Buzul Erimesi Depremleri Tetikliyor Olabilir!

Yeni bir araştırma, buzul erimesinin fay hatlarındaki aktiviteyi artırabileceğini ortaya koydu. Araştırmacılar, Son Buzul Maksimumu (SBM) dönemini takip eden buzul erimesinin, fay hatları üzerindeki basıncı azalttığını ve bu durumun deprem riskini artırdığını belirtiyorlar.

Son Buzul Maksimumu ve Sonrası:

SBM, yaklaşık 21.000 yıl önce yaşanan ve Dünya'nın buzullarının en geniş alana yayıldığı dönemdir. Bu dönemden sonra başlayan buzul erimesi, fay hatları üzerindeki sıkışma stresini 20-55 kilopaskal (kPa) azalttı. Bu, 5 metre derinliğe dalmış bir cisme uygulanan basınca eşdeğerdir. Bu ani basınç azalması, yer kabuğunun yukarı doğru hareket etmesine (izostatik geri tepme) neden oldu.

Fay Aktivitesindeki Artış:

Araştırmaya göre, buzul erimesinin ardından fay kayma oranları Pleistosen Dönemi'ne (2,5 milyon yıl öncesi ile MÖ 11.700 arası) kıyasla beş kat arttı. Depremlerin çoğu da Holosen Dönemi'nde (11.700 yıl öncesinden günümüze) meydana geldi. Bu bulgular, iklim değişikliklerinin fay hareketlerini tetikleyebileceğini gösteriyor.

Deniz Seviyesi Yükselmesi ve Diğer Etkiler:

Deniz seviyesindeki yükselme, kıyı bölgelerindeki tektonik plakalar üzerinde ek basınç oluşturarak sismik aktiviteyi artırabilir. Yoğun yağışlar, kuraklık ve toprak kaymaları da benzer etkiler yaratabilir.

İklim Değişikliğinin Jeolojik Riskleri:

Bu araştırma, iklim değişikliğinin sadece atmosferik olaylarla sınırlı kalmadığını, aynı zamanda gezegenimizin yer kabuğunu da etkilediğini gösteriyor. İklim değişikliğinin jeolojik riskler üzerindeki etkilerini anlamak ve buna göre önlemler almak büyük önem taşıyor. Hızlı buz yükü değişimleri yaşayan bölgelerin, artan fay aktivitesiyle karşılaşabileceği öngörülüyor. Bu da deprem riskini artıran önemli bir faktör olabilir.