Kalbini Allah korkusu ile ayık tut

Çalış,
çabala; yapış, bırakma. Sana lazım olan şey kendiliğinden gelmez. Rızkını
kazanmak için nasıl çabalıyorsan, manevî çöküntü­den kurtulmak için de öyle
çabala. Kendini iyi işler yapmaya zorla. Kendini şeytandan koru. O, insanları
elindeki oyuncak gibi oynatır. Evinizde bulunan bir binek hayvanına nasıl
hâkimseniz o da size öyle hâkim olur. Kalplere yalandan vurulan kilidi
sökebilir. Arzu et­tiği hizmetini yaptırır. Birçok âbidleri mabedinden
çıkarttı, harap âlemlere çekti. Bu hâllerde nefis de şeytana yardımcı olur.
Şeytanın arzu ettiği şeyleri yapabilmesi için, sebepler hazırlar. O şeytan
nef­si de kendine yardımcı aldı mı, cenk meydanından çekip emrine tah­sis
edemeyeceği mücahidi sağ bırakmaz.

***

Ey evlat! Nefsini şehvetten kes. Yersiz lezzeti ona tattırma; bun­lardan yana
onu aç ve susuz bırak. Bunlar, nefsi yıldıran birer kam­çıdır, elinden bırakma.
Nefsin boynuna vur. Kalbini Allah korkusu ile ayık tut. Daima Hak Teâlâ'yı
gözet.
Her hâlinde günahların örtülmesini iste; âdetin bu olsun, iç âle­mini
istiğfarla pâk eyle. İstiğfar her tarafı yıkar. Her hâlinde Cenâb-ı Mevlâ'ya
uy, Peygamber âdetlerine uymak senin için en büyük gaye olmalı.

***

Ey anlayışı kıt adam, madem ki, kader hükümlerini itmek elin­de değil,
değiştirmeyi ve yok etmeyi yapmaya güçlü değilsin, niçin çırpınırsın? Muhalefet
hâlinde elinden iş gelmediğine göre, boşa yo­rulmanın mânası nedir? Bu hâlde
sana düşen, onun arzusu dışında bir talepte, bulunmamak olmalı değil mi? Ancak,
onun arzu ettiği şey sana geldiğine göre senin herhangi bir şeyi dilemen
lüzumsuz­dur. Bir şeyi arzu ettiğin zaman, yola gelmezse nefsini o yolda fazla
yorma. Kalbini tazyik altına alma. Hâline bırak; her şeyi Rabb'ine ıs­marla.
O'nun rahmet eteğine yapış. Tevbe elinle O'nun rahmet ka­pışım çal. O'nun
rahmetini istediğin müddet, dünyalık şeyler için telâşa kapılmazsın. Kalp
gözün, sır gözün açılır. Dış gözün de onlarla olur. Dünya sıkıntısı senin için
şekva konusu olmaz. Varlığın bela anında, Firavun'un hanımı Asiye Hatun gibi
olur. O iman etmişti. Hep varlığını Yaratan'ına teslim etmişti. Eline demir
bukağılar vur­muşlar, ayrıca ayaklarını da sarmışlardı. Durmadan kamçı
vuruyor­lardı. O bu arada Hakk'a teslim olmuştu. Manevî köşkünü gördü, ölüm
meleği ona müjde ile geldi. O hiç birinin farkında değilmiş gi­bi gözlerini
ötelere dikmiş, sessiz yatıyordu. Bir ara şu duayı okudu­ğu işitildi: “Yâ
Rabbi, katında bana bir bina yap.” (et-Tahrîm, 66/11) Sen de onun gibi
olabilirsin. Yalnız belâ ve sıkıntılara sabır gerek. Yılmadan usanmadan çalışmak
icap eder. Kalbini ve bütün var­lığını Hak yolda kullanman lâzımdır. Bütün
kuvvetini Allah yoluna harca, bütün gücünü O'na ver, teslim ol. O'nun kuvvet
eli altında uyu. Ve emirlerine uy. Kendin ve diğer kullar için yaptığı işlere
ha­ta yükleme. O'nun yaptığı tedbirde ikinci işi düşünme. O'nun emri ile yetin.
O'nun hükmü dışında hüküm vermeye kalkma. O'nun seç­miş olduğu şeyi bir yana
itip keyfince şeyler seçme. Bu hâli benliğin­de duyan başka hâl arayamaz. Onun
için Hak Teâlâ'ya sığınmaktan başka çare bulunmaz.
Aklı başında olduğunu iddia eden, bu hâli nasıl aramaz? Hakk sohbetini nasıl
dilemez? Çünkü O'nsuz hiçbir işin sonu bulunmaz. Ve yapılan işlerden tat
alınmaz.