinden korktuğum ve cennetine tamah ettiğim için Sana kulluk etmedim. Sadece Seni ibâdet ve kulluğa lâyık gördüğüm için Sana ibâdet ettim." (Bihârü'l-Envâr, c.70, s.186; Evâli'l Liâlî, c.1, s.404). Hz. Ali (a.s.) hakkında şöyle rivâyet edilmiştir: "Hendek savaşında Hz. Ali (a.s.) Amr b. Abdeved'e galip geldiğinde ona darbe vurmadan bir müddet bekledi. Olaya şahit olan bazıları bu durumu yadırgayınca Huzeyfe Hz. Ali'yi (a.s.) savunmaya yeltendi. Bunu gören Allah Resulü (s.a.a.), 'Dur ey Huzeyfe, Ali'nin kendisi neden beklediğini açıklayacaktır' buyurdu. Sonra Hz. Ali (a.s.) Amr'ı öldürüp geri dönünce Allah Resulü (s.a.a.) niye beklediğinin sebebini sorunca, Hz. Ali (a.s.), 'Adam benim anneme küfretti ve yüzüme tükürdü. Öfkelendiğim için onu kendi nefsimin hazzı için öldüreceğimden korktum; bundan dolayı onu kendi haline bıraktım ki gazabım dinmiş olsun. Ardından onu (sırf) Allah rızâsı için öldürdüm' cevabını verdi." (Bihârü'l-Envâr, c.41, s.50). Rivâyet edildiğine göre Uhud Savaşı'nda Hz. Ali'nin (a.s.) ayağına çıkarılması çok zor olan bir ok saplandı. Resûlullah (s.a.a.), Hz. Ali namaza durduğunda okun çıkarılmasını emretti. Namazdan sonra okun çıkarıldığını gören Hz. Ali (a.s.) bunun farkında olmadığını söyledi. ( İhkâkü'l-Hak, c.8, s.602). Senetli bir şekilde İmâm Cafer es-Sâdık'tan (a.s.) şöyle nakledilmiştir: "Hz. Ali'nin (a.s.) hizmetçisi Kamber, onu çok seviyordu. Ali (a.s.) dışarıya çıktığında, Kamber de elinde kılıç onun ardından çıkardı. Hz. Ali (a.s.) bir gece onu görünce şöyle buyurdu: 'Ey Kamber, ne oluyor sana?' Kamber, 'Ey Emire'l-Müminin, sizin arkanızdan yürümek için geldim' deyince, 'Yazıklar olsun sana, beni gök ehlinden mi koruyacaksın, yer ehlinden mi?' buyurdu. Kamber, 'Yer ehlinden' dedi. Bunun üzerine İmam Ali (a.s.), 'Şüphesiz yer ehli, Allah'ın izni olmadan bana hiçbir şey yapamaz; dön geriye' buyurdu." (El-Kâfî, c.2, s.64).