Meclis kimin adına yasa çıkarır?

Dünkü yazımda Fuller'in, 2 bin yılında yaptığı ve yakın gelecekte Türk siyasi hayatının iki partili olacağı hakkındaki öngörüsünün gerçekleşmeye başladığını ifade etmiştim. 
Türkiye Cumhuriyetinin yönetim şekli cumhuriyettir. Kâğıt üzerinde devletimiz, kuvvetler ayrılığı ilkesine göre yasama, yürütme ve yargı organları tarafından yönetilir. Bu üç temel kurumun görev ve yetkileri bellidir ve üçü de bağımsızdır, ayrıdır.
Maalesef bu tanıma ama (!) koymak zorunda kaldık. Çünkü bu tanım kâğıt üzerinde kaldı. 
Acı gerçektir ki, yargı tartışılan kurumların başında geliyor. Yargı, yargıyı tartışıyor. Siyaset yargıyı tartışıyor. İktidarlar ve muhalefet partileri yargıya ya mesafe koyuyor, ya posta koyuyor. Vatandaş ise kime derdimi anlatayım, kaygısı ve umutsuzluğu içinde. 
Diğer taraftan TBMM, milletin temsil organıdır. TBMM'de millet, seçtiği vekiller ile temsil edilir. Ve bu vekiller hangi partiden olursa olsun millet adına kanun yapma yetkisine sahiptir.   
Ama fiiliyata baktığımızda anayasada yazan, görev ve yetkileri belirtilen hakların vekillerce kullanılamadığı da bir aşikârdır. 
Milletvekili adayları daha seçilmeden önce bir seçime tabi tutulurlar. Kimin seçimine? Milletin değil. Parti başkanları ve partideki etkin kişilerin seçimine. 
Bir kişi, kendi seçim bölgesinde halkın nazarında ne kadar itibar sahibi olursa olsun partisinin genel başkanının onayı olmadan asla seçim listesine giremez. İtirazı olan var mı?
Türk siyaset hayatında yarışan partilerdir, liderlerdir. Kusura bakmasınlar ama vekiller sadece dublör konumundadır. 
Aynı tablo Meclis'te de gerçekleşir. Milletvekili denilen kişi, görünüşte ve kâğıt üzerinde milletin, ama gerçekte ve fiiliyatta parti başkanının vekili durumundadır.  İtirazı olan var mı?
Meclis yasa yapar. Kimin adına? Kâğıt üzerinde millet adına. Ya gerçekte? Mesela iktidar partisinin hazırladığı bir yasa teklifine kürsüden eleştiri getirebilen, hayır oyu verebilen bir iktidar partili vekil görebildiniz mi?
Ben gördüm. 2003 yılında Meclis'e getirilen ve o zaman vekil olmayan ama AKP genel başkanı olan Sayın Erdoğan'ın, "bu tezkereye hayır, demek bana hayır, demektir" dediği 1 Mart tezkeresinde 80 kadar AKP'li vekil hayır, dedi. Sonuç? Siyasi hayatları bitti. Millet mi bitirdi? Hayır. Ya kim? İşte ülkemizdeki demokrasi ve Meclis'in işleyişinin basit bir fotoğrafı..
Muhalefet partilerinde de durum aynıdır. İşte MHP, işte CHP. Lidere aykırı ses anında susturuluyor.
Meclis, vekiller aracılığıyla yasa yapar dedik. Kimin adına, sorusunun cevabını biraz irdeleyelim;
Kâğıt üzerinde millet adınadır. Ya gerçekte kimin adına bu yasalar yapılır?
Örneklendirelim; mesela AB uyum yasaları millet adına mı yapıldı? Biraz daha açalım; "alan razı, satan razı" ifadesiyle zina suç olmaktan çıkarıldı. AB istedi diye domuz eti serbestîsi getirildi.  
Millet adına mı?
Tohum yasası, tarım yasası, ekili alanların belli bir oranın altına indirilme yasası, fındık, şeker pancarı, pamuk gibi ürünlerin üretimine sınırlandırılma konulması.
Millet adına mı yapıldı?
Özelleştirme kanunları ile devletin kurumlarının hemen hepsi satıldı. Millet adına mı?
Yol, köprü, baraj, tüneller vs. özel ihaleler şirketlere verildi. Bir de kâr garanti taahhüdü verildi. Millet adına mı?
Şimdi ette, otta, samanda, buğdayda vs. sıfır gümrük kanun veya kararnameleri çıkarılıyor. Millet adına mı? 
Millet adına olmadığı ortadadır. Millet adına olsaydı yer altı ve yerüstü kaynaklarıyla artı stratejik konum itibariyle böylesi zengin bir coğrafyada milletimiz ağa gibi yaşardı. 
Oysa milletimiz ve devletimiz uçan kuşa borçlu. Yediğinden, içtiğinden, giydiğinden, bindiğinden, konuştuğuna kadar hepsi ithal. 
Yani millet adına çalışanlar milleti ihmal etmişler. Milletin ihmal edildiği yerde devlet zaten ihmal edilmiştir.