Sırrî-i Sakatî şöyle anlatıyor.... "Bir bayram günü Ma'rufu Kerhî'yi sokaklarda hurma çekirdeği toplarken gördüm. Ve hurma çekirdeklerini ne yapacağını sordum. Marufu Kerhî anlatmaya başladı."Yolda yürürken küçük bir çocuğun ağladığını gördüm. Yanına yaklaşarak niye ağladığını sorduğumda kendisinin yetim olduğunu, arkadaşlarının elbiseleri gibi elbiseleri ve onların oyuncakları gibi oyuncakları olmadığını söyledi. Tekrar ağlamaya başladı; 'Ben de bu hurma çekirdeklerini toplayıp satacağım ve o çocuğun istediği elbise ve oyuncakları alacağım' dedi.Sırrî-i Sakatî, Marufu Kerhî'ye müdahale eder:"Ben o çocukla ilgilenirim, senin gönlün rahat olsun" diyerek çocuğu alıp ihtiyaçlarını karşılar. Bundan sonra karşılaştığı hâli, Seri Sakatî şu cümlesiyle ifade eder:"Gönlümde bu hizmetin bereketiyle öyle bir nûr peyda oldu ki, bambaşka hallere nâil oldum."
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.