Şifaiye Medresesi hâlâ şifa dağıtıyor

Sivas'ta yüzyıllar boyunca tıp öğreniminin yapıldığı, bunun yanında hastaların tedavi edildiği Selçuklu döneminin şaheserlerinden tarihî "Şifaiye Medresesi", çeyrek yüzyıldır insanların stres attığı yer olarak hizmet veriyor.

Yorulan ruh ve bedenlerin denlendiği mekânTarihi Şifaiye Medresesi, Selçuklular döneminde, Selçuklu Sultanı Keyhüsrev oğlu Keykavus tarafından emir verilmesi üzerine 1. İzzettin Keykavus tarafından 1217 yılında yaptırıldı. Tamamlanmasıyla birlikte bugünkü anlamda tıp fakültesi olarak hizmet vermeye başlayan medresede, birçok hasta tedavi edildi. Özellikle, ruh ve sinir hastalarının müzikle ve su sesiyle dinlendirilerek tedavi edildiği medrese, son 25 yıldır insanların stres attığı, günlük yaşantısından bir an uzaklaşıp dinlendiği yer olarak kullanılıyor.

Şifaiye Merdesesi, insanların yıpranan ve yorulan bedenlerini dinlendirmesinin yanında, yerli ve yabancı turistlerin uğramadan geçemediği eşsiz bir tarihi miras olarak, içerisinde alışveriş merkezlerini bulunduruyor. Birçok hediyelik eşya ve çeşitli malzemenin satıldığı medresede, çocuklar için oyun alanları da bulunuyor.

I. Dünya Savaşı'nda levazım ambarı olarak kullanılmışTaç kapısı üzerinde yer alan kitabesinde Selçuklu Sultanı I. İzzettin Keykavus tarafından 1217 M. yılında inşa ettirildiği yazmaktadır. Anadolu'daki Selçuklu tıp sitelerinin ve hastanelerin en büyük boyutlusudur. Hastane 48x68 m. ölçülerinde olup üzeri açık, iç avlusu 22x32 m. ölçülerindedir. 1768 yılında çıkarılan bir fermanla medreseye çevrilmiş, I. Dünya Savaşı esnasında levazım ambarı olarak kullanılmıştır. Genç yaşta hastalanan İzzettin Kevkavus vasiyeti üzerine çok sevdiği Sivas'a yaptırdığı Şifaiye'deki türbeye getirilerek 1220 yılında defnedilmiştir.

I. Izzettin Keykavus; bilgin, iyi huylu, şair bir insandı. Genç yaşta hastalanması sebebiyle tıbba ve hekimlere çok önem vermiştir. Babası III. Gıyasettin Keyhüsrev, hocası Mecdeddin Ishak, halası Gevher Nesibe, karısı Mengücekli Behram Şah'ın kızı Selçuk Hatundur.

Müslüman-Türk kültürünü yansıtan eşsiz mimariBinada taş ve tuğla malzeme karışık olarak kullanılmıştır. Selçuklu yapılarında olduğu gibi taç kapısı süslemelerine önem verilmiştir. Dışarı doğru taşıntılı taç kapı alınlığının sağında ve solunda aslan ve boğa kabartmaları yapılmıştır. Taç kapı da; pencere bordürlerinde, ana eyvan cephesinde tezyinata önem verilmiştir. Dikkatle incelendiğinde stilize çift başlı kartal ve kuş motifleri olduğu ortaya çıkar. Ana eyvanın sağında ay sembolünün içinde örgülü saçları olan bir hanım başı ve çevresinde Kelime-i Şehadet yazılıdır. Ana eyvanın solunda ise; bir güneş sembolü ve ortada bir erkek başı figürü yer almaktadır. Bugün bu figürler tanınmayacak haldedir. Gerek taç kapı cephesi, gerek pencereler, gerekse ana eyvan cephesi iç içe geçmiş yıldız biçiminde zarif motiflerle kaplıdır.

Türbeler, Selçuklu sanatının zengin çini süslemelerine sahipDarüşşifa'nın güney eyvanı I. İzzettin Keykavus'a türbe olarak ayrılmış ve inşa edilmiştir. Türbe kare bir plana sahip olup ongen tuğla örgülü bir kasnağa sahip kubbe ile örtülü ve sivri külahlıdır. 1220 yılında vefat eden I. İzzettin Keykavus'un sandukasından başka, hanedanına mensup on iki mezar sandukası daha yer almaktadır. Türbe cephesi, Selçuklu sanatının zengin çini süslemelerine sahiptir. Süslemede geometrik geçmeler, yıldızlar, kufi yazılar, mavi, lacivert, firuze ve beyaz renkleri ile şifa hanenin en önemli bölümünü oluşturmaktadır. Bu çini süslemeyi yapanın Ahmed Bekirül Marendi olduğu sağ pencere üzerindeki alınlıkta yazılıdır. Üstteki büyük çini kabartma kitabede; "Biz geniş saraylardan dar kabirlere çıkarıldık. Malın mülkün bana fayda vermedi, saltanatım mahvoldu." Fani dünyadan ahrete yolculuk günü 617 Şevvalin dördü anlamına gelen bir yazı kuşağı yer almaktadır.1220 tarihli en eski vakfiyeye de sahip olan ve dönemin tıp öğrenimi yapılması yanında hastane olarak hizmet veren Şifaiye Medresesi Selçuklu döneminin şaheserlerinden birisidir.