Hz. Mehdî (a.s.), Peygamberimizin kızı Hz. Fatıma’nın (a.s.) soyundandır
Hz. Resûl-i Ekrem’in (sallallâhu aleyhi ve âlih) Hz. Mehdî (aleyhi’s-selâm) ile ilgili verdiği haberler arasında, O’nun Hz. Fâtıma’nın (selâmullahi aleyha) soyundan geleceği haberi de mevcuttur
07.07.2024 18:10:00
Haber Merkezi
Haber Merkezi
Hz. Resûl-i Ekrem'in (sallallâhu aleyhi ve âlih) Hz. Mehdî (aleyhi's-selâm) ile ilgili verdiği haberler arasında, O'nun Hz. Fâtıma'nın (selâmullahi aleyha) soyundan geleceği haberi de mevcuttur.
Ehl-i Sünnet'in meşhur hadis uleması ve tarih yazarlarından yaklaşık yetmiş kişi bu hakikati ve bununla ilgili kaynakları nakletmişlerdir. Ve bu hususta herhangi bir şek ve şüpheye yer bırakmamışlardır. Hz. Resûl-i Ekrem'den (sallallâhu aleyhi ve âlih) Ümmü Seleme'nin naklettiği hadisler şunlardır:
"Mehdî haktır ve Fâtıma'nın soyundandır."
"Mehdî, Fâtıma'nın neslindendir."
"Mehdî Benim ıtretimden, Fâtıma'nın neslindendir."
Hz. Hüseyin, Resûlullah'ın (sallallâhu aleyhi ve âlih) Hz. Fâtıma'ya hitaben şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Mehdî senin neslindendir."
"Müjdeler olsun sana ey Fâtıma! Hiç şüphesiz Mehdî sendendir."
Ebu Eyyûb Ensarî'den Resûlullah'ın (sallallâhu aleyhi ve âlih) şöyle buyurduğu naklolunmuştur:
"... Bizdendir vasilerin en hayırlısı ve O senin kocandır (ey Fâtı- ma!) Bizdendir Mehdî ve O senin evlatlarındandır."
Gördüğünüz gibi bu hadislerin ortak mesajı; Hz. Mehdî'nin (aleyhi's-selâm), Hz. Resûl-i Ekrem'in (sallallâhu aleyhi ve âlih) kızı Hz. Fâtıma'nın (selâmullahi aleyha) neslinden geleceğini açıklamasıdır.
Bu esas üzerine Mehdîlik iddiasında bulunan bir kimse Hz. Fâtıma'nın soyundan değilse onun yalancı olduğunda kimsenin şüphesi olmamalıdır.
Nitekim Hz. Fâtıma'nın soyundan gelip de Mehdîlik iddiasında bulunanlara gelince, onları da teşhis için yine de Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve âlih) tarafından açıklanan Hz. Mehdî'nin diğer vasıf ve özelliklerine bakmak gerekir.
Çünkü Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve âlih) Hz. Mehdî'yi bütün nişâneleriyle tanıtmış bulunmaktadır.
Şimdi Hz. Mehdî'nin Hz. Fâtıma'nın neslinden olduğunu rivayet edenlerin isimlerini ve rivâyetlerinin yer aldığı kaynakları sunuyoruz:
1- İbrâzu'l Vehmi'l Meknûn Min Kelâm-ı İbn-i Haldun, Ahmed b. Muhammed b. Sıddık Mağribî, s. 146, hadis: 77.
2- el-İzaât-u Li Ma Kâne ve Ma Yekunu Beyne Yedeyi's-Sae, Seyyid Muhammed Sıddık Hasan Kanucî Buhârî, s. 116'da.
3- el-Erbein el-Hadisen fi'l-Mehdî, Hâfız Ebu Nuaym İsfahanî, Suyûtî, bu kaynaktan naklen söz konusu hadisi el-Örfü'l-Verdi adlı eserinde; Mukaddes Erdebilî, Hadikatu'ş-Şia kitabında; Erbilî, Keşfu'l-Gumme"de ve Allame Meclisî de Bihâru'l-Envâr'da zikretmiştir.
