MEMleket

"Beşer şaşar MEM şaşmaz." Bizimki bir çay sohbetiydi. Yolumuz düşmüştü ama biz düşmeden yürüyorduk. Derken belki de biraz erken idi fakat sohbetin içinde "bilmem" geçince dayanamadım; "Bil MEM" var dedim. Duyanlar duydu ama ben yine de yineledim. Mes'ele memleket olunca, kulak duyunca, fikrine de uyunca, baktım ki ulaklar fısıldayınca, "Ortamı germem", diyenlere; "Ger, MEM var" dedim!- Çayı dökmem! Dediler; - Dök, MEM var dedim! - İçimi dökülmem! Dediler; - Dökül, MEM var dedim!- Laf eklemem! Dediler; - Ekle, MEM var dedim! - Kalkarım beklemem! Dediler; - Bekle, MEM var dedim! Önce çekinerek sonra baktım gürleyerek, ben mi bilmem? Bin kişiye beşer bin lirayı bölelim. Böl, elim dedi. Ben mi bilmem dedin! Bil, MEM var dedim! Kişi başına beş bin lirayı verelim. Ver, elim dedim! Ne demen lâzım, de; MEM lâzım! Ne söylemen lâzım; söyle, MEM lâzım! Öğrenmen lâzım! Öğren, MEM LÂZIM!Mes'ele MEMleket ise; söylet MEM lâzım! Dinlet MEM lâzım! Öğret MEM lâzım! Demem lâzım, de; MEM lâzım; "Beşer şaşar MEM şaşmaz." Bilmem dedi. Bilmem ne dedi. Ne dediğini bilmem ama diyeceğim; bil, MEM var! Çekilip kabuğuna, sus pus bırakıp oluruna, dokunmasınlar da umuruma, sözde onuruma(!) değip gerisine karışmam, duymam, görmem, dediler! Gör, MEM var diyorum! Duyan duysunmuş, bana ne diyormuş, yol yokuşmuş, zormuş! Anlamam, uğraşamam, kafa yoramam, çözemem dediler! Çöz, MEM var diyorum! Çözüm ise çözüm var gözüm. Kalmasın arkada gözün. Sen duymak istemesen de duyuyor özün. Burun kıvırma, uzaklaşma, bak ortada hesaplaşma. Bugüne kadar çarpıldın, bölündün, çıkartıldın ama hiç toplanmadın! Toplanmam, toplanamam, bağlanmışım diyorsun çözülmem! Çözül, MEM var diyorum! Buyur diyorum;  "Halep orada ise arşın burada." Uzman olmaya gerek var mı? Her şeyi anlayan iktisatçılar mı? İllâ ki işin ehli doğru bilir, kendi bilir tarifini. Tarif ediyorum, diyorsun ki istemem! İste, MEM var diyorum! Yangın yeri misâli ateş sarmış her yeri. Açlık bir yanda, yokluk bir yanda. Yan da gör o zaman, acı hangi yanda. Yanımızda iş de yok aş da! Yanlarımız ağrıyor yatmaktan taşta. Taş da bırakmadılar, toprak da. Yanıyor cayır cayır, diyorsun ki söndürmem! Söndür, MEM var diyorum! Kapımız açık ardına kadar. Verilmeyecek hesabımız yok kitabımızda. "İnsan gönüldür, gönül" şiârımızla, ârımızla, Baş'ımızla beraber; gel deriz sağır sultana, duyana, duymayana. Sen dersin ki gelmem! Gel, MEM var diyorum! Ne işim var deme, zûlme boyun eğme, yokluk içinde yok etme, kendini hakir görme. Fakir kalmayacak fakir! Sen gelmezsen bir eksiğiz. Fazlalık gözüyle bakıp, şahsını gereksiz sanıp, deme gerekmem! Gerek, MEM var diyorum! Kabullendi dünyanın yüzden fazla ülkesi, dünyanın gördüğü, duyduğu, uyguladığı "MİLLİ EKONOMİ MODELİ"ne uzatan uzattı elini. Elin oğlu anladı, sistem yaptı, kendini toparladı, birden bire hârladı. İşte seni sen yapacak, cebini dolduracak, açı doyuracak! Hâlâ diyorsun seçmem! Seç, MEM var diyorum! Diyorsun istemem! İste, MEM var diyorum!"Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir." Peygamberimiz (s.a.a)'in sözü sistemin can damarı olarak ilân edilmiş, gâyesi olarak yazılmış, yolun başı buradan başlamış. Şimdi sen diyorsun ki: Komşum aç iken tok yatarım, gerisine akıl ermem! Er, MEM var diyorum! Ey Müslüman kardeşim, dindaşım! Ehl-i Beyt aşkı ile, Peygamber aşkı ile haykırıyorum! Aynı safta buluşalım, aynı yolda koşalım! Hâlâ diyorsan; ben seninle gitmem! Git, MEM var diyorum! Türk korkarak yürümez! Gölgelere sığınıp, karanlıklara küsmez. Türk, Türk'ü üzmez be garındaşım üzmez. Kâinat Devleti'ne yürüyelim! Diyorsun ki yürümem! Yürü, MEM var diyorum! MEMleket var diyorum! Vesselâm.Beş yaşında el vurduğum camimizin rahlesindeki parmak izlerimden; Andımız'ı okuduğum ilkokul bahçesinden, yaşadığım 37 yaşıma ve ömrümün sonuna kadar; varlığım İslâm varlığına; varlığım Türk varlığına armağan olsun.