Hayır kapısına vesile

Anne ve baba insanın hem dünyasını, hem de âhiretini mutlu edecek veya alt üstedecek birer sebeptir Bir adam Peygamberimize geldi ve;  "Yâ Resulallah, savaşa gitmek istiyorum, size danışmaya geldim" dedi. Peygamber Efendimiz sordu: "Annen hayâtta mı?" "Evet." "Ondan ayrılma, çünkü Cennet onun ayağının altındadır." Annenin ardından iyilik, sevgi, saygı, itaat ve ilgilenme açısından sırayı baba alır. Baba, hayâtı boyunca hiçbir karşılık beklemeden çocuğunu yetiştirir, masrafa girer ve imkânlarını sarf eder. Bu arada baba da çocuktan saygı bekler.Hazreti Âişe rivayet ediyor:  "Bir gün Peygamber Efendimizin yanına bir adam geldi. Beraberinde yaşlı birisi vardı. Peygamber Efendimiz adama, "Bu ihtiyar kim?" diye sordu. Adam, "Babamdır" dedi. Peygamber Efendimiz: "Öyle ise önüne geçme, o oturmadan sen oturma. Onu adıyla çağırma ve ona kimseyi küfrettirme." Annebaba insanın hem dünyasını, hem de âhiretini mutlu edecek veya alt üst edecek birer sebeptir. Bu önemli yönü hadisten şu şekilde öğreniyoruz: Ebû Ümame anlatıyor: "Bir adam Peygamber Efendimize sordu: "Annebabanın çocukları üzerindeki hakkı nedir?" "Onlar senin ya Cennetin ya da Cehennemindir." Yani annebabaya gereken iyilik ve itaati gösteren insan, onları seven, sayan ve başı üzerinde tutan; mesut, mutlu ve huzurlu olacağı gibi; onları üzen, kıran ve mağdur eden de kendi eliyle hayâtını zehir ettiği gibi, âhiretini de yıkmakta ve tehlikeye atmaktadır. Zaten annebabaya karşı gelmek ve isyan etmek büyük bir günahtır.