Biat günlerinde Kûfe’nin durumu-II

(dünden devam…)

Emeviler grupunda Hz. Hasan'ın yenilgiye uğramasına yol açan güçlü kimseler vardı. Amr b. Hureys, Ammare b. Velid, Hucr b. Amr, Talha b. Ubeydullah'ın oğulları İsmail ve İshak, Ebu Musa el-Eşari'nin oğlu Ebu Burde, Ömer b. Sa'd bunların başlıcaları idi. (Ömer b. Sa'd, ileriki dönemde Hz. Hüseyin'i şehit eden ordunun komutanlığını yapan kişidir).

"Bunlar gizlice Muaviye'ye mektup yazarak onun emir ve itaatinde olduklarını bildirdiler. Ve onu Kûfe üzerine yürümeye teşvik ettiler. Eğer Muaviye'nin ordusu imamın üzerine yürürse Hz. Hasan'ı eli kolu bağlı olarak kendisine teslim edeceklerine veya onu esir edeceklerine dair söz verdiler." (Şeyh Müfid, el-İrşad, s.170; Tabersi, A'lamu'l Vera kitabı).

Mesudî, Tarih kitabında şunları yazar: "Onların çoğu gizice Muaviye'yle mektuplaştılar. Ve vaadler vererek kendilerini de ona yaklaştırdılar. Muaviye, Amr b. Hüseyin, Eş'as b. Kays, Haccar b. Ebcer ve Şebes b. Rib'i ile gizlice anlaştı. Ve casusları aracılığıyla onların her birine şu mektubu gönderdi: 'Hasan'ı öldürecek olursan, Şam ordularından birinin komutanlığı ve kızlarımdan birisiyle evlenmek dışında yüz bin dirhem de mükafat alacaksın.' İmam Hasan bu gizli anlaşmayı öğrendikten sonra sürekli elbisesinin altından zırh giyiyor, tedbirli davranıyordu. Hatta namazı da bu haliyle kılıyordu. Bir keresinde namaz kılarken düşmanlarının biri kendisine bir ok atmış ve giydiği bu zırh sayesinde yara almadan bu saldırıdan kurtulmuştu." (İlel'uş-Şerayi, s.84). Görüldüğü gibi Emeviler Hz. Hasan'ı iktidardan uzaklaştırmak için grup halinde çalışmaktaydılar.

Haricîler, Hakem Olayı'ndan sonra Hz. Ali ve Muaviye'ye karşı kin gütmekteydiler. Bunların liderleri Abdullah b. Veheb Rasibi, Şebes b. Rib'i,  Abdullah b. Kevva, Eşas b. Kays ve Şimr b. Zilcevşen idi. "Haricîler Hz. Hasan'a biat ettikleri ilk günden itibaren Muaviye'yle savaşmak hususunda herkesten çok ısrar ediyorlardı. Hz. Hasan'a biat ettikten sonra Şam halkıyla savaşılmasını şiddetle isteyenler de bunlardı. Fakat Hz. Hasan onlara karşı, savaşta ve barışta kayıtsız şartsız biat etmeleri gerektiğini söylemişti. Bunun üzerine onlar da Hz. Hüseyin'e giderek, "Elini uzat da babana biat ettiğimiz gibi Şamlı sapıklarla savaşmak üzere sana biat edelim" demişlerdi. O ise şöyle cevap verdi: "Hasan hayatta olduğu sürece sizin biatinizi kabul etmekten Allah'a sığınırım." Onlar da bunu görünce Hz. Hasan'a gidip onun istediği şekilde kendisine biat ettiler." (el-İmame ve's-Siyase, s.150). (devam edecek…)