Devrinin âlim ve velîlerinden Mâlik bin Dinâr hazretleri anlatır: "Ömer bin Abdülazîz halîfe olduğunda bir çobanın şöyle dediği işitildi... "Acaba bu temiz, âdil halîfe kimdir?" Çobana; "Böyle olduğunu nereden anladın?" diye sorulduğunda; vazîfesi dağ bayır demeyip koyun otlatan, çeşitli yırtıcı hayvanların tehlikesini pek iyi bilen çoban, sâfiyetle bulduğu teşhisiyle şu cevâbı verdi: "Âdil bir halîfe başa geçince, kurtlar kuzulara saldırmaz. Oradan anladım."Meymûn bin Mihran anlatır: "Ömer bin Abdülazîz ile berâber bir kabristana uğradık. O, kabirleri görünce ağladı. "Ey Meymûn! Şu gördüğün kabristanda yatanlar, babalarım Emevîlerdir. Bunların hepsi gelip geçtiler. Lâkin şimdi sanki dünyâya hiç gelmemişler, dünyâ lezzetlerini hiç tatmamışlardır. Şu anda toprak altında yatıyorlar ve cesetlerini kurtlar yemektedir..." Hem böyle söylüyor, hem de ağlamaya devam ediyordu. Sonra buyurdu ki: "Vallahi burada, kimin azâbda olduğunu, kimin Allahü teâlânın azâbından emin olduğunu bilemiyorum."
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.