Halifenin, oğluna nasihatine bak!

Abdülmelik, Haccac'ın iktidarının devamı için Ehl-i Beyt soyunu öldürmesi yönündeki teklifini reddetmesine rağmen, onun Ehl-i Beyt soyuna ve sevenlerine karşı olan sert tutumunu -yukarıda verdiğimiz gibi- engellememiştir. Kendisi de Ehl-i Beyt'e karşı katı tedbirler almaktan geri durmamıştır.Abdülmelik b. Mervan, Medine Valisi'ne İmam Muhammed Bâkır'ı (a.s.) tutuklamasını emretti.Vali, bu emri yerine getirmek istemedi ve halifeye nasihat dolu mektubu gönderdi. Abdülmelik bu mektuptan etkilenerek, İmam Muhammed Bâkır'ı (a.s.) tutuklatmaktan vazgeçmiştir."Sana bu mektubu yazmamın nedeni, sana karşı gelmek veya emrinin dışına çıkmak değildir. Aksine, senin hayrını istediğim ve senin için endişe duyduğum için bu mektup aracılığı ile senin görüşüne başvurmak istedim.Sana göndermemi istediğin adam gibi iffetli, zâhid, muttaki birisi yeryüzünde yoktur. Mihrabında Kur'an okur, kuşlar ve yırtıcı hayvanlar sesinin güzelliğine hayranlıklarından çevresinde toplanırlar. Onun Kur'an okuyuşu Âl-i Davud'un Mezmir'ine benziyor. O insanların en âlimi, en şefkatlisi, en çok çaba sarf edeni ve en çok ibadet edenidir. Mü'minlerin emirinin ona dokunmasını istemedim. Çünkü, 'Bir kavim içinde bulunduğu durumu değiştirmedikçe, Allah onların durumunu değiştirmez?'Bu mektup karşısında Abdülmelik tutuklama kararından vazgeçti." (ed-Durru'n-Nazim, s. 188). Abdülmelik, İmam Bâkır'ı (a.s.) tutuklatmaktan vazgeçmiştir ama bu durum, gasp ettikleri hilafet makamı için tek tehlike olarak Ehl-i Beyt'i görmesine de engel değildir. Ölümüne yakın bir zamanda yerine oğlu Velid'i halife tayin etmiş ve ona koltuğunu koruması için şu nasihatte bulunmuştur:"Haccac'a iyi bak ve ona ikramda bulun. Çünkü minberleri sizin ayaklarınızın altına seren odur. O, senin kılıcındır ey Velid! Sana kötülükle yönelenleri savan elindir. Onun hakkında hiç kimsenin sözüne kulak verme. Onun sana muhtaç olduğundan çok, sen ona muhtaçsın!Ben öldükten sonra insanları biat etmeye çağır. Başıyla (biat etmiyor anlamında) şöyle diyene, sen de kılıcınla (boynunu keser gibi yaparak) şöyle işaret et?" (Suyûtî, Târihu'l-Hulefa, s. 220).