4- Ercehu'l-Metâlib, Şeyh Ubeydullah (Hanefî), s. 381, 384 ve 385'de, çeşitli senetlerle.
5- İs'âfu'r-Rağibîn, İbn-i Sabban (Mâlikî), Şeblencî'nin Nuru'l- Ebs^r'ınm hamişinde basılmıştır, s. 137.
6- el-İşaât-u li-Eşrati's-Saa, Muhammed b. Resûl Hüseynî Ber- zencî, s. 88.
7- Eşi'âtu'l-Lemeat, Şeyh Abdulhak Dihlevî, c. 4, s. 337.
8- İhsanu'l-Uyûn", (Siyre-i Halebî diye mâruftur), c. 1, s. 193.
9- el-Burhan fi Alâmât-ı Mehdîyy-i Âhiri'z-Zeman, Muttakî Hindî, bâb: 2, hadis: 2, 17, 20, 22 ve 23.
10- el-Beyan Fi Ahbar-i Sahibi'z-Zeman, Gencî (Şafiî), s. 310, Necef bas.
11- et-Tâcu'l-Cami-u Li'l-Usûl, Şeyh Mansur Ali Nasif, c. 1, s. 343, Kitâbu'l-Fiten'in 7. bâbının başlarında.
12- Tarihu'r-Rikka, Ebu Ali Kuşeyrî Harranî, s. 70-71.
13- Tarihu'l-Kebir, Buhârî, c. 2, 1. bâb, s. 316.
14- Tezkiretu'l-Huffaz, Şemsuddin Zehebî, c. 1, s. 463.
15- Tezkire, Kurtubî, s. 616.
16- Ta'lika, Şeyh Tahir Nesanî'nin, Kuşeyrî'nin Tarihu'r-Rikka'sına yazdığı Ta'likadır.
17- Telhis-u Müstedrek-i Hâkim, Zehebî, s. 557.
18- Temyizu't-Tayyib Mine'l-Habis, İbn-i Rabi Şeybanî, s. 220.
19- Teysiru'l-Vusûl, İbn-i Rabi Şeybanî, c. 2, s. 237.
20- Câliyetu'l-Kider, Abdulhâdi Ebyarî, s. 208.
21- Câmiu's-Sağir, Suyûtî Şafiî, c. 2, s. 579.
22- Cemu'l-Cevâmî, Suyûtî, c. 2, s. 104.
23- Cevâhiru'l-İkdeyn, Nureddin Semhudî, bunu Kunduzî, Yenâbiu'l-Mevedde adlı eserinin 73. bâbında nakletmiştir.
24- ed-Durru'l-Mensûr, Suyûtî, c. 6, s. 58; Suyûtî bu konuyla ilgili hadisi Ebu Davud, İbn-i Mâce ve Tabaranî'den, onlar da Hâkim'den o da Ümmü Seleme'den nakletmiştir.
25- ed-Durru'l-Munezzem, Muhammed b. Talha (Şafiî), bu hadisi Yenâbiu'l-Mevedde'de de nakletmiştir, s. 432, İstanbul bas.
26- Zehâiru'l-Ukba, Muhibu't-Taberî, s. 44 ve s. 166, Ebu'l-Âlâ Hemedânî'nin, Erbeine Hadisen fi-l-Mehdî'nin nakline göre.
27- Râmuzu'l-Ehadis, Ahmet Ziyâuddin (Hanefî, Nakşibendî), s. 236.
28- Sirâcu'l-Munîr fi Şerhi'l-Câmii's Sağiyr-i Suyûtî, Ahmed b. Muhammed Azizî, s. 409.
29- Sünen-i Ebu Davud, Sicistânî, c. 4, s. 151.
30- Sünenü'l-Mustafa, İbn-i Mâce Kazvinî, c. 2, s. 519.
