İmam Hüseyin doruk noktada bir kul idi

İmam Hüseyin (a.s) öyle bir insandır ki, hakkı batıldan ayırmak için hiçbir bahane, mazeret aramadan 72 kişi ile 30 bin kişi karşısına çıkmıştır. Hakkın bedeli olarak kanını ortaya koymuştur. 
Bugün bizler, Allah'ın ipine sarılmaya çalışıyorsak, Allah Resulünün iki emanetine sahip çıkma gayretinde isek bunun sebebi İmam Hüseyin'in (a.s) Kerbela'da göz kırpmadan ortaya koyduğu candır, kandır.
Hz. Peygamberin (s.a.v.) canı İmam Hüseyin (a.s.), Müslüman'ım diyenler tarafından katledilmişti. Üstelik bu yezidi zihniyet, insanları bu katliama razı etmek için Allah Rızasını bedel olarak göstermişti. Artı bu katiller cinayetlerinden birkaç gün önce İmam Hüseyin'in (a.s.) arkasında namaz kılmışlardı. 
Bu ne yaman çelişki Ya Rabbi! İşte böyle bir ortamda İmam Hüseyin'in yaptığı kıyam, helali haramdan, hakkı batıldan ayırmak içindir. Allah'ın tertemiz gönderdiği dini muhafaza etmek içindir. Ve bunu başarmıştır İmam Hüseyin.  
İmam Hüseyin'in kulluğu doruk noktada idi. Nasıl olmasın ki! O sevilmiş, seçilmiş, tertemiz kılınmış, bizlere ışık olmuş 5 kişiden biriydi.  
İmam Hüseyin'in (a.s.) bir Hac mevsiminde Arafat'ta Rabbine yakarışından bir bölümü beraber okuyalım; 
"Varlığını Sana borçlu olan bir şey, Senin varlığının kanıtı olarak kullanılabilir mi? Senden başkası için, Senin olmayan bir zuhur var mı ki o, Senin zuhur etmeni sağlasın? 
Sen ne zaman kayboldun ki, Seni gösterecek bir delile ihtiyaç duyulsun? Ne zaman uzak oldun ki, izlerden hareketle Sana ulaşılmaya çalışılsın? Senin kendisini gözetlediğini görmeyen göz kör olmuştur?
İlahi! İşte zelilliğim, Senin önünde ortadadır. İşte durumum, Sana gizli değildir. Senden Sana kavuşmayı istiyorum. Seninle, Seni kanıtlıyorum. O halde, nurunla beni Kendine ilet. Samimi kullukla önünde durmamı sağla?
Dostlarının kalplerini sen marifet nurlarıyla aydınlattın da Seni tanıdılar, birliğini ikrar ettiler? Seni yitiren ne bulmuştur ki? Seni bulan, ne yitirmiştir ki? 
Seni bırakıp başkasına sarılan kaybetmiştir. Senden yüz çevirip yoldan çıkan, büyük bir hüsrana uğramıştır?" 
İmam Hüseyin'in (a.s) bir başka iman-ibadet tarifi de bizlere büyük dersler vermektedir. İmam Hüseyin şöyle buyuruyor; 
"Bazıları cennet beklentisi ile Allah'a ibadet ederler; bu tüccarların ibadetidir. Bazıları cehennem korkusu ile Allah'a ibadet ederler, bu kölelerin ibadetidir. Bazı kimseler de, nimetlere şükretmek maksadı ile Allah'a ibadet ederler, bu da özgür insanların ibadetidir. İbadetin en faziletlisi de budur."  
İmam Hüseyin (a.s.) abdest almaya başladığında, mübarek yüzünün rengi değişir, mafsalları titremeye başlardı. Bunun sebebini sorduklarında, "Yüce Allah'ın karşısında duran kimsenin rengi sararmalı ve mafsalları titremelidir" buyururdu.  
İmam Zeynelabidin'e sorulan; "Baban İmam Hüseyin'in (a.s.) evladı neden azdır?" sorusunun cevabı, İmam Hüseyin'in ibadet hayatını anlatmak için yeterlidir.
İmam Zeynelabidin (a.s) bu soruya şöyle cevap vermişti; "Ben nasıl doğduğuma şaşıyorum. Çünkü babam İmam Hüseyin (a.s.), her bir gece ve gündüzde bin rekât namaz kılardı."
Rabbim! Şefaatine nail eylesin. (amin)
(geniş bilgi için Prof. Dr. Haydar Baş'ın İmam Hüseyin eserine bknz.)