Borç almak sebep, faiz ve enflasyon sonuçtur

Cumhurbaşkanı Erdoğan,  çok uzun süredir ısrarla faiz sebep enflasyon sonuç düşüncesini tekrarlayarak faizin düşmesinin tek başına enflasyonu düşüreceğini iddia ederek uygulama sahasına soktu.

Politika faizi,  bankaların Merkez Bankası'ndan borçlandığı zaman uygulanan faizdir.

Günümüzde politika faizi yıllık %8,5 nispetindedir.

Fakat piyasada oluşan faiz bunun çok çok üstündedir.

Kredi kartı, tüketici faizi konut kredisi ve ticari krediler bu oranın çok üzerinde teşekkül etmiş olup piyasadaki enflasyonun da oluşmasının en büyük sebeplerinden bir tanesidir.

Türkiye'de maliyet enflasyonu dikkate alındığı zaman; faizin, ham maddenin,  enerji giderlerinin, işçi ücretlerinin, kiraların, yol ve taşıma masraflarının, vergi giderlerinin ve diğer giderlerin maliyet unsuru olarak fiyatı oluşturduğunu söyleyebiliriz.

Esasında Erdoğan bu tespiti ile beraber doğru bir teşhis yapmakla beraber eksik bir tanım yapmaktadır.

Doğrusu şudur: Borçlanmak sebep, faiz de, enflasyon da bir sonuçtur.

Faiz, borç ilişkisi ile beraber bir anlam taşımaktadır.

21 yıllık AKP iktidarı döneminde dış kaynak bulmak maksadıyla önemli girişimler yapılmış olup çok yüksek faizlerle 100 milyarlarca dolar dış borç bulunmuştur.

AKP'nin temel ekonomi anlayışı borcu borçla kapatmak ve bir nevi saadet zinciri oluşturmaktan ibarettir.

AKP'nin meşhur bakanlarından Ali Babacan bunu "sürdürülebilir borç"  kavramı ile açıklayarak "Borçlanma kötü bir şey olsaydı ABD hiç borçlanır mıydı?" mottosuyla açıklamıştı.

Tabi, bir gerçeği söyleyip diğerini söylememek nasıl ki bir fitneye sebep oluyorsa ABD'nin kendi parasının bizatihi rezerv para olduğunu, dolar olduğunu herhalde söylemeye bile gerek yoktur. Fakat biz dolar borç alırken TL kazanıyor, TL basabiliyoruz ki bu iki olgu tamamen birbirinden farklı sonuçlar vermektedir.

Yeni Ekonomi Bakanımız Batmanlı hemşerim Mehmet Şimşek bakan olur olmaz Erdoğan'ın düşük faiz sisteminin rasyonel olmadığını açıkladı.

Mehmet Şimşek aslında Erdoğan'ın hayalci bir ekonomi sistemine sahip olduğunu "Artık rasyonel politikalara dönmeliyiz" sözüyle teyit etmiş oldu.

Hükümet dahi, Türk kızı diye lanse edilen Hafize Gaye Erkan'ı çok büyük ihtimalle Merkez Bankası'nın başına geçirmek için gün sayıyor.

Esasında Mehmet Şimşek, Tansu Çiller, Hafize Gaye Erkan, Kemal Derviş, Ali Babacan, Daron Acemoğlu ve Jeremy Rifkin gibi isimler kurtarıcı sıfatıyla kâh muhalefet kâh iktidar tarafından gündeme getirilse de hepsinin aynı eğitim sisteminden geçtiğini ve aynı şeyi düşündüğünü ve dolayısıyla sadece faiz mekanizması ile uğraşarak ekonomiyi düzeltebilecekleri bilgileri dışında bir yaklaşımlarının olmadığı kendileri tarafından ifade edildi.

Ekonomi sadece faizden, Merkez Bankası'ndan, dövizden, borsadan ve kripto paralardan ibaret değildir.

Bu anlayış sahipleri kapitalizmi ve onun üstatlarını hıfzederek bu makamlara geldikleri için yeni bir yaklaşım getiremezler.

Prof. Dr. Haydar Baş, Milli Ekonomi Modeli'nin 221. sayfasında: 

"Doğru bir para politikası hem sürekli büyüme hem ekonominin denge düzeyini yakalaması için kaçınılmazdır.

Paranın sadece bir mübadele ve değer saklama aracı olmadığı aynı zamanda bir tahrik unsuru ve üretilen değerin karşılığı olduğu düşünüldüğünde aktif bir para politikası ekonomi uygulayıcıları için şart ve zaruridir.

Paranın hem emeği ve üretimi hem de talebi devreye koyan bir tahrik unsuru aynı zamanda üretilen değerin karşılığı olduğunu unutmayalım.

Paranın bu iki yeni özelliğini dikkate aldığımızda klasik para politikalarının yeniden gözden geçirilmesinin gerekliliği anlaşılmaktadır. Bu nedenle "nasıl bir para politikasına ihtiyaç var?" sorusuna cevap ararken paranın yeni tarif etmiş olduğumuz özelliklerinden yola çıkarak ilk önce para talebi konusuna, buna bağlı olarak da senyoraj meselesi öne çıkmaktadır.

Ekonomi modellerinin temel bakış açılarını para politikaları belirler. Milli Ekonomi Modeli'nin para politikası; emeğe, tüketime, üretime ve faize getirdiği bakış açısı ile diğer ekonomi modellerinden farklılık arz eder."

Başka söze ne hacet?