Zikrullahın fazileti hakkındaki şu hadis-i şerif çok manidardır.... Hz. Ebû Hüreyre (ra) anlatıyor: "Resûlullah (as) buyurdular ki: "Allah'ın, yollarda dolaşıp zikredenlerin araştıran melekleri vardır. Allahu Teâlâ'yı zikreden bir cemaate rastlarlarsa, birbirlerini "Aradığınıza gelin!" diye çağırırlar. (Hepsi gelip) onları kanatlarıyla kuşatarak dünya semasına kadar arayı doldururlar. Allah, -onları en iyi bilen olduğu halde- meleklere sorar:"Kullarım ne diyorlar?""Seni tesbih ediyorlar, sana tekbir okuyorlar, sana tahmid okyurlar. Seni ta'zim (temcid) ediyorlar" derler. Rabb Teala sormaya devam eder:"Onlar beni gördüler mi?""Hayır! Görmediler.""Ya görselerdi ne yaparlardı?""Eğer seni görselerdi ibâdette çok daha ileri giderler; çok daha fazla ta'zim, çok daha fazla tesbihte bulunurlardı" derler. Allah tekrar sorar:"Onlar ne istiyorlar?""Senden cennet istiyorlar.""Cenneti gördüler mi?" "Hayır Ey Rabbimiz!""Ya görselerdi ne yaparlardı?" "Eğer görselerdi, cennet için daha çok hırs gösterirler, onu daha ısrarla isterler, ona daha çok rağbet gösterirlerdi." Allah Teâla sormaya devam eder:"Neden sakınıyorlar?""Cehennemden sakınıyorlar.""Onu gördüler mi?""Hayır Rabbimiz, görmediler!" "Ya görselerdi ne yaparlardı?" der."Eğer cehennemi görselerdi ondan daha şiddetli kaçarlar, daha şiddetli korkarlardı." Bunun üzerine Rabb Teala şunu söyler:"Sizi şahid kılıyorum, onları affettim!"Resulullah (as) sözüne devamla şunu anlattı: "Onlardan bir melek der ki: "Bunların arasında falanca günahkar kul dahi var. Bu onlardan değil. O başka bir maksadla uğramıştı, oturuverdi." Allah Teala: "Onu da affettim, onlar öyle bir cemaat ki onlarla oturanlar da onlar sayesinde bedbaht olmazlar" buyurur." (Buhari, Da'avat 66, Müslim, Zikr 25, (2689); Tirmizi, Da'avat 140, (3595)).