İmam Mehdi hakkında yazılanlar

Şeyh Hasan Irakî (h. 925): Abdulvehhab eş-Şa'ranî "el-Levâkihu'l Envâr fi Tabâkâti'l-Ahyar" adlı kitabında şöyle yazıyor:

"Şeyh, sâlih, âbid, zâhid, sahih, keşif ve yüce maneviyat sahibi Şeyh Hasan Irakî, Ratli gölüne bakan tepenin üzerinde defnedilmiştir.

O, Mısır'da yaşıyordu ve yaklaşık olarak yüz otuz yıl hayat sürdürmüştür. Ben hocam Ebu'l-Abbas Hârisî ile birlikte onun yanına gidip geliyordum.

Bir gün dedi ki: 'Sana işimin başından şimdiye kadar başımdan geçen bir hikâyeyi anlatmak istiyorum. Kendimi çocukluktan beri seninle arkadaşmışız gibi hissediyorum.' 'Buyurun' dedim.

Bunun üzerine şöyle başladı: 'Ben Dimeşk'te bir sanatkârdım. Cuma günlerini ayyaşlık ve şarap içmekle geçiriyordum. Bir gün kendime gelerek, sen bu iş için yaratılmamışsın dedim. Bunun üzerine arkadaşlarımdan uzaklaştım.

Onlar beni takip ettilerse de izimi bulamadılar. Emevîlerin merkez camiine girdiğimde birinin sandalyede oturup Mehdî hakkında sohbet ettiğini gördüm. O anda içimde Mehdî'yi görme şevki uyandı. Ondan sonra ettiğim her secdede Allah Teâlâ'dan Mehdî'yi görmeye kavuşmayı istedim.

Bir gün, akşam namazından sonra sünnet namaz kılarken birinin arkamda oturup elini omzuma koyduğunun fark ettim. O adam bana şöyle dedi:

'Evlat! Allah senin duanı kabul buyurdu. Ne bekliyorsun? Mehdî benim.' Bunun üzerine ben dedim ki: 'Benim evime gelir misin?' O, 'Evet' dedi.

Daha sonra benimle birlikte evime geldi, 'Yalnız kalacağım sessiz bir yer ver bana' dedi ve bir hafta bizimle birlikte kaldı." 

Şemsuddin Muhammed b. Tûlu ed-Dimeşkî (h. 953):

"el-Eimmeti'l-İsnâ Aşer" adlı kitapta, İmam-ı Zaman'ın hayatı bölümünde şöyle yazıyor: "Hücceti'l-Mehdî Ebu'l-Kâsım Muhammed b. Hasan (Allah O'ndan râzı olsun) Ehl-i Beyt Ekolü'nde On ikinci İmam olup hüccet diye meşhurdur.

Ehl-i Beyt takipçileri O'nu İmam-ı Muntazar ve Kâim-i Mehdî diye bilmektedir. O, 255 yılında, Şaban ayının ortasında Cuma günü dünyaya gelmiştir. Babasından sonra beş yaşındaydı."

Daha sonra şöyle yazıyor: "Ben güvenilir bildiklerimi 'el-Muhda ila ma Verede fi'l-Mehdî' adlı kitabımda kaydettim. Ben On iki imamın hayatını sırayla anlattım. Oğulların babalarından sonra anlatılması iyi bir sıradır." 

İbn Hâcer Heysemî el- Mekkî (h. 973) :

Meşhur ve mutaassıp bir âlim olup Ehl-i Beyt Ekolü'nün itikadının reddinde "Sevâiku'l-Muhrika" adlı bir kitap yazmıştır.

O, bu kitabının başında şöyle yazıyor: "Bu yıl Râfızîlerin Mekke'ye fazla geldiğini görüyorum (O, Mekke'nin o günkü âlimlerinin en önde geleniydi). Râfızî hacıların fazla olması Ehl-i Sünnet'in inancını sarsabileceği için çaresiz bu kitabı yazmak sorunda kaldım!"

O, Ehl-i Beyt dostları toplumunun Mehdî Muntazar ve O'nun Gaybet'i hakkındaki inancını hatalı addetmeye çalışmasına rağmen, Ehl-i Beyt İmamlarına değindiği başka bir yerde hak ve hakikat kalbine akmış, İmam Hasan Askerî'nin hayatını anlattıktan sonra şöyle yazmıştır:

"O kendisinden geriye sadece Ebu'l-Kâsım Muhammed b. Hüccet'i geriye bıraktı. Babası öldüğünde o beş yaşındaydı. Bu yaşta Allah Teâlâ O'na hikmet verdi; o Kâim-i Muntazar diye çağırılmaktadır.

Heysemi'nin bu tavrı, Ehl-i Sünnet âlimlerinin çoğununun düşünce tarzından bir örnektir.

