Resulüllah’ın dilinden Hz. Ali -9

225- İmam Câfer-i Sâdık, babası İmam Muhammed Bâkır'dan, o da İmam Zeynel Abidin'den, o da babası İmam Ali'den şöyle nakletmişlerdir:

Resulullah Bana buyurdu ki: "Ey Ali, Sen mü'minlerin emiri ve muttakilerin imamısın.

Ya Ali, Sen vasilerin efendisi, peygamberlerin ilminin vârisi, sıddıkların en iyisi ve önde gidenlerin en üstünüsün.

Ya Ali, Sen dünya kadınlarının efendisinin eşi ve gönderilmiş resullerin en iyisinin halifesisin.

Ya Ali, Sen mü'minlerin mevlâsı ve Benden sonra bütün insanların üzerindeki hüccetisin. Seni seven Cenneti ve Sana düşman olan (Cehennem) ateşini hak etmiştir. Bunu Cebrail Bana haber verdi."

226- İbn Abbas Resulüllah'ın Hz. Ali'ye hitaben şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

"Ya Ali, Sen müslümanların imamı, mü'minlerin emiri, yüzü akların önderi ve Benden sonra bütün halkın üzerindeki Allah'ın hüccetisin.

Sen, velilerin efendisi ve peygamberlerin efendisinin vasisisin. Ya Ali, ben yedinci göğe, oradan da "Sidretü'l Münteha'ya" ve oradan da nur perdelerinin bulunduğu yere götürüldüğümde ve Rabb'im Benimle münacaat etme lütfunda bulunduğunda Bana şöyle buyurdu: "Ya Muhammed!"

Ben, "Emrine amadeyim, ey Benim Rabb'im, Sen bereketli ve yücesin" dedim.

Devamen şöyle buyurdu: "Hiç şüphesiz Ali Benim velilerimin imamıdır ve Bana itaat eden kimsenin nurudur. O muttakilere elzem kılınan kelimedir.

Kim, O'na itaat ederse, Bana itaat etmiş olur, kim O'na karşı gelirse Bana karşı gelmiş sayılır. Bunu O'na müjde ver."

Hadisi dinleyen Hz. Ali, "Ya Resulallah, Benim makamım orada zikredilecek kadar yücelmiş mi?" dediğinde; "Evet ya Ali" dedi, "Bunun için Rabb'ine şükret."

Bunun üzerine Hz. Ali, Allah'ın kendisine verdiği nimetlere şükür için secdeye kapandı. Ardından Allah Resulü şöyle buyurdu: "Kaldır başını Ya Ali, Allah Seninle meleklerine iftihar etti."

227- Resulüllah şöyle buyurmuştur: "Hiç şüphesiz Ben, Ali'denim. Ali de Bendendir. O Benim tıynetimden yaratılmıştır. Benden sonra halkın imamı da O'dur.

Benim sünnetimde ihtilaf ettiklerini onlara açıklayacaktır. O, mü'minlerin emiri, yüzü akların önderi, mü'minlerin reisi, vasilerin en iyisi, dünya kadınlarının efendisinin eşi, hidayet imamlarının babasıdır.

Ey insanlar, kim Ali'ye muhabbet beslerse Ben de O'na muhabbet beslerim ve kim Ali'ye buğzederse Ben de O'na buğzederim.

Kim, Ali ile ilişkide olursa, Ben de O'nunla ilişki kurarım.

Kim, Ali ile ilişkiyi keserse Ben de O'nunla ilişkiyi keserim.

Kim, Ali'ye cefa ederse, Ben de O'na cefa ederim.

Kim, Ali'yi severse Ben de O'nu severim.

Kim, Ali'ye düşmanlık beslerse Ben de O'na düşman kesilirim."

228- İbn-i Abbas, Resulüllah'tan şöyle nakletmektedir: "Hak, Ali iledir. Ve Ali de Hak ile... Benden sonra imam ve halife de O'dur.

Kim, O'na sarılırsa, hedefine ulaşır ve kurtulur. Kim de O'ndan yüz çevirirse yolunu kaybeder ve şaşırıp kalır.

Benim gusül ve kefenleme işlerimi de yine O üstlenir. Ve borçlarımı eda eder. İki torunum Hasan ve Hüseyin'in babası da yine O'dur."

229- İmam Câfer-i Sâdık, babaları kanalı ile Resulüllah'ın şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

"Ben (Mirac Gecesi'nde) göğe çıkarıldığım zaman Sidretü'l Münteha'ya uğradığımda şöyle nida edildi:

Ey Muhammed, Ali'ye hayrı tavsiye et, hiç şüphesiz O müslümanların efendisi, muttakilerin imamı ve kıyamet gününde yüzü ak olanların önderidir."

230- İbn Abbas, Resulüllah'tan şöyle rivayet etmiştir: "Benden sonra, Ali b. Ebi Tâlib'den daha üstün birisini gökyüzü gölgelememiş ve yeryüzü üzerinde taşımamıştır.

Hiç şüphesiz O, ümmetimin imamı ve emiridir. O'dur Benim vasim ve halifem. Kim, Benden sonra O'na uyarsa, hidayet bulur, kim de O'ndan başkası ile hidayet ararsa yolunu kaybeder ve şaşkın kalır.

