Korku ve ümit

Rüyamda, mescide benzer bir yerde bulundum. Orada, herşeyden elini çekmiş insanlar vardı. Kendi kendime, bir zatı kasdederek şöyle dedim: "Eğer o bunlar arasında olsaydı; bu hallerini ıslah ederdi..." O cemaat etrafıma toplandı. Bana: "Niçin konuşmuyorsun?" Diye sordu, ben de şöyle dedim: "Eğer konuşmaya razı ederseniz konuşurum." Sonra onlara şöyle bir konuşma yaptım: "Halkı bırakıp Hak yolu tuttuğunuz zaman halktan dilinizle birşey istemeyin." Devam ettim: "Buna muvaffak olursanız, kalbinizle de birşey istemeyin. Çünkü kalble istemek, dille istemek gibidir... Biliniz ki Allah-ü Teala her an bir iş yapar, bozar, yeniden yapar... Yükseltir, alçaltır... Bir kısım velileri en yüksek dereceye çıkarır, diğer bir kısmı en aşağı tabakaya indirir... Yüksektekilerin korkusu aşağıya düşmektir... İstedikleri de, bulundukları halde kalmaktır... Aşağıdakilerin korkusu da, bulundukları halin devam etmesidir... İstedikleri ise, daha yüksek makamlara çıkmaktır..." Bunları söyledim; sonra uyandım...