Veda Hutbesinde Ehl-i Beyt

Bugün herkesin diline doladığı, 'insanların temel hak ve hürriyetlerini' Peygamber Efendimiz (s.a.a.v) Veda Hutbesinde özetlemişti. 

Bu noktada şu ayrıntıyı da ifade etmek isterim ki, Veda Hutbesinin mahiyetini anlamak istiyorsanız, Prof. Dr. Haydar Baş'ın aynı zamanda doktora tezi olan Veda Hutbesinde İnsan Hakları adlı eserini okumalısınız.

Veda Hutbesi, birçok evin duvarlarında, çay ocaklarında, bakkallarda, din kültürü kitaplarında levha veya tablo olarak asılıdır.

Bu hutbenin son bölümünde ise Efendimiz "iman ettim", diyenlere kurtuluş kapısını, ipini, şifresini vermişti.  

Neydi o şifre; Kur'an ve Ehl-i Beyt. Ama bahsettiğimi levha veya tablolarda, Kur'an ve Sünnet ibaresi geçiyordu.

Ehl-i Beyt kavramını isim olarak biliyordum. Fiili olarak tanışmam (Allah kendisinden razı olsun) Prof. Dr. Haydar Baş'ın Ehl-i Beyt Külliyatı ile oldu. 

Peygamberimiz (s.a.a.v), Veda Hutbesinin son bölümünde şöyle buyuruyor:

"Ben, sizin aranızda iki değerli emanet bırakıyorum; onlara sarıldığınız sürece Benden sonra asla sapıklığa düşmezsiniz. 

Onlar Allah'ın Kitab'ı ve Benim itretim, Ehl-i Beyt'imdir. Bu ikisi, Kevser Havuzu üzerinde Bana tekrar dönünceye kadar asla birbirlerinden ayrılmazlar. Bakın, görün Ben'den sonra Onlara nasıl davranacaksınız?" 

Bu hadis-i şerifi 16 tane Sünni âlim (ki, bunlar İslam tarihinin en muteber alim ve kaynaklarıdır) eserlerinde Ehl-i Beyt lafzıyla rivayet ediyor. Buyurun, işte kaynaklar:

1- Sahih-i Müslim, Kitab-u Fezail-i Ali ibn-i Ebi Talib, c.7, s.122.

2- Sahih-i Tirmizi, c.5, s.328.

3- İmam Nesai'nin yazdığı "EI Hasais", s.21.

4- Müsned-i İmam Ahmed ibn-i Hanbel, c.3, s.17.

5- Müstedrek-i Hakim, c.3, s.109.

6- Kenz'ül Ümmal, c.1, s.154.

7- Dârimî, Fedâilul-Kur'ân, I

8- Taberani- Mucmeus Sağir  (Cilt-1) 252 nolu hadis

9- İbn-i Sa'din yazdığı "Et Tabakat'uI Kubra", c.2, s.194.

10-İbn-i Esir'in yazdığı "Camiu'l Usul" c.1, s.187.

11-Suyuti'nin yazdığı "Camiu's Sağir" c.l, s.353.

12-Haysemi'nin yazdığı "Mecmau'z Zevaid", c.9, s.163.

13-Nebehani'nin yazdığı "Feth'ul Kebir", c.1, s.451.

14-İbn-i Esir'in yazdığı "Üsd'ul Gabe Fi Ma'rifet's Sahabe, c.2, s.12

15-Tarih-i ibn-i Asakir, e.5, s.436.

16-Tefsir-i ibn-i Kesir, c.4, s.113.

Peki, "neden Ehl-i Beyt yerine sünnet kavramı kullanıldı, kim kullandı, ne maksatla kullandı?" gibi soruların cevapları Gadir-i Hum'u, Sakife'yi, hilafetin gerçek sahibini, Fedek olayını ve Emevilerin saltanat süreçlerini iyi analiz edersek kendiliğinden ortaya çıkar.

Kur'an ve Ehl-i Beyt birbirinden ayrılmaz, ayrılamaz. Bu gerçeği Peygamberimiz hayatının her anında işaret etmiş, göstermiş ve de emretmiştir. 

Bir örnek vereyim; Yezid b. Hayyan, Zeyd b. Erkam'dan naklen şöyle anlatıyor: 

Resûlullah (sav) buyurdular ki: "Haberiniz olsun! Ben, size iki ağır emanet bırakıyorum. Bunlardan biri Allah Teâla'nın Kitabı'dır. O Allah'ın (c.c) (arşından yeryüzüne uzanmış) ipi olup kim ona tutunursa hidayet üzere olur, kim de onu terk ederse dalâlete düşer. İkincisi itretim, Ehl- i Beyt-imdir."

Biz, Zeyd İbnu Erkam'a "Resûlullah'ın hanımları da Ehl-i Beyt'inden midir?" diye sorduk.

"Hayır" dedi; Allah'a yemin olsun kadın bir müddet erkekle beraber olur. Sonra (kocası) onu boşar, o da babasına ve kavmine döner. Resûlullah'ın (sav) Ehl-i Beyt'i (r.a) aslı ve kendinden sonra sadaka haram olanlardır." (Müslim, Sahih, Fezailu's-Sahabe, 37, 2408 (6178).

Rabbim, bu iki emanete hakkıyla sahip çıkmayı nasip eylesin. (âmin)