Latifeler/ Ameline Güvenmek

Mis'ar b. Kıdâm nerede kıyameti hatırlasa ağlamaya başlardı. Annesinin hizmetinde bulunduğu zamanlarının haricini mescidde geçirirdi... Pek çok vakti ağlamakla geçerdi. Etrafındakiler haline bakıp, onu teselli etmeye çalışırlardı. Ölüm döşeğinde yatarken, Süfyân-ı Sevrî ziyaretine gelmişti.Yine ağlıyordu. Dayanamadı:- Ya Mis'ar, niye ağlıyorsun? Ölüm kadar tatlı ne var? Allah'a yemin ederim ki, bana kalsa, ben şimdi ölmek isterim, dedi. Mis'ar, ağlamaklı bir şekilde şu cevabı verdi:- Sözüne bakılırsa, sen ameline güveniyorsun, ey Sevrî! Ama ben kendimi senin kadar rahat göremiyorum. Sanki bir kayanın ucundayım, ne tarafa yuvarlanacağımı bilmiyorum, dedi.Süfyan eğildi. Mis'ar'ın avucunu ellerine aldı, o da ağlamaya başladı:- Kardeşim, senin takvân benden daha ilerdeymiş!.. dedi.