Edebiyatımızın Güleryüzü
04.01.2005 00:00:00
Sanat sever hırsız
Ömrü boyunca değeri bilinmeyen ressamlarımızdan Elif Naci edebiyat ve basın dünyasıyla içiçe yaşayan bir kültür adamıydı. Mizah yönü oldukça kuvvetli olan Elif Naci, bir tarihte gazeteci Mekki Sait Esen'in evine giren hırsızın densizliğine üzülmüştü. Çünkü bay hırsız, evi muz gibi soyduğu halde sevimli ressamımızın duvarda asılı duran tablosuna ilişmemişti. Bunu duyan üstüt adamakkıllı bozulursa da meydana gelen ikinci hadise onu rahatlatır. Bu sefer oturduğu mekanı değiştiren gazeteci Cihat Baban'ın evine dalıveren bir başka resimsever hırsız, yazarın hiçbir eşyasına dokunmaz, sadece Elif Naci'nin bir tablosunu alıp gider.
Aşamadım
Değerli edebiyat tarihçisi M. Kaya Bilgegil'in "Makaleleri"nde yer alan "Faruk Nafiz Ardından" başlıklı yazısından öğreniyoruz: Nazım Hikmet, Faruk Nafiz Çamlıbel'e "ağabey" dermiş. Bir gün Çamlıbel, "835 Satır" şairine, "Hece vezniyle çok mükemmel şiirler yazdığın halde, niçin bıraktın?" diye sorar. Nazım, milli veznimiz hece'yi bırakış sebebini şöyle açıklar: "Ağabey, sen Han Duvarları'nı yazdıktan sonra, o tarzı aşamacağımı anladım." Faruk Nafiz, çok sevdiği ve güvendiği Kaya Bey'in kulağına usulca fısıldar: "Han Duvarları'nı ben de galiba aşamadım."
Yerli Loti'ler
Bir insanın öz kültürüne, geleneklerine ve kendi ülkesine yabancılaşması ne kadar garip... Beş Hececiler'in en iyi ve meşhur şairi Faruk Nafiz, Batıya özenenleri, "San'at" şiirinde inceden inceye fırçalar: "Sen kubbesinde ince bir mozayik arar da/ Gezersin kırk asırlık bir mabedin içini,/ Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek duvarda,/ Bize heyecan verir bir parça yeşil çini." Çamlıbel, bu nefis şiirin sonunda bir Köroğlu edasıyla meydan okur: "Başka san'at bilmeyiz, karşımızda dururken/ Yazılmamış bir destan gibi Anadolu'muz/ Arkadaş, biz bu yolda türküler tuttunurken/ Sana uğurlar olsun... Ayrılıyor yolumuz!" "Akbaba" ve "Karikatür" gibi mizah mecmualarına yazan Faruk Nafiz, milli şuurdan ve kendi medeniyetinden uzak olan bazı kişileri gördükçe içini çeker, hayıflanır ve şöyle dermiş: "Bunlar bizim yerli Pierre Loti'lerimiz"
Ömrü boyunca değeri bilinmeyen ressamlarımızdan Elif Naci edebiyat ve basın dünyasıyla içiçe yaşayan bir kültür adamıydı. Mizah yönü oldukça kuvvetli olan Elif Naci, bir tarihte gazeteci Mekki Sait Esen'in evine giren hırsızın densizliğine üzülmüştü. Çünkü bay hırsız, evi muz gibi soyduğu halde sevimli ressamımızın duvarda asılı duran tablosuna ilişmemişti. Bunu duyan üstüt adamakkıllı bozulursa da meydana gelen ikinci hadise onu rahatlatır. Bu sefer oturduğu mekanı değiştiren gazeteci Cihat Baban'ın evine dalıveren bir başka resimsever hırsız, yazarın hiçbir eşyasına dokunmaz, sadece Elif Naci'nin bir tablosunu alıp gider.
Aşamadım
Değerli edebiyat tarihçisi M. Kaya Bilgegil'in "Makaleleri"nde yer alan "Faruk Nafiz Ardından" başlıklı yazısından öğreniyoruz: Nazım Hikmet, Faruk Nafiz Çamlıbel'e "ağabey" dermiş. Bir gün Çamlıbel, "835 Satır" şairine, "Hece vezniyle çok mükemmel şiirler yazdığın halde, niçin bıraktın?" diye sorar. Nazım, milli veznimiz hece'yi bırakış sebebini şöyle açıklar: "Ağabey, sen Han Duvarları'nı yazdıktan sonra, o tarzı aşamacağımı anladım." Faruk Nafiz, çok sevdiği ve güvendiği Kaya Bey'in kulağına usulca fısıldar: "Han Duvarları'nı ben de galiba aşamadım."
Yerli Loti'ler
Bir insanın öz kültürüne, geleneklerine ve kendi ülkesine yabancılaşması ne kadar garip... Beş Hececiler'in en iyi ve meşhur şairi Faruk Nafiz, Batıya özenenleri, "San'at" şiirinde inceden inceye fırçalar: "Sen kubbesinde ince bir mozayik arar da/ Gezersin kırk asırlık bir mabedin içini,/ Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek duvarda,/ Bize heyecan verir bir parça yeşil çini." Çamlıbel, bu nefis şiirin sonunda bir Köroğlu edasıyla meydan okur: "Başka san'at bilmeyiz, karşımızda dururken/ Yazılmamış bir destan gibi Anadolu'muz/ Arkadaş, biz bu yolda türküler tuttunurken/ Sana uğurlar olsun... Ayrılıyor yolumuz!" "Akbaba" ve "Karikatür" gibi mizah mecmualarına yazan Faruk Nafiz, milli şuurdan ve kendi medeniyetinden uzak olan bazı kişileri gördükçe içini çeker, hayıflanır ve şöyle dermiş: "Bunlar bizim yerli Pierre Loti'lerimiz"
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
