Akşam olurken

Akşam ağır ağır iniyor yamaçlara, tepelere, ovalara, yaylalara, bir güzellik ki sormayın. İnsanın içinden ağlamak geliyor. Kim bilir şimdi hangi dertlerle dertlenmiş, gamlanmış insanlarımız vardır, "Gün doğmadan neler doğar" diyerek sabahı bekleyen. Ben onlara bir söz söyleyecek olsam derdim ki: Ey Allah'ın güzel kulları, kara gün kararıp kalmaz, gerçekten inanın buna ve hatırlayın O Güzeli. O Güzel ki, mü'minler O'nu andıklarında huzur, sükun, saadet bulurlar. O Güzel ki; sözleri yaralara merhem, sadırlara şifa ve dertlilere devadır.
O Güzel Resûlullah (s.a.v.) Efendimizdir. Alemlerin yaratılış sebebi, senin benim dertlerimizin dermanıdır. Yeter ki; bizler O'nun kıymetini bilelim, hakikatin hakikatine erelim. Dertlerimizin bize kazandırdığı manevi kazançların farkında olarak razı olmanın getirdiği huzuru yaşayalım. İnsan olmak, tarifi imkansız dertlerin bizi ulaştırdığı sonuçsa o dertlerle dost olmanın zamanıdır. Bir şeyin dert olup olmaması bizim onu nasıl algıladığımıza bağlıdır, şifa için acı olan ilaç yudumlanır.
Dualarımız çok önemlidir ve gecenin en karanlık olduğu vakit güneşin doğmasına en yakın olan demdir. Hem bu dünyada ölüm var olgunlaşma sürecinin bizim güzelleştireceğimiz bir sonu var.
Dünyayı algılayış tarzımız bizim ruh halimizi belirler, olaylara bakış tarzımızdır bizi üzen ya da mesrur eden bu yüzden ilmimizi arttırmak gereklidir. İlmi arttırmak genel bakışlardan özel bakışlara geçmemizi sağlar. Kendimize özgü bakış açımızı oluşturmamız belki bir üst bilinç düzeyine geçmemiz için gereklidir. Yalnız mutlaka şuurumuzu arttırmanın ve daha çok insan olmanın yollarını aramalı.
İnsan gönlünü insanların sevgisine, hayvanların ve bitkilerin top yekün bütün bir mahlukatın sevgisine açabilmeli, işte o zaman bakış açıları değişecektir, insan evrenle barışıklığını yaşayacaktır. "Hoştur bana Senden gelen" diyebilecektir belki de. Sonsuz bir hayatın arefesindeyiz berzah alemi bizleri bekliyor, umudumuzu yitirmeden güzel güzel çalışmalı ne dersiniz?