Benim Nebiyy-i Mustafa; Ali b. Ebi Tâlib'in faziletinde söylediğim değildir hevâ... Bunlar Bana olunan vahiydir mutlaka."

231- Resulüllah buyurur ki: "Hiç şüphesiz Allah Bana şöyle vahyetti: "Ben Ali'yi mü'minlerin emiri kıldım. O halde kim, O'na emirlik taslamak isterse, O'nu lanetlerim ve kim O'na muhalefet ederse, O'na azap ederim.

Ey Muhammed, şüphesiz Ben Ali'yi müslümanların imamı kıldım. O halde, kim O'ndan öne geçmeye çalışırsa O'nu rezil ederim kesinlikle. Ali vasilerin efendisidir."

232- Resulüllah buyurdu ki: "Benden kısa bir süre sonra, karanlık bir fitne meydana gelecektir. Ondan ancak Allah'ın sağlam kulpuna sarılan kurtulacaktır."

"Ya Resulallah, sağlam kulp nedir?" diye sorulduğunda şöyle buyurdu: "Vasilerin efendisinin velayetidir."

Yine, "Ya Resulallah, vasilerin efendisi kimdir?" diye sordular. "Mü'minlerin emiridir" buyurdu. "Peki, mü'minlerin emiri kimdir?" dediklerinde ise, "Müslümanların Benden sonraki mevlâsı ve imamı olan kimsedir." Bilahare, "Müslümanların mevlâsı kimdir?" diye sordular.

"Kardeşim Ali b. Ebi Tâlib'dir" buyurdu."

233- İmam Rıza'dan şöyle nakledilmiştir: Resulullah, "O gün her topluluğu, kendi imamları ile çağıracağız" (İsrâ: 171) ayetinin tefsirinde şöyle buyurmuştur:

"Her topluluk kendi zamanlarının imamı ile Rab'lerinin kitabı ile ve peygamberlerinin sünneti ile çağırılacaktır." Ve şöyle buyurdu: "Ya Ali, şüphesiz Sen müslümanların efendisi, muttakilerin imamı, yüzü akların önderi ve mü'minlerin reisisin."

234- Resulüllah, Hz. Ali'ye hitaben: "Allah'ım, O'na sebat ver, O'nu hidayet edici ve hidayet edilmiş birisi kıl" buyurdu.

235- Abdullah İbn-i Abbas'tan şöyle nakledilmiştir: Resulüllah buyurdu ki: "Ben, Ali, Hasan, Hüseyin ve Hüseyin'in evlatları tertemiz ve masumdurlar."

236- Ebu Said Hudri'den, "Allah, sadece siz Ehl-i Beyt'ten her türlü fenalığı ve pisliği uzaklaştırmayı ve sizi tertemiz kılmayı irade eder" (Ahzab: 133) ayeti hakkında şöyle rivayet edilmiştir:

"Allah Resulü, Ali'yi, Fâtımâ'yı, Hasan ve Hüseyin'i bir araya topladı ve onların üzerine bir abayı çekerek şöyle dedi: "Onlar Benim Ehl-i Beyt'imdir. Allah'ım, her pisliği, fenalığı onlardan uzaklaştır ve onları tertemiz kıl."

237- Hz. Ebuzer Gifari'den nakledildiğine göre, Allah Resulü, Ali b. Ebi Tâlib'e hitaben şöyle buyurdu:

"Kim, Bana itaat ederse, Allah'a itaat etmiştir. Ve kim Bana karşı gelirse, Allah'a karşı gelmiştir. Yine kim, Sana itaat ederse, Bana itaat etmiştir. Ve kim Sana karşı gelirse Bana karşı gelmiştir."

238- Ebu Eyyub el-Ensarî'den nakledilmiştir. Der ki, Resulüllah'ın Ammar b. Yâsir'e hitaben şöyle buyurduğunu duydum:

"(Ey Ammar) seni, azgın bir çete öldürecektir. Ey Ammar, eğer Ali'nin tek başına bir vadide, diğer bütün insanların ise başka bir vadide yürüdüğünü görürsen, Sen Ali'yle birlikte hareket et ve insanları bırak, O hiçbir zaman seni helake sürüklemez ve hidayet yolundan çıkarmaz."

239- Resulüllah ashabına hitaben: "Size sarıldığınız müddetçe Benden sonra asla dalalete düşmeyeceğiniz kimseyi tanıtayım mı?" "Evet, ya Resulallah" dediklerinde; "O, Ali'dir" buyurdu.

240- Zeyd b. Erkam nakletmiştir. Der ki, Allah Resulü şöyle buyurdu: "Acaba size, kendisine sarıldığınız taktirde asla sapmayacağınız şeyi tanıtayım mı?"

"Evet ya Resulallah?" dediler. Şöyle devam etti: "Hiç şüphesiz, sizin imamınız ve veliniz Ali b. Ebi Tâlib'dir. O'na yardımcı olun. İyi niyetle yaklaşın ve O'nu tasdik edin. Şüpheniz olmasın ki Cebrail Bana bunu emretti." (Kaynaklar için bakınız Prof. Dr. Haydar Baş İmam Ali eseri)