Neden merak etmiyoruz?

Birbirimizi sevdiğimizi nereden anlarız? Bakışlardan, sözlerden, tavırlardan pek tabii ki… Sevginin en önemli göstergesi ise "ilgi"dir. İnsan sevdiği insanlarla ilgilenir, hatta onların ilgili olduğu her şeyle ilgilidir.
Mesela insan Allah'ı (c.c.) seviyorsa O'nun kitaplarını, Resullerini, Nebilerini, meleklerini, nasıl inanmamız ve nasıl yaşamamız gerektiğini merak eder, dahası merak etmelidir kanımızca. Allah'ü Teala'nın kitabı olan Kur'an-ı Kerim'i merak etmemek, kainatı okumak için O'nun rehberliğinden yararlanmamak, en azından nasıl bir itikada sahip olmamız gerektiğini açıp okumamak, sevgili peygamberimizi ve ashab-ı güzini, Ehl-i Beyt'i ve yaşayışlarını merak etmemek gafletimiz midir? Dalaletimiz midir? Bilmiyoruz.
Gazetelerin dedikodu sayfalarını, kim, nerede, nasıl, ne yapmış gayet iyi belleyip konuşma konusu yapabiliyoruz, ancak henüz Yahudiliğin ve Hıristiyanlığın tahrif edilmiş dinler olduğunu, Kur'an-ı Kerim'de belirtildiği üzere (Al-i İmran suresi) yegane Hak dinin İslam olduğunu maalesef bilmiyoruz. Bundan dolayı bir esef ve üzüntü de duymuyoruz. Tevrat ve İncil'in tahrif edildiği, Hz. İsa'nın Haşa Allah'ın oğlu olduğu inancından, üçlemeden Teslis'den haberimiz bile yok.
Namaz kılıyoruz, oruç tutuyoruz ancak itikadımızın nasıl olması gerektiğini bilmiyoruz hakkıyla. Hal bu ki bu ilimlerden sorumluyuz, hesabımız var. "İnsan başıboş yaratılmamıştır" buyruluyor. Her anımızdan her nefesimizden sorumlu olduğumuz için nasıl inanmamız ve nasıl yaşamamız gerektiğini mutlaka öğrenmemiz gerekiyor. Geç kalmış olmayalım.
En'am suresi, 59. ayette buyruluyor; "Gaybın anahtarları Allah'ın katındadır. Onları ancak O bilir. O karada ve denizde ne varsa bilir. Daldan düşen her yaprağı O bilir. Yerin karanlıklarında hiçbir dane, yaş, kuru ve hiçbir şey yoktur ki, o apaçık bir kitapta (Levh-i mahfuz'da) bulunmasın." Yine Neml suresi 75. ayette buyrulur ki: "Yerde ve gökte gizli olan her şey apaçık bir kitapta (Levh-i Mahfuzda) bulunmaktadır."
Bizlere söyleyecek söz kalmadı.