Tevbe

İnsan olmak ne kadar zor sevgili okuyucular, bir gün size yapılması veya söylenmesi doğru gelen bir şeyi bir zaman sonra hatalı ve cezayı gerektiren bir hal olarak algılayabiliyorsunuz. Sanırız bu, bizim gibi henüz dini hükümlerin künhüne vakıf olamamış insanlar için ya da belki duygularının etkisinde hareket eden insanlar için geçerli. Bu açıdan bakıldığında Ramazan gerçekten bir muhasebe ayı imiş. Oruç tutarken ya da teravih namazlarına gidip gelirken insan kendi kendini hesaba çekip, bir ön hazırlık yapabilir.Ramazanda artan murakabe, kişinin kendi hatalarını fark etmesini ve bir daha dönmemek üzere onlardan uzaklaşmasını sağlayabilir. İnsanın hatasına verilecek en büyük ceza kendi kendisini kınayarak vereceği cezadır. Vicdanlar en güzel mahkemelerdir, vicdanımızın sesini duyabiliyorsak eğer. Ancak şu var ki, kişinin sürekli bir suçluluk psikolojisinde olması da doğru değil.Peygamberimiz (sav) şöyle buyurmuştur: "Herhangi bir kul, bir günah işlediği zaman güzelce abdest alır, sonra iki rekat namaz kılar ve günahtan bağışlanmasını dilerse, günahı bağışlanır." (İbn Mace,Salat ,193). Biz bu hadis-i şerifi bir müjde olarak kabul ediyoruz. Çünkü bazen günahın bağışlanıp bağışlanmadığı meselesi kişinin zihnini gereğinden fazla meşgul edebiliyor. Bazen günahlarımızı gözümüzde öyle büyütüyoruz ki Allah'ın sonsuz rahmet sahibi, Settar-ul uyub, Gaffar-ül zünub olduğunu, ayıpları örttüğünü, günahları bağışladığını unutuyoruz.Yine Peygamberimiz (sav); "Günahlarına samimi olarak tevbe eden kimse hiç günah işlememiş gibidir." İbn Mace,Zühd,30) buyurmuştur. Allah (cc) o samimi tevbeyi bizlere de nasib eylesin.Tabii tevbe edebilmek için önce iyiyi kötüden ayırt edebilmek, bunun için de dini hükümleri bilmek gerekiyor. Büyükler diyor ki: Asıl tevbe 'pişmanlık'tır. Yoksa dilimizle "Tevbe ettim" demek değildir. Hepimizin hataları var, Allah(cc) bu dünyada iken fark etmeyi, pişman olmayı, nadim olmayı nasib eylesin."Allah'ım hakkı hak olarak bilip ona uyabilmeyi, batılı da batıl olarak bilip ondan sakınabilmeyi nasib eyle".Merhaba sevgili okuyucular, insan hayatındaki pişmanlıklar kilometre taşları mesabesinde olabiliyor. İnsan yoğun pişmanlıklar yaşadığında, kendisine sadık kalabileceği kararlar alabiliyor. Böylece manevi olarak bir gelişme kaydedebiliyor. Söylemesi kolay, yaşaması zor.Yazının mutfağındayız, ulaşabildiğimiz her yere gönülden selam olsun.