31- Şerh-u Nehcü'l-Belâğa, İbn-i Ebi'l-Hadid, c. 1, s. 281, 2 ciltlik Mısır bas.
32- Sahih-i Müslim, Kenzu'l-Ummal'ın nakline göre, c. 14, s. 264.
33- es-Savâiku'l-Muhrika, İbn-i Hacer-i Heysemî, s. 235.
34- el-Arâisu'l-Vâziha, Abdulhâdi Ebyarî, s. 208.
35- el-Örfü'l-Verdi Fi Ahbari'l-Mehdî, Suyûtî, el-Hâvi li'l-Fe- tavâ'yla bir arada basılmıştır, c. 2, s. 124-155 ve 165'de Ebu Nuaym, İbn-i Asakir ve Tabaranî'den naklen, H. 1378 Mısır bas.
36- Ukedu'd-Dürer fi Ahbari'l-Muntazar, s. 21, hadis: 21-25.
37- el-Fetave'l-Hadise, İbn-i Hacer-i Heysemî (Mekkî), s. 29.
38- Fethu'l-Kebir, Yusuf Nebhanî, s. 259.
39- el-Fiten ve'l-Melâhim, Ebu Nuaym b. Himad, c. 1, s. 373 Kahire-Mektebetu't Tevhid bas.
40- Futuhâtu'l-Kebir, Muhyiddin İbn-i Arabî, Bulak bas.
41- el-Firdevs, Şireveyh b. Şehrdar Deylemî, c. 4, s. 223, hadis: 6670.
42- el-Füsulu'l-Mühimme, İbn-i Sabbağ (Mâlikî), s. 276.
43- el-Fıkhu'l-Ekber, Mevlevî Hüsnü'z-Zaman, c. 2, s. 67, 70.
44- Kenzu'l-Ummâl, Muttakî Hindî, c. 6, s. 318 ve c. 7, s. 259 Haydarabad bas.
45- Kenzu'l-Hakâik, Menâvî, s. 3 ve s. 144, Mısır, Bulak bas.
46- Levâihu'l-Envâri'l-Behiyye, Muhammed Sefarinî Hanbelî, Fevâid başlığından önce.
47- Mecmâu'z-Zevâid, Nuruddin-i Heysemî, c. 9, s. 166, Kitâbu'l-Menâkib, Fazl-ı Ehl-i Beyt aleyhumu's-selâm.
48- Müstedrek, Hâkim Nişaburî, s. 557.
49- Müsned-u Fâtıma, Suyûtî, hadis: 1406, Matbaat-u Azize, Hindistan Haydarabad bas.
50- Meşâriku'l-Envâr fi Fevz-i Ehli'l-İtibar, Hamravî, s. 152.
51- Mişkâtu'l-Mesâbih, Hatib Tebrizî, c. 3, s. 24.
52- Mesâbihu's-Sünne, Beğevî, c. 3, s. 134.
53- Metâlibu's-Seul, Muhammed b. Talha (Şafiî), s. 89.
54- el-Mu'cemu's-Sağir, Ebu'l-Kâsım Taberanî, s. 52, hadis: 94.
55- Miftahu'n-Necâ, Bedahşî, 1002, (el yazması).
56- Makâtilu't-Talibiyyîn, Ebu'l-Ferec İsfahanî, s. 143.
57- Mekâsidu'l-Hasene, Şemsuddin Sehâvî, s. 435.
58- el-Melâhim, İbn-i Münâdi, Ebu'l-Hüseyn Ahmed b. Ca'fer, s. 41.
59- el-Menâru'l-Munif, İbn-i Kayyum Cevziye, s. 146, hadis: 334.
60- Muntehâb-u Kenzi'l-Ummâl, Ahmed İbn-i Hanbel'in Müsned'inin hamişinde basılmıştır, c. 4, s. 96 ve c. 6, s. 30.
61- Minhâcu's-Sünne, İbn-i Teymiye, c. 2, s. 211.
62- Mizânu'l-İ'tidal, Zehebî, c. 1, s. 355 ve c. 2, s. 240.
