El'verâ olmayınca para yada getir many al imanı

Ben bu ceviz, bazen aciz, kimine çuvaldız,Ve kimi çoğunluğa göre vızzz sözü söyleyeli hayli zaman oldu.Paranın ne olduğunu hepimiz taaa bebeklikten itibaren adına paya desek de biliriz de, "verâ" ne demektir derseniz, verâ; kısaca takva demektir derim.Şöyle de tefsir etmiştim yukarıdaki sözü(mü): Müslüman zevatın -iyileri müstesna- takvası maddî yokluktan kaynaklanıyor(sa), onların asıl yüzünü, maddeye sahip oldukları gün göreceğiz.Ve gün geldi Müslüman teb'a, maddeyle yüzleşti. Hatta bir adım sonrası maddede yüzmeye başladı. Mal-mülk, çipso ilk milk (süt) sahibi oldu, işte tam da bu anda o savuna geldiği değerleri önce sorgulamaya, sonar onlardan utanmaya ve son çare olarak da kaçmaya başladıo değerlerden.Tasavvuf ilminde çok yerinde bir ifadedir:"Nefis her şeyi suret-i haktan gösterir."Onun bir başka verisyornu da şöyledir:"imanınız yaşantınızı şekillendirmezse, yaşandınız imanınızı kontrol altına alır."Oysa bir zamanlar ne hayaller kurmuş, ne dilekler tutulmuştu.Müslümanlar hele bir zengin olsun, o zaman görün siz İslamî hassasiyeti.Hani bir reklamda var ya, İslam sarsın dört yanınızı.Görün o zaman bacanakla baldızınızı.Gel zaman, git zaman, işler oldu tastamam ve ipin ucu kopuverdi el'aman.Muhafazakar kesim, tam da bu noktada o kaçınılmaz "dönüşüm" sürecine girdi ve; Muhafazakarlık bir anda muhafaza-yi kârlık,Dini bütünlük, bir nefes tütünlük, meğer bozukmuş sütunluk oluverdi.Dindarlık; simsarlık ve istismarlık halsini aldı.Olaylara bakış,Alındaki nakış,İtiş kakış,Yaz ve kış birbirine karıştı.Kısaca dört mevsimi bir anda yaşamaya başladık.Yaz, kış, ilkbahar, sonbahar değil.Dört mevsim, yani, iman, küfür, nifak, kişisel din anlayışı.Halimiz,Kısa bir analize,Bir anda modernize,İki adım sonrası kanalize,Üç adım sonrası stabilize oluverdi.İmanı refleksleri çok sağlam olan bir zamanların mücahit ve mücahideleri bir anda halıflek oluverdi "dış mihraklı ahlak" fırtınasına. Havanın muhalefetinden mi, yoksa toplumsal zorunluluktan mı bilinmez, bir türlü getirilemeyen, getirilip de servise konulamayan "İslam şeriatı" itilip, gelişi ve gidişi daha kolay olan "Hıristiyan şeriatı" için ortam, çatı ve dam, madam ve adam uygun hale getirildi.Cübbeler giyildi, (haçlı) kubbeler restore edildi, mabetler cami olmaktan kurtuldu.Kur'an kursları yıkılıp, fakir halktan vergi diye toplanan paralardan dört trilyon harcanarak, AK'ı belli yerden damarı da mağlum kişilerden AK-DAMAR restore edildi.  İşte o bir zamanların usta oyuncusu itiraf etti:"Biz de din istismarı yaptık, ayıp ettik, ah bir bilsen neleri kayıp ettik."sonra da devam etmiş."Bir anda bir el etti beni değişmiş, Meğer bu iş o kadar da zor değilmiş. Niye istismar yaptın, ya da kim istismar yaptırdı sana. Bunları açıklasana Hasan'a.Ha Hasan'a ha sana, ne farkı var? Din istismarı yaptığınız o yıllar, bu necip millet çok daha dinî duyarlılığa sahipti.Sadece dinine değil, vatanına da sıkı sıkıya bağlıydı. Millî ve dinî değerlerinden zerre taviz vermezdi. Dinine toz, vatanına göz, bağrın köz, inancına söz kondurmazdı.İşte insanların bu kadar hassas olduğu bir zamanda sen kalktın ve "bu yeterli değil, daha fazla dindarlık lazım" diye bağırmaya başladın. Saf/iyi niyetli insanımız da seni bir şey sandı. Peşine takıldı.İş öyle bir raddeye,Yol çıkılmaz caddeye,Dava adamlığı kubbeden habbeye geçiş yapıp da, artık insanlar din ve vatan davasını edebiyat bağlamında ele almaya başladığı bir zaman da çıkıp "biz de dini istismar ettik, hakikaten hata ettik" demenin sebeb-i hikmeti ne ola ki?Yazımın başlığını bir hadis-i şerifle takviye edeyim.Ben takviye ederken de diğerleri takiyye yapmaya devam etsin.Şöyle buyuruyor yüce peygamber:"Allah her ümmeti farklı farklı şeylerle denedi. Benim ümmetimin imtihanı emtiadır/mal - mülktür."Nicelerimizi işte bu meta/mal-mülk tanınmaz hale soktu.Bakın çevrenize, hak vereceksiniz bendenize.Sonra da ister ırmağa dalın isterseniz denize.İşte ben de bunu bir veciz sözle kalıcı yapmaya çalıştım:"El Verâ yoksa para."