Öğleden sonra günaydın-II

(dünden devam…)

Öğleden sonra günaydın sayın yöneticiler, sayın müftüler, sayın ilahiyatçılar, sayın basın mensupları.

Sırtından ekmek yediğiniz Kur'an tahrip edilirken, Kur'an tahrif edilirken, son elçi son Peygamber kapalı spor salonlarında icra edilen "Türkçe olimpiyatlarına" kamyonetlerin kasalarında güya taşınırken siz ey diyanet mensupları, siz ey ilahiyat profesörleri, siz ey ülkeyi yönetenler öncelikle sizlerin diyecekleri bir şeyler, diyeceğiniz çok şeyler olmalıydı, sustunuz.

Geçen yıllar içinde yapılan bütün bu göz boyamalar, bütün bu müptezellikler aslında 15 Temmuz'un ayak sesleriydi ve atlama taşları idi.

Bu şebekeye hepiniz birden fitre topladınız, zekat topladınız, kurban derisi topladınız, okullarına ve dershanelerine öğrenci topladınız, okullarına ve dershanelerine arsa-arazi tahsis ettiniz, bürokrasiyi hizmetlerine arz ettiniz ve 15 Temmuz kalkışmasını yapacak cesaret kıvamına eriştirdiniz, şimdi de bol keseden nutuklar atıyorsunuz.

Bilesiniz ki boş laflara bu milletin karnı toktur artık.

Biz bu tiplere öğleden sonra günaydın diyerek tehlikenin geçmediğine de inanarak milletimizi her dem ve her daim uyanık olmaya davet ediyoruz.

Tarihte bir eşi ve benzeri olmayan 15 Temmuz 2016 darbe teşebbüsünün ardından tam üç yıl geçti de acaba tehlike geçti mi?

250 şehidin üstünden adeta bir silindir gibi geçen bu alçak ve hain hareketin ardından tam üç yıl geçti ama acaba tehlike geçti mi?

Binlerce yıllık devlet geleneği olan, binlerce yıllık ordu geleneği olan bir milleti paramparça eden, binlerce yıllık devlet kurumlarını alt-üst eden bu alçakça teşebbüsün üstünden tam üç yıl geçti de acaba tehlike geçti mi?

Milletin vergileriyle teşekkül etmiş olan topu-tüfeği, uçağı-bombayı yine bu milletin üstüne çeviren, tepesinden aşağı adeta yağmur gibi yağdıran bu hain şebekenin işlediği korkunç cinayetin üstünden tam üç yıl geçti fakat tehlike geçti mi?

Binlerce yıllık devlet ve ordu tecrübesi olan bu milletin askeri ile polisini, karacısı ile havacısını, karacısı ile denizcisini karşı karşıya getiren ve nice çocukları babasız, nice gelinleri dul bırakan, nice nişanlıları elleri koynunda bırakan bu 15 Temmuz felaketinin ardından tam üç yıl geçti ama acaba tehlike geçti mi?

Bu milletin servetini, bu milletin sermayesini, bu milletin alın terini tepe tepe kullanarak bu milletin çocuklarını kolayca haçlı işgalcilere maşa olacak tarzda yetiştiren ve günün birinde milletin tepesinden aşağı bomba yağdıran bu hain teşebbüsün üstünden tam üç yıl geçti de acaba tehlike geçti mi?

Söz konusu hain teşebbüste maşa olarak kullanılan kitlelerin eğitimine kaynaklık eden, zihin ve gönül dünyalarını şekillendiren ve "Kur'an'ın şu suresi beni işaret ediyor, şu ayeti şakirtlerimi anlatıyor, bunları ben yazmadım, bana yazdırıldı" diyen meczupların eserleri hala devlet eliyle bastırılıp dağıtılıyorsa sizce tehlike geçmiş midir?

Tevhid mücadelesinin, vatan ve namus mücadelesinin şeref madalyası olan "şehitlik" makamını kendi kafasına göre müşriklere de, mülhidlere de dağıtan bir adamın eserleri hala devlet eliyle basılıp dağıtılıyorsa sizce tehlike geçmiş midir?

Bu millete, bu devlete, milletin ordusuna kumpas üstüne kumpas kuran ve sonunda da milleti ve tüm kurumlarını tam yüreğinden vuran malum terör örgütünün elebaşına methiyeler dizenler, şiirler yazanlar, televizyon ekranlarından hasret türküleri söyleyip davetiye çıkaranlar hala devlet kademelerinde koltuklarında oturuyorlarsa sizce tehlike geçmiş midir?

Gerçekten tehlike geçti mi sizce?