Dünya sevgisi kalbe konulmaz

Dünyada Müslüman'ın yaşadığı her yer, zulüm ve işgal altında, Müslümanlar dinde asla yeri olmadığı halde; dünya menfaati, makam, mevki ve çıkar için birbirinin kanını dahi rahatlıkla içebilmektedir.  Halbuki dünyanın Allah katında, bir imtihan sahnesi olmaktan başka hiçbir değeri yoktur. Âlemlere Rahmet Hazreti Muhammed (s.a.a.) efendimizin buyruğu ile sineğin kanadı kadar bile değeri yoktur. "Dünyanın Allah katında bir sinek kanadı kadar değeri olsaydı, kâfirler ondan bir yudum su içemezdi." (Tirmizi, Zühd:13; İbn Mâce, Zühd:13)Müslümanların düştüğü bu karanlık tablonun sebeplerin ortaya konmasında yarar görmekteyiz. Madem bize bu kadar kötülüğü sağlayan dünya sevgisidir, o zaman dünya ile ilişkimiz hangi boyutta olmalıdır. Onu irdelemeye çalışalım.Dünya ile ilişkinin bilgisi, yol ve yordamı bilinmeden bir hayat sürmeye kalkışanların, hem dünya hem ahiret hayatının tehlikeye düşme riski vardır. O zaman dünyanın ve dünya malının gerçek yüzünü görmeli; bize ne gibi zararlarının olduğunun da bilinmesi gerekmektedir. Bu konuda İmam Muhammed Bakır (a.s.) dünya ve içindekiler hakkında şöyle buyurmuştur:"Dünyayı bir saat kalacağın ve sonra da oradan göçüp gideceğin bir menzil veya uykuda hoşnut olup da uyandığında elinde kalmayan bir mal farzet. Bu misali söylemem, Allah'ın tevfiki ile akıl edip amel etmen içindir." "Mal ve mevki sevgisinin mü'minin dinine verdiği zarar, çobansız bir sürüye, biri önden biri arkadan dalan iki kurdun verdiği zarardan daha hızlı ve yakıcıdır." (İmam Muhammed Bâkır / Prof. Dr. Haydar Baş/ Sayfa 158) Gerek Kuran, gerek Sünnet ölçülerinin, gerek Ehl-i Beyt imamlarının ve Onların yolunun devamı hükmünde olan kâmil insanların, (mürşidi kâmillerin) gayesi, dünyanın aldatıcı çehresini tanıtmak olmuştur. Dünya ve mal sevdası, insanı yaratılış gayesinden uzaklaştırmaktadır. Dünya sevgisine kapılan kimseler, yaratılış gayesi olan ibadet ve kulluklarını da aksatmaktadırlar. İbadetin azalmasıyla kalpte dünya sevgisi yerleşmekte, ilahi aşk ve heyecan da azalmaktadır. Kalbi iki şeyi bir arada kabul etmeyen bir kap olarak düşünürsek. Birinin girdiği kadar diğerinin(zıddının) da azaldığını görürüz. Yaratılış olarak ilahi aşk ve muhabbetin barınağı olan ve nazargah-ı ilahi olarak kabul edilen kalp, dünya sevgisinin istilasına uğrayınca, yerini dünyaya ait şeylere terk eder, o kalbe dünya ve sevgisi yerleşir.Kalbine dünya ve mal sevgisi giren kimseler, dünyanın cazibesine kapılınca sanki ölmeyecekmiş gibi bir yanılgıya düşerler. Dünya sevgisi gittikçe artan bir cazibeyle, sahibini peşi sıra sürüklemeye devam eder; hem bu dünyada, hem de ahirette hüsrana uğratır. Bu gerçek Hadisi Kutside açıkça dile getirilmiştir; "Ey dünya! Bana hizmet edene sen de hizmet eyle. Sana hizmet edeni de bir köle gibi kullan."Görünen manzara o ki; dünya sevgisi sözde Müslümanların kalbini tam anlamıyla kaplamış, doldurmuş. Dünya ile dolan kalpte muhabbet yok olunca, yerini kin ve nefret almıştır. Netice olarak, farklı sebeplerle de olsa birbirini yok etmeye başlamıştır. Çözüm, dünyanın yalan ve aldatıcı, sadece bir imtihan yeri olduğunun şuuruna varıp; kalplerimizi tekrar Allah ve Resulünün sevgisiyle doldurmaktır.