Gönül Dostları

Ma'ruf-ı Kerhî Hz.

Rahibin işittiği sözler karşısında aklı başından gitti. Bu çocuğun kendinden konuşmadığını ve bu hikmetli sözleri söyletenin Allah-ü Teâlâ olduğunu anladı. İşte tam bu sırada içinden gelerek; "Eşhedü enlâ ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammed abduhû ve resûlüh" diyerek imân etti. Sonra çocuğun elinen tutarak babasına getirdi. Babası oğlunun rahiple beraber geldiğini görünce, ona doğru yöneldiler. Rahibe bakınca yüzünde bir nur parladığını gördü. Rahibe; "Oğlumun zekasını nasıl buldun?" diye sordu. Râhip; "Onun sözlerine kulak ver" dedi. Sonra söylediklerini babasına anlattı. Babası; "Muhtaçlara yardım eden Allah-ü Teâlâ'ya yemin ederim ki, bunlar ondan değildir. Bunlar Ma'rûf-ı Kerhî'nin duası bereketiyledir. Onun kerametidir" dedi. Sonra; "Ey oğlum, senin vasıtanla bizi Cehennem'den kurtaran Allah-ü Teâlâ'ya hamdederim. Muhakkak ki biz çok kötü bir halde idik, imansız idik" dedi ve Kelime-i Şehadet getirip, iman etti. Sonra bütün ailesi de Müslüman oldu. Evlerindeki haçları kırdılar. Allah-ü Teâlâ, Ma'rûf-ı Kerhî Hazretleri vasıtasıyla bunlara hidayet nasib etti ve Cehennem ateşinden kurtardı.

Sırrî-yi Sekâtî anlatır: "Ma'rûf-ı Kerhî'yi rüyamda gördüm. Arşın altında durmuş, gözü açık, hayran, hareketsiz, kendinden geçmiş bir haldeydi. Allah-ü Teâlâ, meleklere; "Bu kimdir?" buyurdu. Yâ Rabbi, sen daha iyi bilirsin dediler. Allah-ü Teâlâ: "Bu Ma'rûf'dur. Benim muhabbetimden mest ve hayran olmuştur. Beni görmeyince, kendine gelmez" buyurdu."

Ma'rûf-ı Kerhî, Ramazan ayından başka bir ayda, nâfile oruç tutarken Bağdat çarşısından geçiyordu. İkindi vakti bir su dağıtıcısı; "Benim suyumdan içene Allah-ü Teâlâ rahmet etsin" diye bağırıyordu. Hazret-i Ma'rûf, sucunun elindeki bardağı alıp içti. Talebeleri dedi ki: "Efendim siz oruçlu değil miydiniz?" "Evet oruçlu idim. Fakat bu su dağıtıcısının duası üzerine nafile orucu bozdum" buyurdu.

Ma'rûf-ı Kerhî vefat edince, kendisini rüyada gördüler; "Allah-ü Teâlâ, sana nasıl muamele eyledi?" dediler, "O su dağıtıcısının duası ile daha fazla ihsana kavuştum" dedi.

Ma'rûf-ı Kerhî hastalanıp yatağa düştüğü zaman Sırrî-yi Sekâti Hazretleri vasiyetini sordu. "Vefat ettiğimde şu gömleğimi sadaka olarak ver. Çünkü dünyaya geldiğim gibi gitmek isterim" buyurdular.

Ma'rûf-ı Kerhî herkese iyi muamelede bulunduğundan vefat ettikten sonra Hıristiyanlar ve Yahudiler onun kendilerinden olduğunu iddia ettiler. Müslümanlar ise; "O bizdendir" dediler. Bu iddialar olurken hizmetçilerinden biri gelip; "Efendimizin bize şöyle bir vasiyyeti var." "Benim cenazemi yerden kim kaldırısa ben o zümredenim" buyurdu, diye haber verdiler. Hıristiyan ve Yahûdiler geldiler. Mübarek cenazesini yerden kaldıramadılar. Müslümanlar cenâzesini kaldırdılar ve oraya defnettiler.