Ceviz kadar bile beyni olmayanlara

Bir cevizi elinize alınca, en dışında bir yeşil kabuk, sonra tahta bir yapı, daha sonra ince bir zar ve en içte de tartışmasız şekilde insan beynini hatırlatan beyaz bir yapıyla karşılaşırsınız. Ceviz, dışındaki yeşil kabuğu ile kafa derisine, sert kabuğu ile kafatasına, içindeki zarı ile beyin zarına, asıl meyvesi ile de beyine benzeyen harika bir gıdadır. Beynimizin küçültülmüş bir modeli olan cevizin meyveler arasında gümüş iyonu ihtiva eden tek meyve olması elbette harikadır. Fakat bu gümüş iyonuna, icra ettiği elektronik vazife açısından ihtiyaç duyan tek organın beyin olduğunu söylersek, sanırız bu muhteşem benzerlik karşısında tüyleriniz diken diken olacaktır... (İ.T.Ü. mezunları elektronik dergisinden alıntıdır).

** *

KARLSRUHE MÜZESİ ya da Osmanlı'nın götürdüğü demokrasi

Eninde sonunda bu Turgut İzmit bu ülkenin AB'ye girmesini engelleyecek. Tam da müzakere alma sürecinde yaptığı işe bakın.

Biz insan hak ve hürriyetlerini Avrupa'dan bekleye duralım, meğer adamlar bunu bizden öğrenmişler.

Hem de elbisemizden. Hem de içinde askerimiz olmadan.

Şu olaya bakın.

19.yüzyılda Almanya'nın Mülhaym şehrindeki Ren Nehri'nin bir yakasında Almanlar, öbür yakasında da Fransızlar oturuyordu.

Fransızlar, her sene nehrin Almanlar'daki kısmına geçip mahsulün tümünü toplayıp götürüyorlardı.

O sıralar, birliğini temin edemeyen güçsüz Almanlar ise buna fazla ses çıkaramıyorlardı tabiî. Her sene böyle olunca çareyi Osmanlı Sultanına durumu yazıp, imdat istemekte bulurlar.

Mektupta söyle denmektedir:

"Fransızlar her sene bize zulmediyor, mahsulümüzü elimizden alıyorlar.

Siz ki, dünyaya adalet dağıtan bir imparatorluğun sultanı, İslamiyet'in de halifesisiniz. Bizi bu zulümden kurtarın. Asker gönderin. Ürünlerimizi bu sene olsun toplama imkanı sağlayın."

Çöküş faslına girildiği bir zamana denk gelen yardım isteğini inceleyen padişah asker göndermeyi mümkün ve gerekli görmez; yalnızca asker elbisesi göndermeyi kâfi bulur ve cevabı bir mektupla beraber içi askeri elbise dolu üç çuval yollanır.

Şaşkına dönen Almanlar, çuvalı alıp mektubu okurlar:

"Fransızlar korkak ademlerdir. Onlara yeniçeri göndermemize gerek yoktur. Yeniçerimizin kıyafetini görmeleri kâfidir."

Çuval içindeki Osmanlı askerinin elbiselerini adamlarınıza giydirin.

Mahsul zamanı, nehrin görülecek yerlerinde dolaştırın. Karşıdan gören Fransızlar için bu kâfidir."

Bağ bahçe sahipleri hemen Osmanlı askerinin kıyafetini kapışırlar. Hasat vakti büyük bir heyecanla yeniçeri kıyafetinde, nehir kıyısında dolaşmaya başlarlar.

Ertesi gün, karşıdan gelen haber, Almanların sevinç çıglıkları atmalarına sebep olur:

"Osmanlılardan imdat geldiğini düşünen Fransızlar, korkudan köylerini de terk ederek iç kısımlara doğru kaçmaktalar. Mahsulünüzü rahatça toplayabilirsiniz. Zulüm sona ermiştir."

Bu olay, Mülhaymli'lerin gönüllerinde taht kurmuştur.

Giydikleri yeniçeri kıyafetlerini, daha sonra Mülhaym'a bağlı Karlsruhe Müzesi'ne koyup ziyarete açarlar.

Şehrin en yüksek binasına da Osmanlı bayrağı asarlar. Ayrıca, halen olayın yıldönümünde de şehirde bir karnaval düzenleyip, hadiseyi temsilen kutlarlar.

Devlet olabilmek

Bir reklam filminde Bulgar polisi rüşvetçi ilan edildi diye Bulgar hükümeti bize nota çekmiş.

O bölgeden geçen herkesin en unutulmaz hatırası adım başı Bulgar polisine verdiği rüşvetten ibarettir.

Ama bir devlet bunu kabul etmez.

Bir düşünün Avrupa'da ve özellikle de Hollywood'da ülkemizi, insanımızı aşağılayan bir sürü çalışma yapıldı. Hem de kısa metrajlı değil, uzun metrajlı.

Türkler zalimdir,

Türkler barbardır,

Türkler işkencecidir.

Sesimiz soluğumuz çıkmadı.

Şu sıralar adı sıkça konuşulan Kültür eski Bakanımız Mumcu, Türkleri soykırımcı ilan eden ve toprak sevdası dolu Ararat filminin ülkemizde oynatılması için gayret göstermişti.

En son Türkleri zina yapan karısının boğazını kesen millet ilan eden yeni bir film oynandı.

Birileri böyle olmadığını ispat için neredeyse "gelin görün" diyecek oldu.

Bütün bu aşağılayıcı gelişmeleri; "iyi ya ülkemizin tanıtılması sağlanıyor, hem de tek kuruş ödeme yapmadan" şeklinde yorumlayanlar bile var.

Adamlar bize söver, bizimkiler, "sövsünler bu sayede ülkemizin reklamı yapılıyor."

Adamlar bizi aşağılar, bizimkiler "olsun, aşağılasınlar, ülkemiz tanınıyor."

Adamlar bize olmadık hakaretler yapar, bizimkiler, "olsun turizm gelirimiz artıyor."

Adamların senaryosunu bizden birileri mi kaleme alıyor yoksa?

Bulgarlar kadar bile olamadık.