63- Nihâyetu'l-Bidâye ve'n-Nihâye, İbn-i Kesir Dimeşkî, s. 40, 371.
64- Yenâbiu'l-Mevedde, Süleyman Kunduzî, c. 3, s. 86, Beyrut bas. (Prof. Dr. Haydar Baş Hasan el-Askeri ve İmam Mehdi eserinden)
Ehl-i Sünnet'in meşhur hadis uleması ve tarih yazarlarından yaklaşık yetmiş kişi bu hakikati ve bununla ilgili kaynakları nakletmişlerdir. Ve bu hususta herhangi bir şek ve şüpheye yer bırakmamışlardır. Hz. Resûl-i Ekrem'den (sallallâhu aleyhi ve âlih) Ümmü Seleme'nin naklettiği hadisler şunlardır:
"Mehdî haktır ve Fâtıma'nın soyundandır."
"Mehdî, Fâtıma'nın neslindendir."
"Mehdî Benim ıtretimden, Fâtıma'nın neslindendir."
Hz. Hüseyin, Resûlullah'ın (sallallâhu aleyhi ve âlih) Hz. Fâtıma'ya hitaben şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Mehdî senin neslindendir."
"Müjdeler olsun sana ey Fâtıma! Hiç şüphesiz Mehdî sendendir."
Ebu Eyyûb Ensarî'den Resûlullah'ın (sallallâhu aleyhi ve âlih) şöyle buyurduğu naklolunmuştur:
"... Bizdendir vasilerin en hayırlısı ve O senin kocandır (ey Fâtı- ma!) Bizdendir Mehdî ve O senin evlatlarındandır."
Gördüğünüz gibi bu hadislerin ortak mesajı; Hz. Mehdî'nin (aleyhi's-selâm), Hz. Resûl-i Ekrem'in (sallallâhu aleyhi ve âlih) kızı Hz. Fâtıma'nın (selâmullahi aleyha) neslinden geleceğini açıklamasıdır.
Bu esas üzerine Mehdîlik iddiasında bulunan bir kimse Hz. Fâtıma'nın soyundan değilse onun yalancı olduğunda kimsenin şüphesi olmamalıdır.
Nitekim Hz. Fâtıma'nın soyundan gelip de Mehdîlik iddiasında bulunanlara gelince, onları da teşhis için yine de Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve âlih) tarafından açıklanan Hz. Mehdî'nin diğer vasıf ve özelliklerine bakmak gerekir.
Çünkü Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve âlih) Hz. Mehdî'yi bütün nişâneleriyle tanıtmış bulunmaktadır.
Şimdi Hz. Mehdî'nin Hz. Fâtıma'nın neslinden olduğunu rivayet edenlerin isimlerini ve rivâyetlerinin yer aldığı kaynakları sunuyoruz:
1- İbrâzu'l Vehmi'l Meknûn Min Kelâm-ı İbn-i Haldun, Ahmed b. Muhammed b. Sıddık Mağribî, s. 146, hadis: 77.
2- el-İzaât-u Li Ma Kâne ve Ma Yekunu Beyne Yedeyi's-Sae, Seyyid Muhammed Sıddık Hasan Kanucî Buhârî, s. 116'da.
3- el-Erbein el-Hadisen fi'l-Mehdî, Hâfız Ebu Nuaym İsfahanî, Suyûtî, bu kaynaktan naklen söz konusu hadisi el-Örfü'l-Verdi adlı eserinde; Mukaddes Erdebilî, Hadikatu'ş-Şia kitabında; Erbilî, Keşfu'l-Gumme"de ve Allame Meclisî de Bihâru'l-Envâr'da zikretmiştir.
4- Ercehu'l-Metâlib, Şeyh Ubeydullah (Hanefî), s. 381, 384 ve 385'de, çeşitli senetlerle.
5- İs'âfu'r-Rağibîn, İbn-i Sabban (Mâlikî), Şeblencî'nin Nuru'l- Ebs^r'ınm hamişinde basılmıştır, s. 137.
