"Ceylan akvaryumda balık kavakta"

Bu şairler çok enteresan adamlardır.

Nereden bulurlar böylesine taşı gediğine koyan, mesleyi yüreğinden yakalayan cinsinden lafları?

Bir toplumda bir şeylerin ters gittiğini, toplumun çivisinin çıktığını, her şeyin tepetaklak olduğunu, renklerin adeta yer değiştirdiğini anlatabilmek için ancak böyle bir cümle kafi gelebilir ve böyle bir cümle de ancak bir şairin dilinden dökülebilir. Yıllar önce merhum Necip Fazıl da yaşadığı dönemin olumsuzluklarını, tersine gidişatını bir iki mısra ile özetlemişti:

"Bülbüllere emir var; lisan öğren vakvaktan

Bahset tarih; balığın tırmandığı kavaktan".

Bütün bunları niçin mi hatırladım? Sayın Adalet Bakanımızın; "Baklava çalan içeride, bankaları hortumlayan dışarıda; bir şey yapamıyoruz" cümlesi üzerine hemen Necip Fazıl'ın nefis mısraları zihnimde canlandı, daha sonra da bir şiir antolojisini karıştırırken Abdurrahim Karakoç'un bir kaç şiirine rastladım. Karakoç; sosyal hayattaki bozulmaları, çözülmeleri, çizilmeleri birebir, hiç bir detayını atlamadan, aynen fotoğraflayan şairlerimizden biridir.

Bir mısraını başlık yaptığımız şiirin adı şöyle; "Kabuktan içe her şeyden hiçe doğru". Belki yıllar önce yazılmış bir şiir ama günümüzün de tıpatıp bir fotoğrafı.

Bu şiiri kesip saklamanızı öneriyorum.

Hasret büyür, çile büyür kin büyür

Dakikalar yıla bağlı... çözemem

Gaflet büyür, şeytan büyür cin büyür

Karınacalar file bağlı... çözemem

Keder sepet sepet dert sandık sandık

Sebepsiz ha bire yakıldık yandık

Ezadan cezadan bıktık usandık

Aşk meyvesi dala bağlı... çözemem

Mamur evler çakallara in oldu

Karganın baykuşun biri bin oldu

Bülbüller yuvadan tedirgin oldu

Atmacalar güle bağlı... çözemem

Ana garip oğlan yetim kız öksüz

Sofra garip ekmek yetim tuz öksüz

Ağız garip, dudak yetim söz öksüz

Zağlı hançer dile bağlı... çözemem

Tarifsiz hile var karada akta

Hakkın sahipleri boğulur hakta

Ceylan akvaryumda balık kavakta

Akbabalar göle bağlı... çözemem

Yokuşa akıyor sular bir tuhaf

Denizler boşalır dolar bir tuhaf

Düğümler bir tuhaf, yular bir tuhaf

Küheylanlar küle bağlı... çözemem

Kader bizi gam küpünde yoğurur

Günler hüzün, aylar hicran doğurur

Eski dostlar gel gel diye çağırır

Ayaklarım yola bağlı... çözemem.