Zikre alışmak

Cenab-ı Hak: "Fezkuruni ezkürküm/Beni zikret ki, Ben de seni zikredeyim" (Bakara, 2/152) buyurarak kuluyla pazarlık ediyor. "Beni zikret ki, bende seni zikredeyim". Bundan daha güzel sigorta olur mu? Bunu yapınca sen, O'nu unutsan da o seni unutmaz. Şöyle ki; sen, iraden yerinde elindeyken aklın başındayken onu anarsan, iraden elinden alındığı zaman O unutturmaz sana kendini. İraden yerinde iken Allah'ı zikreden sen, iraden elinde yokken, aklın başında değilken de Allah'ı zikredersin. Dilin, gönlün hep "Allah" der.Demezsen ne olur? Bir büyüğün buyurduğu gibi, "Son nefeste söylemezse bu diller/Bütün cihan senin olsa ne fayda?" Ona ulaşmamız lazım. Son nefeste "Allah" demesi için bu dili ve gönlü alıştırmamız lazım. Bizim çok ciddi bir rakibimiz var. Onun da bizimle en ciddi müsabakası son nefesimizdir. İster ki, "Benim taifem fazla olsun." Kimdir o? Mel'un Şeytan. Onun mekrinden/hilesinden kurtulabilmek için bu kalbi ve dili zikre alıştırmak lazım. Eğer kalp ile dil Allah'ı zikre alışmış ise yani yaşarken bu antremanı kalbe ve dille yaptırdıysak o müsabakada şeytanı tuşla mağlup eder. Bir başka ifadeyle nakavt eder. Ama senin dilin de alışmamış kalbin de alışmamış; vallahi perişan eder seni.Kısaca biz, eğer o kalbe ve o dile Allah'ın sevgisini ve muhabbetini koyarsak, onu kesinlikle unutmaz, istediği anlamda ve de manada kul oluruz.Biliyoruz ki, insan nisyanla/unutkanlıkla maluldür. Bütün bu gerçekleri zaman zaman dinlememize rağmen, sürekli olmayınca yine de bir gaflet, bir unutkanlık oluyor. O nedenle zikre alışmakta, hiç unutmamakta kamil insanların büyük rolü vardır.Zikir bir ibadet, bir iş bir ilimdir. Zikir, başlı başına bir ilimdir. Allah'ı bilme ilmidir. Herhangi bir ilmi tahsilde size bir öğretmen gerekiyor mu? Gerekiyor. İşte kulları Allah'a, Allah'ı da kullara sevdiren kamil insanlar da bir mürebbi olarak insana en fazla lazım olan ilmi öğretirler. O nedenle kamil insanların insanlar üzerindeki tesiri ve hakkı çok büyüktür.