6- el-İşaât-u li-Eşrati's-Saa, Muhammed b. Resûl Hüseynî Ber- zencî, s. 88.
7- Eşi'âtu'l-Lemeat, Şeyh Abdulhak Dihlevî, c. 4, s. 337.
8- İhsanu'l-Uyûn", (Siyre-i Halebî diye mâruftur), c. 1, s. 193.
9- el-Burhan fi Alâmât-ı Mehdîyy-i Âhiri'z-Zeman, Muttakî Hindî, bâb: 2, hadis: 2, 17, 20, 22 ve 23.
10- el-Beyan Fi Ahbar-i Sahibi'z-Zeman, Gencî (Şafiî), s. 310, Necef bas.
11- et-Tâcu'l-Cami-u Li'l-Usûl, Şeyh Mansur Ali Nasif, c. 1, s. 343, Kitâbu'l-Fiten'in 7. bâbının başlarında.
12- Tarihu'r-Rikka, Ebu Ali Kuşeyrî Harranî, s. 70-71.
13- Tarihu'l-Kebir, Buhârî, c. 2, 1. bâb, s. 316.
14- Tezkiretu'l-Huffaz, Şemsuddin Zehebî, c. 1, s. 463.
15- Tezkire, Kurtubî, s. 616.
16- Ta'lika, Şeyh Tahir Nesanî'nin, Kuşeyrî'nin Tarihu'r-Rikka'sına yazdığı Ta'likadır.
17- Telhis-u Müstedrek-i Hâkim, Zehebî, s. 557.
18- Temyizu't-Tayyib Mine'l-Habis, İbn-i Rabi Şeybanî, s. 220.
19- Teysiru'l-Vusûl, İbn-i Rabi Şeybanî, c. 2, s. 237.
20- Câliyetu'l-Kider, Abdulhâdi Ebyarî, s. 208.
21- Câmiu's-Sağir, Suyûtî Şafiî, c. 2, s. 579.
22- Cemu'l-Cevâmî, Suyûtî, c. 2, s. 104.
23- Cevâhiru'l-İkdeyn, Nureddin Semhudî, bunu Kunduzî, Yenâbiu'l-Mevedde adlı eserinin 73. bâbında nakletmiştir.
24- ed-Durru'l-Mensûr, Suyûtî, c. 6, s. 58; Suyûtî bu konuyla ilgili hadisi Ebu Davud, İbn-i Mâce ve Tabaranî'den, onlar da Hâkim'den o da Ümmü Seleme'den nakletmiştir.
25- ed-Durru'l-Munezzem, Muhammed b. Talha (Şafiî), bu hadisi Yenâbiu'l-Mevedde'de de nakletmiştir, s. 432, İstanbul bas.
26- Zehâiru'l-Ukba, Muhibu't-Taberî, s. 44 ve s. 166, Ebu'l-Âlâ Hemedânî'nin, Erbeine Hadisen fi-l-Mehdî'nin nakline göre.
27- Râmuzu'l-Ehadis, Ahmet Ziyâuddin (Hanefî, Nakşibendî), s. 236.
28- Sirâcu'l-Munîr fi Şerhi'l-Câmii's Sağiyr-i Suyûtî, Ahmed b. Muhammed Azizî, s. 409.
29- Sünen-i Ebu Davud, Sicistânî, c. 4, s. 151.
30- Sünenü'l-Mustafa, İbn-i Mâce Kazvinî, c. 2, s. 519.
31- Şerh-u Nehcü'l-Belâğa, İbn-i Ebi'l-Hadid, c. 1, s. 281, 2 ciltlik Mısır bas.
32- Sahih-i Müslim, Kenzu'l-Ummal'ın nakline göre, c. 14, s. 264.
33- es-Savâiku'l-Muhrika, İbn-i Hacer-i Heysemî, s. 235.
34- el-Arâisu'l-Vâziha, Abdulhâdi Ebyarî, s. 208.
