Sakife’den sonra İmam Ali’nin sükûneti-II

(dünden devam…)

Hz. Ali (a.s.), Hz. Fâtıma (a.s.), oğlu Hasan (a.s.) ve Hüseyin (a.s.) ile beraber, O'ndan başına gelecekler hakkında bilgi sahibi olmuştu. Ve bu kaderi âdeta bekliyordu. 

İmam Musa bin Câfer, babasından şöyle rivayet ediyor: "Hz. Peygamber (s.a.v.), vefat edeceği sabahın hemen öncesindeki gece, Ali'yi (a.s.), Hasan'ı (a.s.) ve Hüseyin'i (a.s.) çağırdı. Onlar gelince de kapıyı üzerlerine kapadı ve: 'Ey Fâtıma!' dedi. Fâtıma (a.s.)'ı Kendisine yaklaştırdı. Gece boyunca gizli gizli bir şeyler konuştu. Konuşmaları uzun sürünce Ali (a.s.), Hasan (a.s.) ve Hüseyin'i (a.s.) alarak kapıda durdular. İnsanlar kapının önünde durmuşlardı. Peygamberin (s.a.v.) eşleri de Ali (a.s.) ve oğullarına bakıyorlardı. Hz. Aişe dedi ki: 'Bu saatte Resûlullah (s.a.v.) ne tür bir iş için Seni dışarı çıkarıp, kızıyla baş başa kaldı?' Hz. Ali (a.s.) ona dedi ki: 'Onunla niçin baş başa kaldığını ve O'na neleri aktardığını biliyorsun. Bu, senin, babanın ve iki arkadaşının da içinde bulunduğu bir meseledir.' Hz. Aişe ne diyeceğini bilemez oldu, tek kelime etmedi." (Bihârü'l-Envâr, c. 22, s. 490).

Sünni eserlerden Müntehabu'l-Kenz'den:

"Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: 'Ey Ali! Benden sonra çok zorluk ve sıkıntı göreceksin.' Hz. Ali (a.s.) sordu: 'Ya Resûlallah, din üzere selametimden dolayı mı zorluk ve sıkıntı göreceğim?' Resûlullah (s.a.v.), 'Evet' dedi." (Bkz. Age., s. 34).

Sünni İbn Asakir'in eserinden:

"Resûlullah (s.a.v.) Hz. Ali (a.s.) ile beraber gezinirken birden ağlamaya başladı. Hz. Ali (a.s.) sordu ki: 'Ya Resûlallah, Seni ağlatan nedir?' Resûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: 'Bazı adamların Sana karşı kalplerindeki kinden dolayı ağlıyorum. O kişiler, kinlerini Ben vefat ettikten sonra ancak Sana karşı göstereceklerdir.' Hz. Ali (a.s.) sordu ki: 'Ya Resûlallah, bu durum Benim dinimin selametinden dolayı mı olacak?' Resûlullah (s.a.v.): 'Evet, dininin selametinden dolayı olacaktır' buyurdu." (İbn Asakir, Tarih-ü Medinet-i Dımaşk, c. 2, s. 325).

Sünni eserlerden Tarih-i Bağdadi c.11, sy. 216'dan:

"Resûlullah (s.a.v.) Bana hayatında bildirdi ki: Ümmetim Ben den sonra Sana karşı vefasız olup sözünde durmayacaktır."

Sünni İbn Esir-i Cezrî'nin eserinden:

Munhef bin Selim'den rivayet edilmiştir: "Ebu Eyyub el-Ensarî'nin yanına varıp O'na şöyle dedik: 'Resûlullah'ın (s.a.v.) hayatında kılıcınla müşriklere karşı savaşmıştın, şimdi ise kalkmış Müslümanlara karşı savaşıyorsun?' Ebu Eyyub Hazretleri şöyle buyurdu: 'Resûlullah (s.a.v.) ahdi bozanlara (Zübeyr, Talha ve Hz. Aişe), adaletten sapıp zulmedenlere (Muaviye ve tarafına) ve dinden çıkan Haricilere karşı savaşmamı emretmişti.' Nitekim Resûlullah (s.a.v.) Ebu Eyyub Hazretleri'nin evinde kaldığı için bu hadisi O'nun huzurunda Hz. Ali'ye buyurmuştu." (Usdü'l-Gabe, c. 4, s.115).

Sünni eserlerden Zehâirü'l-Ukba'da şu rivayet vardır:

Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Biz Ehl-i Beyt'e, Allah ahireti dünyaya tercih etti. Ehl-i Beyt'im Benden sonra bencillik ve şiddet görecektir. Kendileri bir diyardan başka diyara kovulacaklardır." (Bkz. s. 17).

Sünni, Ahmed Huvarezmî'nin eserinden:

Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Ey Ali! Benden sonra Sana karşı göğüslerinde kin ve nefret saklayanları bildireyim. Onlar Allah'ın lanetini ve lanet edenlerin lanetini de kazananlardır. Cebrail Bana haber etti ki, onlar Senin hakkını (hilafeti) elinden alıp Sana zulmedeceklerdir. Onlar, Sana karşı savaşanlar ve Senden sonra evladını (imamları) öldürüp, onlara zulmedenlerdir." (Menakıbü'l-Huvarezmî, s. 24).