İmam Bakır’ın şehit edilişi

İmam Bâkır (a.s.) da, babası İmam Zeynelâbidin (a.s.) gibi zehirlenerek şehit edilmiştir. Hicri 114 senesinde şehit olmuştur.

Bu işi yapanın Hişam b. Abdülmelik olduğunu söyleyenler vardır. 

İbrahim b. Velid'in de bu işi yaptığını yazanlar vardır. 

Oğlu İmam Câfer (a.s.) tarafından, İmam Hasan'ın (a.s.) yanına defnedildi.

Defin işlemlerini oğlu bizzat yaptıktan sonra, tâziyeleri de kabul etmiştir.

Sâlim b. Ebu Hafsa diyor ki: "Ebu Câfer Muhammed b. Ali el- Bâkır (a.s.) vefat ettiği zaman, arkadaşlarıma dedim ki: 'Beni bekleyin, Ebu Abdullah Câfer b. Muhammed'e gideyim, tâziyelerimi sunayım.'

Derken içeri girdim. Tâziyede bulundum. Ona dedim ki: 'İnna lillahi ve inna ileyhi raciun. Allah'a yemin ederim ki, Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu dediği zaman Resûlullah (s.a.v.) ile arasında kimse bulunmayan kimse gitti. Allah'a yemin ederim ki, onun gibisi bir daha gelmez.'

Ben bunları söyledikten sonra İmam Ebu Abdullah (Câfer) (a.s.) bir süre sustu. Sonra ashabına döndü ve şöyle dedi:

'Allah buyurdu ki: Bazı kullarım vardır ki, bir hurmanın yarısını sadaka olarak verirler de, Ben o sadakanın sevabını, tıpkı birinizin tayınızı besleyip büyüttüğünüz gibi besleyip çoğaltırım.'

Sâlim hayretler içinde kalmış olarak dışarı çıktı. Arkadaşlarına dönerek şöyle dedi: 'Bundan daha garip bir şey görmedim. Biz, Ebu Câfer'in (Muhammed Bâkır) arada bir rivâyet zinciri olmaksızın, 'Resûlullah (s.a.v.) dedi ki...' demesini yadırgıyorduk; oysa Ebu Abdullah bana aracısız olarak, 'Allah buyurdu ki...' dedi."  

İMAM BÂKIR'IN (A.S.) VASİYETLERİ

Bir imamdan diğerine kalan en önemli miras, kendinden sonra imam olduğunu belirtmesidir.

İmam Bâkır'ın (a.s.) da henüz sağlığında iken oğluna ve ashabına bıraktığı vasiyet imametin devri konusudur

Zürâre rivayet eder: "Ebu Câfer (a.s.) hiçbir hastalığı yokken ve tamamen sağlıklı iken Ebu Abdullah'ı (a.s.) çağırdı ve ona şöyle dedi: 'Sana bir şeyi emretmek istiyorum.'

O da, 'İstediğini emret' dedi.

Buyurdu ki: 'Bana bir sayfa ve mürekkep getir.'

İstediği sayfayı ve mürekkebi alıp getirdi. Ona açık bir vasiyet yazdı. Sonra Kureyş'ten bir topluluğu çağırmasını istedi. Gidip onları çağırdı. İmam (a.s.), oğlunun imamlığına dâir yazdığı vasiyete bu cemaati şahit tuttu." 

Muhammed b. Müslim rivayet eder:

"Ebu Câfer Muhammed b. Ali Bâkır'ın (a.s.) yanındaydım. O sırada oğlu Câfer içeri girdi. Başında kâkülü, elinde oynadığı âsâsı vardı. İmam (a.s.), oğlunu tuttu, sıkı bir şekilde bağrına bastı. Sonra şöyle buyurdu: 'Anam babam sana feda olsun. Oyun ve eğlence ile vakit geçirme.'

Ardından, 'Ey Muhammed! Benden sonra senin imamın budur. Ona uy! Onun ilminden al. Allah'a yemin ederim ki, o, Resûlullah'ın (s.a.v.) bizim için vasfettiği sâdıktır' dedi." 

Abdulgaffar b. Kâsım rivayet eder:

"İmam Bâkır'a (a.s.) şöyle dedim: 'Benim yaşım ilerlerdi, kemiklerim zayıfladı. Sizden sırdaş edineceğim kimseyi de göremiyorum. Çünkü kiminizin öldürüldüğünü, kiminizin dört bir yana dağıtıldığını, kiminizin de gizlenmek zorunda kaldığını görüyorum. Bense uzun bir süreden beri sizden gelecek Kâim'in yolunu gözlüyorum. Bugün yarın ortaya çıkacak diyorum.'

İmam (a.s.) buyurdu ki: 'Ey Abdulgaffar! Bizden gelecek olan Kâim benim yedinci kuşaktan evladımdır. Şu an onun zuhur edeceği zaman değildir. Babam babasından, o da atalarından rivayet etti ki: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

Benden sonraki imamların sayısı on ikidir. Bu, İsrailoğulları'nın nâkiblerinin sayısı kadardır. Bunların dokuzu Hüseyin'in (a.s.) sulbünden gelecektir ve doku- zuncusu Kâim Mehdi'dir (a.s.).

Âhir zamanda ortaya çıkacak, zulüm ve zorbalıkla dolu olan dünyayı adaletle dolduracaktır.'

Dedim ki: 'Ey Resûlullah'ın (s.a.v.) oğlu! Eğer bu olacaksa, o zaman senden sonra kime itaat edeyim.'

Buyurdu ki: Câfer'e itaat et. O, evlatlarımın efendisi ve imamların babasıdır. Sözünde ve fiilinde sâdıktır." 

İmam Bâkır (a.s.), son anlarında da yine yerine geçecek olanı işaret etmiştir.

"İmam Câfer Sâdık (a.s.) şöyle rivayet eder: Ölüm vakti yaklaştığında, babam orada bulunan herkesi bana emanet etti ve dedi ki: 'Bana şahitler getir.'

Ben de dört kişiyi getirdim. Bunlar arasında Abdullah b. Ömer'in azatlısı Nâfi de vardı. Dedi ki: 'Yaz: Bu Yâkub'un, oğullarına yaptığı vasiyettir: Ey oğullarım! Allah sizin için dini seçti. O halde ancak Müslümanlar olarak ölün.'

Muhammed b. Ali, oğlu Câfer'e vasiyet etti ve kendisini Cuma namazını kılarken giydiği hırkası ile ve gömleği ile kefenlenmesini, sarığını başına sarmasını ve kabrini dört parmak yerden yüksek yapmasını ve defnedildiği sırada kefeninin bağlarını çözmesini emretti.

Sonra şahitlere dedi ki: 'Gidebilirsiniz. Allah size merhamet etsin.'

Dedim ki: 'Babacığım! Bunda bir şey yok ki, şahitlik etsinler.'

Buyurdu ki: 'Yavrucuğum! Senin mağlup olmanı, ona herhangi bir vasiyette bulunulmadı' denilmesini istemedim. Bu vasiyetin senin için bir delil olmasını istedim' dedi." (Prof. Dr. Haydar Baş İmam Muhammed Bakır eserinden)