Eğitimde asıl mesele

Bir milletin varlığını ve devamını sağlayacak unsurların başında genç nesli gelir.
Atatürk’ün Gençliğe Hitabesinde ifade ettiği gibi Türkiye Cumhuriyeti’nin teminatı Türk gencidir.
İlelebet var olacak devletimizin devamı için gençler şarttır. Çalışan ve üreten bir Türkiye için genç nüfus çok önemlidir.
Farklı milletlerden kişilerle bir arada bulunduğunuzda “bu bir İngiliz veya Fransız kültürü ile yetişmiş bir Fransız erkeği” diyebilirsiniz; ancak ne acıdır ki, bizim “Müslüman Türk genci” modelimiz henüz belirlenmemiştir.
Örnek bir Türk genci modelimiz nasıl olmalı sorusunu yıllar önce vazife yaptığım liseye gelen müfettiş beye de yöneltmiştim. Kendisi bana , “bunca yıllık memuriyetimde ilk defa böyle bir soru ile karşılaşıyorum” yanıtını vermişti.
Bugün “4+4+4” veya bir başka sistem mesele değildir. Dün ve bugün eğitimde asıl gayemiz çocukların kaç yıl okuyacağı olmamalıdır.
Eğitimde gaye Müslüman Türk gencini yetiştirebilmek olmalıdır.
Devlet ve millet şuurunun kazandırıldığı, özentiden uzak bir kimliğin verilmesi, batıyı taklit ile uğraşmayan, kendi örfüyle, âdetiyle, geleneğiyle, inancı ile yoğrulmuş ve bunlardan gurur duyan bir nesil bizim derdimiz olmalıdır.
Muasır medeniyetler denilen batı bugün iflas etmiştir. Bu iflas sadece ekonomik olarak çöküşleri manasında değildir.
Kapitalizmin nesli kontrol altında tutma tavsiyeleri ile batıda zaten genç nüfus azalmış, nüfus yaşlanmıştır. Bunun yanında yetiştirilen gençler ahlaki değerlerden yoksundur.
Alkol, uyuşturucu vs. kötü alışkanlıklar ile çok küçük yaşlarda tanışmaktadırlar. Yine de bir İngiliz veya bir Alman, “Alman veya İngiliz “olmaktan gurur duymaktadır.
Batı hayranlığının Türk gençliğini ve bazı aydınlarını taşıdığı nokta ise “Ben Türküm” demekten çekinir hale gelmeleridir.
Öyleyse yapılması gereken eğitim sisteminin zamanı ve sık sık değişmesi değil; bizleri gelecekte temsil edecek ve yarınlarımızı emanet edeceğimiz nesillerimizi, “Müslüman Türk” şuuru ile yetiştirmemizdir.
Kaldı ki, eğitimde tek mesele ilk ve orta öğretim sorunları da değildir. Üniversite gençliğinin de eğitim alma problemi halledilmelidir.
Türkiye, genç nüfus potansiyeli ile AB ülkelerinin çok üzerinde bir iş gücüne sahiptir. Sahip olduğumuz kaynaklar da dikkate alındığında genç nüfus çalışarak, üreterek ve ülkemizi bilimde, teknikte, üretimde en ileri noktalara taşıyabilecek güçtedir.
Ancak üniversite kapılarında bekletilen gençler, bitirdiklerinde de iş kuyruklarında gün geçirmektedirler.
Bizim Milli Ekonomi Modeli’nde ısrarla altını çizdiğimiz “sınavsız üniversite” uygulaması bu noktada tek çözümdür.
Gayemiz insan yetiştirmek olmaktır.
İnsan yetiştirilecek bir programın kanunlaşması aşamasında komisyonlarda yaşanılan kavgaların ve yumruklaşmaların, konunun hassasiyeti dikkate alındığında çok yakışıksız kaldığını da ifade etmeliyiz.
Türk gencinin, Hakk adına ve kendi yararına kazanılacağı bir program eğitim sisteminde hayata geçirilmedikten sonra bu konu hakkında yapılacak her düzenleme yetersiz kalmaya mahkûmdur.
Öyleyse eğitimin bir kısım problemlerini halletmek yerine asıl soruna odaklanmanın tam vaktidir.