Başkalarının hatasına sığındılar

"Ülkenin onurunu kurtardık" kim diyor bunu biliyor musunuz? AKP ve teşkilatları. Ve bu iddialarını resmediyorlar. Clinton karşısında el pençe duran Ecevit. Diğer karede ise Bush'un, Obama'nın karşısında bacak bacak üstüne atan Tayyip Bey. Fotoğrafın altında "Ülkenin onurunu kurtardık" yazıyor. Vay be! Bacaklardan medet uman bir anlayış. Tıpkı Hülya Avşar gibi. Hatırlayın geçen hafta çıkan bir fotoğrafındaki bacakların kendisine ait olmadığı, fotomontaj olduğu tartışıldı, ispatlanmaya çalışıldı. Yani sahte bacakla yeniden gündeme gelme, şöhret bulma arzusuna kapıldı. Haliyle buldu da. Biz bile onu örnek verdik. AKP'de bu mantıkla Tayyip Bey'in bacaklarını ortaya koydu. Bak tartışıyoruz.Evet, o günlerde hepimiz üzülmüştük Ecevit'in o duruşuna. Yakışmamıştı. Ama gün gelir bu resmi AKP seçim malzemesi yapar, diye de kimse düşünmemiştir herhalde. Hele hele kendi icraatları ortadayken. Cüneyt Zapsu. Bu ismi hatırlıyorsunuz. Kim? Başbakan'ın danışmanı. Ne demişti ABD'ye? (Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı için) "bu adamı kullanın) bir başbakan el pençe duruyor, diğeri bütün varlığı ile teslim oluyor. Hangi onuru kurtarıyorsunuz siz?Daha yeni bir onurlu duruş(!) örneği verelim. NATO'nun Libya'da ne işi var. Böyle saçmalık olamaz. Kim demişti? Bacak bacak üstüne atan Başbakan. Sonra Türkiye bu müdahalenin üssü ve Haçlılar'ın hamisi, askeriyle de müdahalecisi oldu. İşin çok daha onurlu(!) tarafı, Başbakan, Bakanlar, Genelkurmay, MİT bu müdahaleyi konuşuyor, harekat planları, strateji belirleniyor. Toplantı bitiyor. Açıklama bekleyen halka; Sayın Başbakanımız! ABD Başkanı Obama ile yapacağı telefon görüşmesinden sonra açıklama yapacaktır, bilgisi veriyor. Ne demek bu? Biz görüştük, konuştuk, bir karara vardık. Eğer Obama'da onaylarsa açıklayacağız. Başka bir anlam çıkaran var mı?2007'deydi yanılmıyorsam İ.B. Belediyesi'nin, iletişimde beden dili adlı birkaç seminerine katılmıştım. Sosyoloji eğitimi almış bir öğretim görevlisi konuyu çok güzel anlattı. İş resimlemeye geldiğinde olayı çözdüm. Aynen bugün kullanılan resimler, fazlasıyla o gün dinleyenlerin önüne konuldu. Öyle ki bu öğretici arkadaş, Başbakan'ın ismini söylerken o kadar dikkat ediyor öyle tevazu gösteriyordu ki, sanki Başbakan'ın karşısında. Bir, iki, üç. Her zaman ki gibi dayanamadım. 'Pardon'. 'Buyurun', dedi. "evet, o duruş hiç hoş bir durum değil. Üzüntü verici halkım adına. Peki o dönemden bu güne ABD ilişkilerinde değişen bir şey söyler misiniz? Yani bacak bacak üstüne atmakla ABD bize teslim mi oldu? PKK'ya verdiği desteği mi kesti? Kotaları mı kaldırdı?" Sorularını sordum. Tartışılır dedi, konuyu kapattı.Ama ben tatmin olmamıştım. Hocanın ikide bir verdiği örnek vardı. 'İki yerde ağladım' diyor. Biri Diyarbakır da görevliyken, plakasındaki Türk bayrağını kazımak zorunda kaldığı için. Diğeri de üniversiteyi kazanan kızının müracaatında başörtüsünü çıkarmak zorunda kaldığı için. Vay be, dedim. Konu ilerliyor. Bizim hoca devamlı Batı düşünürlerinden, Hint felsefesinden örnek veriyor. Tabi yine dayanamadım. 'Hocam; Anlattıklarınıza binaen milli ve manevi duyguları önemseyen birisiniz. Evet öyleyimdir. Peki, bizim kültürümüzde Yunuslar, Mevlanalar, M. Arabiler, Gazaliler vb. birçok değerimiz varken neden hep Batı ve Hint felefesi ile örneklemeler ve yorumlar yapıyorsunuz?' Aynen cevabı şu oldu; 'Yanlış anlaşılır, o yüzden.' (Kim yanlış anlayacak? İktidar AKP. Belediye AKP. Artı bahsettiğim o büyük insanların yanlışı yok ki, yanlış anlaşılsın.)  Bunlar bizim gerçeklerimiz. Birileri bizimle oynuyor. Ama yemezler artık. Çünkü bu millet biliyor ki; Acındırırsan arsız olur. Acıktırırsan hırsız olur.