Rahle önünde mukabelemiz

Feyyaz İNANÇ

-Bugün başlıyorsun değil mi?

-Evet Besmele ile başlıyorum.

Âlemlerin Rabb'i Allah'a hamd" ederek başladık.

-Bu ayda inmişti Kur'an değil mi?

-Evet, Allah'ın kelamı bu ayda inmeye başladı. Bu sebeple Ramazan'da O'nunla olmak bir başka. Cebrail (a.s.) Rasulullah'a (s.a.v) bu ayda Kur'an-ı Kerim'i baştan başa okur; sonra da Rasullulah (s.a.v) okur, Cebrail dinlerdi.

-Buna mukabele deniyor.

-Evet.

-Nasıl gidiyor Kur'an ile yolculuğun?

Bakara Sûresi'nde, "Bu o kitaptır ki onda hiç bir şüphe yoktur; takva sahipleri için bir hidayettir."(2.Ayet) buyrulur.

Sonra insanlar arasında bozgunculuk yapanlara, fesat çıkaranlara; inananların fikirlerindeki berraklığı bulandırmaya, iman ve inançlarına yönelik şımarık, ukâla, iftirilarla şüpheye düşürmeye günahlara meylettirip kalplerini bozmaya çalışanlar için denir ki:

"Yeryüzünde fesat çıkarmayın" denildiği zaman, ' Biz ancak düzelticileriz' derler" bu ayetle bunları tanıdık.

Yine, Bakara'da: "O Ramazan ayı ki, Kur'an onda indirilmiştir. (O Kur'an) insanları hidayete erdirmek, doğru yolu ve hak ile batılı ayırt eden hükümleri açıklamak üzere indirilmiştir. Sizden her kim bu aya erişirse orucunu tutsun". (Ayet- 185)

Sonra, "Mallarını gece gündüz, gizli açık (Allah yolunda) infak edenlerin, Rabb'leri katında mükafatları vardır. Onlar için hiçbir korku yoktur, onlar üzülmezler de" (Ayet 274). Ayetini okuduk. Mü'min olmanın izzetini, huzurunu düşündük.

Sonra Nisa'da, "İşte bunlar Allah'ın sınırlarıdır. Kim Allah'a ve Rasulüne itaat ederse onu orada ebediyyen kalmak üzere altından ırmaklar akan cennetlere sokar. İşte en büyük kurtuluş budur". (Ayet- 13)

Maide Suresi'nin ilk ayetinde: "İyilik ve takva üzere birbirinizle yardımlaşın. Günah işlemek ve haddi aşmak üzere birbirinizle yardımlaşmayın. Allah'tan korkun..." buyurulan sevaba, hayra, koşma düsturunu gönüllerimize nakşettik.

"De ki: " Şüphesiz benim namazım, ibadetim, hayatım ve ölümüm; alemlerin Rabb'i olan Allah içindir" (En'am- 162) ayet-i kerimesiyle hayatımızın gaye ve ölçüsünü ikrar ettik.

"Rabb'imiz, biz kendimize zulmettik. Eğer bize mağfiret ve rahmet etmezsen muhakkak ki zarara uğrayanlardan oluruz" dediler.

Biz de bu ikrarı tekrarladık.

"Gerçek mü'minler ancak o kimseler ki: Allah anıldığı zaman kalpleri titrer, ayetleri karşılarında okunduğu zaman (bu) onların imanını artırır ve onlar ancak Rabb'lerine dayanıp güvenirler." (Enfal- 2)

Ayeti ile "Kalpler ancak Allah'ın zikriyle huzur bulur."a koştuk, hatırladık, daima zikre karar verdik.

"Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve sadıklarla beraber olun" (Tevbe- 119) ayeti ile sadıkları, salihleri, gönül dostlarını, evliyaullahı ve onların yakınlığını duyduk.

"Haberiniz olsun ki, Allah'ın velilerine hiçbir korku yoktur, onlar kederlenecek de değildirler. (Yunus s. 62) ayet-i ile veli kulların makamını şanını okuduk.

Ve, Hud Sûresi'ne geldik. Hani Allah Rasulu'nün: "Beni Hud Sûresi ihtiyarlattı" dediği sure ve ayete:

"(Ey Muhammed) Artık sen de beraberindeki tevbe edenler de emrolunduğun gibi dosdoğru ol..." (Ayet. 112)

"Sabret; çünkü Allah iyi hareket edenleri mükafatsız bırakmaz" (Hud-115).Bundan sonra Furkan, Şuara, Neml, Kasas, Ankebut, Lokman, Secde, Ahzab, Sebe, Fatır, ve Yasin-i şerif'i okuduk. Yarın 23. Cü'deyiz Mukabeleler devam ediyor. Kur'an ile hem dem olmayı, nurun ile onurlanmayı, emrine uymayı, Allah Rasulu'nün sünnetine uyan ve O'na layık ümmet olmayı arzulayarak kıpırdatıyoruz dudaklarımızı.

Gönüllere tecelli bekleyerek, adımlarımıza bereket, lisanlarımıza tat bekleyerek anladım, Allah daim etsin.