Şöyle ki; Mehdî-i Muntazar ve Ehl-i Beyt'in Gâib İmam'ından söz edilince ne yazık ki has bir taassupla onu inkâr etmeye çalışırlar. Fakat vicdanlarının feryadını dinlediklerinde vaadi verilen Mehdî'nin gerçek olduğunu ve onun da İmam Hasan el-Askerî'nin oğlundan başka kimsenin olmadığını anlarlar.

Abdulvehhab Şi'ranî (h. 973):

Büyük ârif ve meşhur âlimdir. Hicrî 1305'de Mısır Ezheriyye'de basılan meşhur kitabı "el-Yevâkit ve'l-Cevâhir" adlı kitabının önsözünde şöyle der:

"Şeyhu'l-İslam Futûhî el-Hanbelî'nin bu kitap hakkında yazmış olduğu şeylerden biri de şudur: 'Bu kitabın mânâlarını kötü düşünceli düşmandan ve inkarcı yalancıdan başkası yermez.

Nitekim bunun yazarını, Kur'an ve Kur'an ilimlerinden habersiz olan ve doğru yoldan çıkandan başkası hatalı addetmez ve yine kıskanç, kinci, cahil, kötü düşünceli, sapık, Sünnî muhalifi, dinsiz ve İslam toplumundan çıkan dışında hiç kimse bu kitabın yazarının fazilet ve yüceliğini inkâr etmez.'"

Abdulvehhab Şi'ranî, iki meşhur kitabı "el-Yevâkit ve'l-Cevâ- hir" ve Tabâkât-i Kübrâ da denilen "Levâkihu'l-Envâr fi Tabâkâ- ti'l-Ahyar"da İmam Hasan Askerî'nin oğlu Mehdî hakkında değerli şeyler kaydetmiştir.

Onun değindiği bu noktalar bizim için her açıdan ilginç ve düşmanı susturmak için gereklidir. Onun Futuhat'ta Muhyiddin Arabî'den (onun elinde olan basımından) naklettiğini veya Şeyh Hasan Irakî ve Şeyh Ali Havas ve diğerlerinden naklettiklerini onların isimlerinin altında getirdik.

O, "Yevâkit"inin ikinci cildinin 65. bölümünde şöyle yazar: "Allah Teâlâ'nın bize bildirmiş olduğu kıyametten önceki bütün belirtiler doğrudur ve hepsinin kıyametten önce gerçekleşmesi gerekir. Mehdî'nin zuhûru, Deccal'in gelmesi, İsa'nın (aleyhi's-selâm) inmesi vs. gibi. Hatta eğer dünyanın ömründen bir gün bile kalmamış olsa da bunlar gerçekleşecektir...

Mehdî (aleyhi's-selâm) İmam Hasan Askerî'nin evlatlarındandır. O, 255 yılında Şaban ayının ortasında dünyaya gelmiş olup hâlâ yaşamaktadır. Allah Teâlâ, İsa b. Meryem'i O'nunla bir araya getirinceye kadar da yaşayacaktır.

Buna dayanarak, Mehdî'nin bugün, yani 958 yılına kadar 706 yaşında olması gerekir." (Bu sözü Şeyh Hasan Irakî'nin tarihinden üç yıl önce Şi'ranî'den nakletmiştir).

Mısır'daki Rıtlî gölüne bakan Kevmu'r-Reş tepesinde defnedilen Şeyh Hasan Irakî, İmam Mehdî'nin ziyaretine gitmeye muvaffak olduğunda İmam bana şöyle rivâyet etti ve Üstad Şeyh Ali Havas (Allah onlara rahmet etsin) da ona tanıklık etti.

Şa'ranî bir sayfa sonra diyor ki: "Mehdî'nin zuhûr edince nasıl hükmedeceğini, nasla mı, içtihatla mı yoksa her ikisiyle mi soracak olursan ben şöyle derim: Şeyh Muhyiddin'in dediği gibi, o, Allah Teâlâ'nın kendisine ilham ettiği şeyi hükmedecektir. Şöyle ki, Allah Teâlâ Muhammed'in (s.a.a.) dinini O'na ilham edecek ve O da onunla hükmedecektir.

Resûlullah (sallallâhu aleyhi ve âlih) bize söylemiştir ki; Mehdî izleyicidir, bidat koyucu değil... O, hüküm etmede mâsumdur. Çünkü hükümde mâsum olmak yanlışlık yapmamak demektir! Ve Resûlullah'ın hükmü ise hata etmez.

Nitekim ayette, Resûlullah hakkında 'O, hevâdan (kendi istek, tutku ve isteklerine göre) konuşmaz. O (söyledikleri), yalnızca vahyolunmakta olan bir vahiydir'   buyrulur. Ve O, bu yönüyle peygamber gibidir!" (Prof. Dr. Haydar Baş Hasan el-Askeri ve İmam Mehdi eserinden)