Irak'ta beş yıl

Irak işgali beşinci yılını doldurdu. Bu beş yılda neler yapıldı? Amerikan askerleri kana, zulme, işkenceye doymadılar, Iraklılar beş senedir cehennem hayatı yaşadılar, şimdi yüzbinlerce insanın yarı aç olduğu, temiz içme suyundan mahrum olduğu söyleniyor.Peki bizler bu beş yıllık süre içinde ne yaptık? Bazılarımız için Irak'taki işgalin, kanın, gözyaşının, tecavüzün, işkencenin fazla bir önemi yoktu, dua bile etmedik işgalin bir an önce bitmesi için, kendi günlük işlerimizleoyalandık.Diğer bazılarımız hem insanlık adına, hem de mümin kardeşlerimiz oldukları için kardeşlerimiz adına gerçekten üzüldük. Dualarımızda onları unutmadık ve onlara yardım edememenin üzüntüsünü yaşadık.Bazılarımız bu konuda yazılar kaleme aldık, Amerika'nın zulmünden, Iraklı'nın çaresizliğinden dem vurduk. Fakat bir süre sonra baktık ki hiçbir şey değişmiyor, bizim de duygularımız sanki nasır bağladı. Irak'ta patlama mı olmuş, olabilir hep oluyor zaten. Irak'ta çocuklar mı katledilmiş, olabilir, her gün katlediliyor. İşte bu duyarsızlığa eriştik. Eriştirdiler bizi.Iraklılar sanki acıya alışmak zorundaydılar, çünkü onlar Iraklı'ydı.Amerika'nın bu gidişine kimse ciddi olarak "dur" diyemedi. Biz bile Amerikan uçaklarına hava sahamızı açtık. Amerika'nın başarısında bizim de payımız var(!) Amerika'nın başarısından kasıt, işkence, tecavüz ve katliam. Sanki Iraklılar insan değil, sanki Iraklılar Müslüman değil.Irak'ın sözde kitle imha silahlarına el koymak ve Irak'a demokrasi getirmek bahanesiyle beş yıldır devam eden savaşta bir milyondan fazla insan yaşamını yitirdi, binlercesi sakat kaldı, binlerce çocuk öksüz ve yetim. Bunun vebali nasıl ödenir? Ödenir mi?Tecavüze uğrayan, işkence gören, sakat kalan kardeşlerimiz için dua edebiliriz. En azından dua etmiş olalım sevgili okuyucular. Dua etmeye şimdi başlasak bile o da kârdır. Zararın neresinden dönülürse? Komşusu açken tok yatan bizden değildir, bizim komşumuz bir yangın yeri oldu. Bari dua edelim