Ah şu TV'ler ve malı götüren develer

Siz hiç dünyanın bir bağımsız ülkesinde, bir başka ülkenin bayrağının bir TV programına dekor olduğunu gördünüz mü?

Görmediniz.

Görmenize de imkan yok.

Biz de var.

Bir ulusal TV'de sunulan bir talkshow programının dekoru, ABD bayrağı.

ABD'nin bir semti de cabası.

Ağız ishaline tutulmuş bir yeni yetme, arkasında 11 Eylül'de bombalanan DTM'nin de bulunduğu resmin önünde icra-i sanat yapıyor.

Yerli yersiz,

Arlı arsız,

Denli densiz,

Dinli dinsiz,

Kinli kinsiz,

Sağa solsa bir şeyler sıçratıyor.

Tabi etrafı kırmızı beyaz çizgileriyle ve mavi zemin üzerinde serpiştirilmiş yıldızlarla süslü bez dekor ile beraber.

Bağımsızlığını elde etmiş bir başka ülkede bunu bulursanız her türlü cezaya ve müeyyideye razıyım.

Bulamazsınız.

Olsa olsa bir Afrika ülkesinde, bir sömürge ülkesinde olabilir böylesi bir rezalet.

Ama bizde var.

Peki bir resmî yerde göndere çekilmiş bayrakla bu bayrak arasındaki fark ne?

Yoksa sonrası bu mu?

Etkililer ve yetkililer bunu nasıl görmez, görüp de nasıl engel olmaz bilemem.

Şile'de bir bağ evinde 60 öğrenciyi yakalayanlar bu ayrıntıyı nasıl kaçırır acaba?

Bayrak bir milletin sembolüdür.

Hatta bir milletin kendisidir.

O milletin sahip olduğu inanç değerlerinin mecmuudur.

AB'yi oluşturan ülkelerin bayrakları her yönüyle sahip oldukları Hıristiyanlık inancının temalarını taşırlar.

ABD de öyle,

Bir başka ülke de öyle.

Böyle olması da normaldir.

Olmalıdır.

Bayrak bir kavganın, bir savaşın, bir mücadelenin sonucudur.

Bağda değil, cephede kazanılır.

Semt pazarından değil, can pazarından alınır.

Semt pazarından alınana hıyar ve domates denir, bayrak denmez.

Ermenistan'ın bayrağının bizim hudutlarımız içindeki Ağrı Dağı olduğunu ben yeni öğrendim, sizi bilmem.

Ya bizim bayrağımız; zemini şehit dedelerimizin kanını, hilali Allah'ı, yıldızı de Peygamberimizi remz eder.

Ama bir ülkede, her karış toprağı şühedanın kanıyla sulanmış bir ülkede, bir başka ülkenin bayrağının bir TV programına dekor yapılabilmesi affedilecek bir şey değildir.

Ama kimin umurunda.

Bir ülke ki, orada bir kısım kendini bilmez bayrağa "bez parcası" der,

Bir ülke ki, orada bir kısım nesebini bilmez vatana; "dayak yemediğim yer" der,

Bir ülke ki, orada bir ülkeyi millet yapan unsurlar başka ülkelerin insafına ve direktifine kalır,

Bir ülke ki, orada can pahasına, kan pahasına elde edilmiş bağımsızlık, o bağımsızlığın elde edilmesinde bir damla teri nasip olmamışlarca bir utanç vesilesi kabul edilir,

Öyle bir ülkede bir başka ülkenin bayrağı dekor niye olmasın ki?

Aslında o dekorun önünde oturan sanatçısında(!) o programı sunan kişiye kadar, hiç biri bu ülkenin insanına benzemiyor doğru ama;

Halleri

Kalleri,

Kelleri,

Çülleri

Ve kılları bu ülkenin değerlerine yabancı olanlar, hangi ülkenin bayrağı önünde program yaparlarsa yapsın diyemeyiz.

Söz sırası TV'lerden açılmışken şöyle devam edelim.

Bizdeki ulusal kanalların bir çoğunun patronu şaibeli.

Bir kısmının devleti söğüşlediği belgelendi.

Bir kısmı içerde, bir kısmı dışarda bunların.

Bir kısmı ise, kendileri vekil değil ama başvekillerin eşleri yanında çok güzel göbek attığı için dokunulmazlar listesinde.

Geçenlerde görmüş olmalısız.

Bir büyük devlet adamının eşiyle, bir medya patronunun nasıl da ahenkle dans ettiğini.

Böylesi bir kişiye hesap sormak kimin haddine.

Şimdi böylesi kişilerin TV'leri duygu sömürüsünde.

Patronları devletin milyon dolarlarını götürmemiş olsaydı gül gibi geçinenecek olan ülke insanını "Halk Ekmek" kuyruğunda görüntülemeyi büyük bir mesleki başarı kabul eden haber spikerleri halka bir de bu konuyu sorsalar.

Vatandaş kan ağlıyor,

Vatandaş geçim derdinde,

Vatandaş barut fıçısı gibi.

Vatandaş perişan,

Vatandaş huruşan,

Tamam da bu vatandaşı bu hale getiren kim?

İşte o belli değil.

Ama eminim ki medya o adamı yakalarsa onu da ifşa edecek.

Cem Uzan ve Aydın Doğan arasında geçen o düelo neydi be.

Çok kutlu bir geceden Doğan'la devlet malı üzerinde Uzan'anlar bir anlık da olsa kapıştı.

Şunu der gibi:

Biz çalar biz oynarız, size düşen sadece seyretmek.

Bizim iznimiz olmadan siz ne çalabilir, ne de oynabilirsiniz.

Ama bir anda kesildi bu komutlu kavga.

Niye?

Bilemeyiz.

Ekşilisinden, çölgeçenine kadar, çekirkesinden farekapanına kadar, o güzelim dört köşecilerden tık yok.

O dünya tatlısı tipler sus pus.

Altaylardan gelenler, Mancikistana dönenler, Himaleya'dan koşup gelenler yorgunluk kahvesi içiyor. Ne de olsa uzun yoldan geldiler.

Garipliğe bakın, ülkeyi soyanlar, vatandaşa gözyaşı döküyor.

Vatandaşın bu hali yüzünden eskisi kadar boğazda denize nazir rakısını yudumlayamıyorlar, iştahları kaçmış garibanların.

Vatandaşın bir ayda harcadığını bir gecede harcayanlar şokta.

Yetkililere sesleniyorlar:

Ne olacak bu ülkenin hali?

Sizde hiç insaf yok mu beyler?

Görmüyor musunuz vatandaşı?

Diyorlar, diyorlar ve yiyorlar.

Yiyip geğiriyorlar.

Sonra da kürdanlar dişlerini karıştırıp sağa sola bağırıyorlar;

Eyvah vatandaş...

Bir başkadır bizim TV'ler ve develer.