Tuhaf ama gerçek

Sahilin sıcaktan kavrulan kumları ayaklarımın altından kayıp giderken, ayaklarımın yanmaması için daha serin bir yerler arıyordum.Sonunda kendimi küçük bir havuzun yanında buldum. Burası diğer yerlere nazaran daha serin ve daha şirindi. Kızlı erkekli çocukların yoğun olması buranın çocuk havuzu olduğunun işaretiydi.Yüzmeyi çok iyi biliyordum; ama yine de serin sulara girmekten üşeniyordum.Bu tatil benim için çok iyi olmuştu. Akşam olduğunda kendi odama çekiliyor, başucumdaki kitabı bitirmek için gece yarılarına kadar okumayı sürdürüyordum.İstanbul'da bıraktığım akrabalarım aklıma gelmiyor, Ankara'daki arkadaşlarıma inat yapıyordum.Tek başıma ve  tek valizimle kendimi ne iyi etmiş de güney sahillerine atmıştım.Ne gam, ne tasa, ne dert, ne iş güç telaşı...Ben de haketmiştim böyle bir tatili ve tadını da çıkarıyordum.Sabahları kahvaltı yapma alışkanlığım pek yoktu; ama garson kızların kibar sesi beni kahvaltı yapmaya sevkediyordu.Öğleyin sebze ağırlıklı yemekler ve meyve yiyor, tatlı hakkımı akşamları kullanıyordum.Denize, güneşin tepede olduğu saatlerde girme diyen annemin nasihatlarını çoktan çiğnemiştim. Küçükken köyümüzdeki ırmakta yüzmek çok hoşuma giderdi; ama şimdi masmavi denizin serin sularında kulaç atmak daha farklıydı. Zaman zaman denizin dibine dalıyor, küçük çakıl taşlarını çıkarıyordum. Boğazıma kaçan tuzlu su ise en nefret ettiğim şeydi.Güneş kremi süren bayanlara bakarken günah işlediğimi düşünüyor, çevrede gezen bayanlara bakmamak için gözümü yere dikiyordum. Ve arada denizin yüzeyindeki kirliliği eleştirirken bazı sesler dikkatimi çekiyordu.Kaldığım otel gün boyu sahile klasik müzik yayını yapıyordu. Buna alışkındım; ama aralarda daha başka sesler geliyordu kulağıma. Evet bir ezan sesi...Otelin ilerisindeki küçük mahallenin imamının sesiydi bu.Bir taraftan Klasik müzik, diğer taraftan Ezan. Günlerden Cuma olduğunun farkına varmamla koşmaya başlamam bir oldu.Bugün Cuma idi ve Cuma namazını kaçırmamam gerekiyordu. Üzerime tişörtümü alıp doğruca caminin yoluna koyuldum. Yüksek minarenin görüntüsünü takip ederek küçük bir mahalle arasına saptım. Yolda ilerlerken" burada kalabalık bir cemaat yoktur heralde"diye düşünüyordum.Caminin avlusuna vardığımda yanıldığımı anladım. Yoğun bir kalabalık vardı avluda. Otele ilk geldiğimde uzun faulleri ve  top sakalıyla dikkatimi çeken orta yaştaki adam da buradaydı.Namazı kılmış, görevimi yapmış olmanın verdiği rahatlıkla sahile yeniden koşmaya başlamıştım. Koşarken ayağımın bir çukura takıldığını hatırlıyor, kalktığımda yatakta olduğumu farkediyordum."Tüm bunlar rüyamıydı Allahım" diyerek kendimin de izine ihtiyacı olduğu sonucuna varıyordum."Nereye ve ne zaman tatil için gideceğim" diye duraklarken rüyamdaki otelin adını hatırlamaya çalışıyor ama bir türlü bulamıyordum.Pazar iznimi haftaiçi kullanma hakkım vardı; ama Pazar günü ve bu sıcakta çalışmak tuhaftı.Bu sabah gördüğüm rüya ise daha da tuhaf.