Anıları çoğaltmak

Merhaba sevgili okuyucular, yine cuşa gelip başlığı atıvermişim yazıya başlamadan önce, hal bu ki çoğunlukla önce yazıyı kaleme alır sonra başlığı atardım. Rüzgar, perdeye dokunup öyle şeyler fısıldıyor ki kulaklarıma; insanın oturup ağlayası gelir. Sonbahar güzel rüzgarlarla geldi çok şükür, şükredecek ne kadar çok nimetin içindeyiz, Allah’ım bizleri affet! Örtenlerden, unutanlardan, nankör olanlardan eyleme bizleri!
“Ömür vefa eder mi?”
Can alıcı soru, anıları çoğaltmak için güzel bir neden… Yazılar sizlerle olan anılarımızı çoğaltmaktan başka bir şeye yarıyor mu? Siz cevabını söyleyin ya da sadece bulun. Mü’minler Cennete gittiklerinde dünyadaki hallerini ve sözlerini konuşur, sohbet ederlermiş galiba yanlış hatırlamıyorsam. Hani olur da oralarda karşılaşırsak konuşacak bir şeylerimiz olsun, bu nedenle anıları çoğaltmış olalım.
“Sen bir ömre bedelsin…”
Hangimiz bu sözleri rahatlıkla söyleyebileceğimiz bir güzel insana rastlamadık ki… Allah gerçekten “Ekber”dir. Mutlak güzel olan Rabbimiz dünyayı bizler için daha yaşanılabilir kılmak için bu vasıflarda insanlar yaratır, vücuda getirir. Onları arayıp bulmak gerekir, çünkü onlar bu arayışa, bu buluşa değerdirler.
Güzel insan olmak bizlerin elinde midir?
Bunun için bir destan yazılsa fena olmaz, hikaye yazamadığım için bu edebi türde bir eser veremeyeceğimi düşünüyor ve hiç heveslenmiyorum. Yalnız böyle bir destanın kahramanı çok özel birisi olsa yakışır.
Hiç tanımadığım insanlarla anılarımı çoğaltmaya çalışmak gibi bir uğraşın içindeyim. İnsan hatırlanmak ister, insan güzelliklerle anılmak ister, sevmek ve sevdalanmak ister. Bu yazı sizde bir anı bıraksın, unutulmayan unutulmayacak bir anı…
Unutulmayı kim ister ki; sevilenler unutulmaz ya da zor unutulur, ne kadar derinlerdeyseniz o kadar belirginleşirsiniz. İnsanlara iyilik yapmak sizi onların gözünde unutulmaz kılmak için yeterlidir. Onlara yapacağınız iyilik sadece onları dinlemek ve birkaç güzel söz sarf etmek olsa da…