Hz. Abdulkadir Geylani'den Altın Öğütler
31.10.2019 00:00:00
Hakk'ın emirlerine ne kadar saygı duyarsan verdiğin emre karşı halktan o kadar saygı bekle. Hakk'a kulluk için ne kadar yakınlık duyuyorsan, halk da emirlerine o kadar saygı duyar. Hakk'a yaptığın hizmet kadar kullardan hizmet bekle.
* * *
Ölüm düşüncesi nefsin hastalıklarını giderir, şifa olur. Ve onun kötü huylarını yok eder.
Birçok yıllarını ölümü düşünmekle geçti; gecem, gündüzüm öyle tükendi. Onu düşünmekle kurtuluşu buldum. Nefsimi öyle erittim.
Bazı geceler ölümü düşündüm ve ta seher vaktine kadar ağladım. O gecelerimde hem ağlar, hem şöyle yalvarırdım: "Allah'ım, ölüm meleğine ruhumu aldırma. Ruhumun kabzına onu memur etme."
Gözlerim kızardı ve yoruldum. O anda bir ihtiyar gördüm. Güzel siması vardı. Kapıdan girdi, ona sordum:
"Kimsin?"
"Ölüm meleğiyim."
"Ben, Allah'tan, ruhumun kabzını uhdesine alsın ve seni göndermesin, diye niyazda bulunmuştum!" dedim. Bunun üzerine:
"Bu dileği niçin yaptın? Benim ne kabahatim var? Ben memur bir kulum. Bazı kimselere sertlik yapmak için memurum, bazılarına da şefkat." diyerek başını bana yasladı; ikimiz de ağladık.
Sonra uyandım, yine ağlıyordum.
* * *
Ahmed b. Hanbel (rh.a) şöyle derdi: "Bana göre aziz olan kalpler, dünya sevgisini yaktı ve sinesine Kur'ân'ı doldurdu. Sâlih kardeşlerden çoğunun vakti namazla geçer. Onlar, rükû, secde halindedir. İyiliği emreder, yasakları yaptırmazlar. Şüpheli işleri o kadar bıraktılar ki, elleri iş tutamaz oldu. Bütün gayretleri Hakk'ı talepten ibaret kaldı. Elinizde bir malınız varsa, onlara infak ediniz. Yarın onlara büyük bir devlet ihsan edilecektir."
* * *
Biri şöyle sordu:
"Korku ateşi mi çetin, yoksa şevk ateşi mi?" Şu cevabı aldı:
Mürid için korku ateşi, Murad için de şevk ateşi. Korku ateşi bir şeydir; öbürü de ayrı şey. Ama bunların hangisi sende var?
Ey sebeplere dayanıp kalanlar, hâliniz nedir? Size fayda sağlayan birdir; zarar veren bir, şahınız bir, sultanınız bir, ilâhınız yine bir. O bire ermek dilemez misiniz? O'na kavuşma vasıtasını neden aramazsınız? Hak Teâlâ'nın şu âyet-i kerimesini dinlemediniz mi: "Bir kimse, Rabb'ine kavuşmak diliyorsa, amel-i sâlih işlesin; Rabb'ine yaptığı kulluğa hiç kimseyi ortak katmasın."
(el-Kehf, 18/110)
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
