Efsane uçak ilham kaynağı olmaya devam ediyor
Blackbird, Soğuk Savaş döneminde ABD tarafından kullanılan bir keşif uçağıydı. 1960'larda geliştirilen ve 1990'lara kadar aktif olan bu uçak, hızı ve teknolojik özellikleri sayesinde askeri havacılık tarihinde özel bir yere sahiptir
10.12.2024 12:48:00
Ruhi Sarı
Ruhi Sarı
Blackbird, mach 3.2 yani 3,500 km ve üzeri ile dünyanın en hızlı jet uçağı olarak bilinir. 25,900 metreye kadar yükselip, uçaksavar sistemlerinin erişemeyeceği yüksekliklerde uçabilme kabiliyetine sahipti.
Düşman radarları tespit edemiyordu
Radar kesit alanını azaltan (stealth) tasarımı, onu düşman radarları için zor bir hedef haline getiriyordu. Gövde, yüksek hızlarda oluşan sıcaklıklara dayanıklı olması için titanyum alaşımlarından üretilmiştir.
Pratt & Whitney J58 turbojet motorları, hem hız hem de yüksek irtifa operasyonları için optimize edilmiştir. Motorlar, süpersonik hızlarda hava akışını düzenleyerek verimliliği artırmak için "ramjet" modunda çalışabiliyordu.
Hızı ve yüksekliği sayesinde hiç vurulmadı
Kameraları ve sensörleri sayesinde geniş alanları yüksek çözünürlükte görüntüleyebilirdi. Elektronik karşı tedbir sistemleri, düşman füzelerinden kaçmasını sağlıyordu.
Yüksek hızda uçarken yakıt tüketimi çok yüksekti. Özel bir yakıt türü (JP-7) kullanıyordu. Gövdesi ısındığı için yakıt sızmasını önlemek amacıyla yerde soğukken kasıtlı olarak küçük sızıntılara izin veren bir tasarımı vardı.
Soğuk Savaş döneminde, Sovyetler Birliği ve diğer ülkelerin üzerindeki keşif görevlerinde kullanıldı. Düşman hava sahasına girmeden sınıra yakın uçuşlarla geniş veri toplayabiliyordu.
Blackbird, hızı ve yüksekliği sayesinde hiçbir SR-71, görev sırasında düşman tarafından vurulmamıştır. Operasyonel maliyetleri yüksekti ve teknolojik gelişmelerle birlikte uydular gibi alternatif keşif araçları daha etkili hale geldi.
SR-71, 1998'de ABD Hava Kuvvetleri'nden emekli oldu. Gelişen uydu teknolojileri ve diğer gözetleme sistemleri, uçakların rolünü azalttı. Ancak, hız ve irtifa kombinasyonu nedeniyle hala efsanevi bir uçak olarak kabul edilmektedir.
Bugün, birçok SR-71 müzelerde sergilenmekte ve havacılık tarihine ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.
Düşman radarları tespit edemiyordu
Radar kesit alanını azaltan (stealth) tasarımı, onu düşman radarları için zor bir hedef haline getiriyordu. Gövde, yüksek hızlarda oluşan sıcaklıklara dayanıklı olması için titanyum alaşımlarından üretilmiştir.
Pratt & Whitney J58 turbojet motorları, hem hız hem de yüksek irtifa operasyonları için optimize edilmiştir. Motorlar, süpersonik hızlarda hava akışını düzenleyerek verimliliği artırmak için "ramjet" modunda çalışabiliyordu.
Hızı ve yüksekliği sayesinde hiç vurulmadı
Kameraları ve sensörleri sayesinde geniş alanları yüksek çözünürlükte görüntüleyebilirdi. Elektronik karşı tedbir sistemleri, düşman füzelerinden kaçmasını sağlıyordu.
Yüksek hızda uçarken yakıt tüketimi çok yüksekti. Özel bir yakıt türü (JP-7) kullanıyordu. Gövdesi ısındığı için yakıt sızmasını önlemek amacıyla yerde soğukken kasıtlı olarak küçük sızıntılara izin veren bir tasarımı vardı.
Soğuk Savaş döneminde, Sovyetler Birliği ve diğer ülkelerin üzerindeki keşif görevlerinde kullanıldı. Düşman hava sahasına girmeden sınıra yakın uçuşlarla geniş veri toplayabiliyordu.
Blackbird, hızı ve yüksekliği sayesinde hiçbir SR-71, görev sırasında düşman tarafından vurulmamıştır. Operasyonel maliyetleri yüksekti ve teknolojik gelişmelerle birlikte uydular gibi alternatif keşif araçları daha etkili hale geldi.
SR-71, 1998'de ABD Hava Kuvvetleri'nden emekli oldu. Gelişen uydu teknolojileri ve diğer gözetleme sistemleri, uçakların rolünü azalttı. Ancak, hız ve irtifa kombinasyonu nedeniyle hala efsanevi bir uçak olarak kabul edilmektedir.
Bugün, birçok SR-71 müzelerde sergilenmekte ve havacılık tarihine ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.