35- el-Örfü'l-Verdi Fi Ahbari'l-Mehdî, Suyûtî, el-Hâvi li'l-Fe- tavâ'yla bir arada basılmıştır, c. 2, s. 124-155 ve 165'de Ebu Nuaym, İbn-i Asakir ve Tabaranî'den naklen, H. 1378 Mısır bas.
36- Ukedu'd-Dürer fi Ahbari'l-Muntazar, s. 21, hadis: 21-25.
37- el-Fetave'l-Hadise, İbn-i Hacer-i Heysemî (Mekkî), s. 29.
38- Fethu'l-Kebir, Yusuf Nebhanî, s. 259.
39- el-Fiten ve'l-Melâhim, Ebu Nuaym b. Himad, c. 1, s. 373 Kahire-Mektebetu't Tevhid bas.
40- Futuhâtu'l-Kebir, Muhyiddin İbn-i Arabî, Bulak bas.
41- el-Firdevs, Şireveyh b. Şehrdar Deylemî, c. 4, s. 223, hadis: 6670.
42- el-Füsulu'l-Mühimme, İbn-i Sabbağ (Mâlikî), s. 276.
43- el-Fıkhu'l-Ekber, Mevlevî Hüsnü'z-Zaman, c. 2, s. 67, 70.
44- Kenzu'l-Ummâl, Muttakî Hindî, c. 6, s. 318 ve c. 7, s. 259 Haydarabad bas.
45- Kenzu'l-Hakâik, Menâvî, s. 3 ve s. 144, Mısır, Bulak bas.
46- Levâihu'l-Envâri'l-Behiyye, Muhammed Sefarinî Hanbelî, Fevâid başlığından önce.
47- Mecmâu'z-Zevâid, Nuruddin-i Heysemî, c. 9, s. 166, Kitâbu'l-Menâkib, Fazl-ı Ehl-i Beyt aleyhumu's-selâm.
48- Müstedrek, Hâkim Nişaburî, s. 557.
49- Müsned-u Fâtıma, Suyûtî, hadis: 1406, Matbaat-u Azize, Hindistan Haydarabad bas.
50- Meşâriku'l-Envâr fi Fevz-i Ehli'l-İtibar, Hamravî, s. 152.
51- Mişkâtu'l-Mesâbih, Hatib Tebrizî, c. 3, s. 24.
52- Mesâbihu's-Sünne, Beğevî, c. 3, s. 134.
53- Metâlibu's-Seul, Muhammed b. Talha (Şafiî), s. 89.
54- el-Mu'cemu's-Sağir, Ebu'l-Kâsım Taberanî, s. 52, hadis: 94.
55- Miftahu'n-Necâ, Bedahşî, 1002, (el yazması).
56- Makâtilu't-Talibiyyîn, Ebu'l-Ferec İsfahanî, s. 143.
57- Mekâsidu'l-Hasene, Şemsuddin Sehâvî, s. 435.
58- el-Melâhim, İbn-i Münâdi, Ebu'l-Hüseyn Ahmed b. Ca'fer, s. 41.
59- el-Menâru'l-Munif, İbn-i Kayyum Cevziye, s. 146, hadis: 334.
60- Muntehâb-u Kenzi'l-Ummâl, Ahmed İbn-i Hanbel'in Müsned'inin hamişinde basılmıştır, c. 4, s. 96 ve c. 6, s. 30.
61- Minhâcu's-Sünne, İbn-i Teymiye, c. 2, s. 211.
62- Mizânu'l-İ'tidal, Zehebî, c. 1, s. 355 ve c. 2, s. 240.
63- Nihâyetu'l-Bidâye ve'n-Nihâye, İbn-i Kesir Dimeşkî, s. 40, 371.
64- Yenâbiu'l-Mevedde, Süleyman Kunduzî, c. 3, s. 86, Beyrut bas. (Prof. Dr. Haydar Baş Hasan el-Askeri ve İmam Mehdi eserinden)